Την άνοιξη του 2003 κορυφώθηκε η σύγκρουση των ΗΠΑ με τον γαλλογερμανικό άξονα εν όψει της επικείμενης τότε αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ.
Σρέντερ και Σιράκ εγκαινίασαν διαβουλεύσεις κορυφής με τον Πούτιν σε τακτά χρονικά διαστήματα. Ταυτόχρονα μαζί με το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο ξεκίνησαν διαπραγματεύσεις για την αμυντική χειραφέτηση της Ευρώπης.
Το μήνυμα της Ευρώπης στον Μπους υιό ήταν ξεκάθαρο: πως η επιμονή της Ουάσινγκτον στον μονομερή παρεμβατισμό οδηγεί στην αναζήτηση της χειραφέτησης της Γηραιάς Ηπείρου από τις ΗΠΑ.
Εδώ και σχεδόν έναν χρόνο, ο Τραμπ αναγγέλλει χωρίς περιστροφές ότι ήλθε η ώρα να καταβάλουν οι Ευρωπαίοι εταίροι το μέρος που τους αναλογεί στο κόστος λειτουργίας του ΝΑΤΟ.
Η παθητική στάση της Ε.Ε. είναι μοναδική στα ιστορικά χρονικά της διατλαντικής σχέσης. Αν η ρητορική Τραμπ αποδοθεί σε πολιτικές και εκλογικές σκοπιμότητες, δεν αλλάζει το γεγονός ότι η αδράνεια της Ε.Ε. είναι πρωτοφανής.
Η Γερμανία φοβάται την επανεκλογή Τραμπ, γιατί δεν μπορεί να υιοθετήσει δημόσια την αρνητική στάση που κράτησε στην αμυντική χειραφέτηση της Ε.Ε., υπό τον φόβο ότι θα δημιουργηθούν συσχετισμοί που θα ευνοούν τη Γαλλία.
Με δυο λόγια, το Βερολίνο φοβάται περισσότερο από τον Τραμπ τον Μακρόν και τη φιλοδοξία του για ηγετικό-ηγεμονικό ρόλο σε μια χειραφετημένη από το ΝΑΤΟ ευρωπαϊκή αμυντική δομή.
Οταν το 2003 οι Σρέντερ-Σιράκ συγκρούστηκαν με τον Μπους, είχε προηγηθεί συνολική προσέγγιση Παρισιού – Βερολίνου για το μέλλον της Ε.Ε., κάτι που δεν συμβαίνει σήμερα.
Η αύξηση των αμυντικών δαπανών στην Ε.Ε. στο πλαίσιο μιας χειραφετημένης ευρωπαϊκής αμυντικής δομής συντηρεί στο Βερολίνο τον φόβο για χαλάρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, μια εξέλιξη που θα υπονόμευε την κυρίαρχη θέση της Γερμανίας στην ευρωζώνη.
Σήμερα η Ε.Ε. δεν φοβάται τόσο τη ρητορική Τραμπ όσο την αδυναμία της να αναλάβει το πολιτικό και οικονομικό κόστος της χειραφέτησής της.
Εξυπακούεται ότι στην περίπτωση κατά την οποία ο Τραμπ θα θελήσει τον τερματισμό της σύγκρουσης στην Ουκρανία, το πλαίσιο της διαπραγμάτευσης θα είναι ο απευθείας διάλογος ΗΠΑ-Ρωσίας, δηλαδή με παράκαμψη της Γερμανίας και της Ευρώπης συνολικά.
Το 2003 ο γαλλογερμανικός άξονας αμφισβήτησε την παντοδυναμία των ΗΠΑ. Σχεδόν είκοσι χρόνια μετά, ο άξονας τείνει να θυμίζει ολοένα και περισσότερο τη Βρετανική Κοινοπολιτεία, δηλαδή συμβολισμούς χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο.
Με τα σημερινά δεδομένα η επίδειξη αποφασιστικότητας των Σρέντερ-Σιράκ την άνοιξη του 2003 δεν μπορεί να επαναληφθεί.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας