Γιατί οι Γερμανοί ξανάρχονται κάθε 28η Οκτωβρίου;

Και ο Σταϊνμάγιερ και η Μέρκελ και ο Σολτς; Γιατί; Ερχονται να δηλώσουν μεταμέλεια ή μήπως να διαλαλήσουν πως δεν μεταμελούνται, παρά μόνο στα λόγια; Ο Σταϊνμάγιερ δήλωσε ήδη πως το θέμα επανορθώσεων, αποζημιώσεων, δανείου, κλεμμένων αρχαιοτήτων, έχει λήξει γι' αυτούς. Κανονικά έπρεπε να τον αποπέμψουν επί τόπου για την προσβολή και την ύβρι. Αλλά όφειλαν να ξέρουν ή να προβλέψουν την στάση του κι όχι να του επιτρέψουν να μας ταπεινώνει μες στην πατρίδα μας, την ώρα που τιμάμε τον νικηφόρο αντιφασιστικό-αντιναζιστικό μας αγώνα. Και γιατί δεχόμαστε επισκέψεις κοντά στην 28η Οκτωβρίου απ' τους εισβολείς που κατέστρεψαν την χώρα και δολοφόνησαν αμέσως ή εμμέσως 700.000 Ελληνες κι Ελληνίδες;
   
Και οι οποίοι εισβολείς, όσο αρνούνται ν' αναλάβουν τις ευθύνες τους, επαναλαμβάνουν μεγεθυμένα τα εγκλήματα του καγκελαρίου τους Αδόλφου Χίτλερ. Γιατί έρχονται, λοιπόν, τι άλλο από κομπασμό και περιφρόνηση συνιστούν οι επισκέψεις τους; Ειδικά μάλιστα, όταν έχουν τόσο βαρύ ιστορικό απέναντί μας, αυτοί στους οποίους χρωστάμε πολλά για την μελέτη της αρχαίας γραμματείας μας, αλλά εκείνοι  πρέπει να το σκεφθούν, όχι εμείς:

Α) Παρείχαν κάθε είδους βοήθεια στην Τουρκία από το 1910 μέχρι το 1922. Εξόπλισαν, οργάνωσαν τον στρατό της, πολέμησαν μαζί τους στην Καλλίπολη το 1915 (τη μεγάλη ευκαιρία της Ελλάδας να διασφαλίσει πολλά απ' τα συμφέροντά της και να αποφύγει το '19-'22), ίδρυσαν και οργάνωσαν τα κινούμενα Νταχάου, τα διαβόητα «αμελέ ταμπουρού», τάγματα εργασίας, δηλαδή εξόντωσης  των Ελλήνων της Μικρασίας. Τα πρώτα στρατόπεδα συγκεντρώσεως-εξοντώσεως τα είχαν ιδρύσει στην Ναμίμπια (τότε αποικία τους ως Γερμανική Νοτιοδυτική Αφρική), η κυβέρνηση της οποίας προσφάτως αρνήθηκε με περηφάνεια κάθε γερμανική δήθεν αποκατάσταση για την εθνοκάθαρση των ιθαγενών φυλών Νάμα και Χερέρο.

Β) Ναζιστική κατοχή 1941-44. Δεν χρειάζονται σχόλια. Η μάνα μου, στον Βοτανικό, και πολλοί άλλοι Αθηναίοι τρώγανε συκώτια γαϊδουριών για να σωθούν από την πείνα, στον μεγάλο λιμό του '41-42. Η κατοχή οδήγησε στην συμφορά του εμφυλίου.

Γ) Από το 1990 και μετά  αρνούνται να αποζημιώσουν για τις μύριες όσες καταστροφές μας προκάλεσαν επί Κατοχής.

Δ) Επέβαλαν την οικονομική κατοχή των μνημονίων, 2010 και εντεύθεν, εξαγόρασαν πολλές κρατικές υποδομές μας -αεροδρόμια ΟΤΕ κλπ-, πρωτοστάτησαν στην πιο χυδαία εξύβριση και κατασυκοφάντηση που έχει γίνει ποτέ σε βάρος κάποιου λαού.

Αυτά, συνοπτικώς. Και έρχονται επίσκεψη οι καγκελάριοί τους την 28η Οκτωβρίου. Και οι ελληνικές κυβερνήσεις το δέχονται, σκυλεύοντας  τη μνήμη των εκατοντάδων χιλιάδων θυμάτων τους. Γιατί τέτοια αυτοταπείνωση; Γιατί δεν θέτουμε ως προαπαιτούμενο των ελληνογερμανικών σχέσεων την καταβολή των επανορθιώσεων; Γιατί δεν ζητάμε επαναπατρισμό ελληνικών αρχαιοτήτων, όπως τα μέλη του ναού της Αθηνάς Αφαίας, αφού χάσαμε την ευκαιρία να πάρουμε πίσω τον βωμό της Αθηνάς και του Διός, από την Πέργαμο, το 1945;

Κάθε επίσκεψη Γερμανού είναι αντίλαλος της επίσκεψης Γκέμπελς στην Ελλάδα το 1936, κάτι σαν ολογραμμική του επανάληψη. Αξιοσημείωτο είναι ότι κι ο Αντενάουερ είχε έρθει στην Ελλάδα, στην πρώτη του επίσκεψη στο εξωτερικό, καμία άλλη χώρα δεν τον δεχόταν, δυο βδομάδες πριν την 25η Μαρτίου 1954, κι έμεινε αρκετές μέρες. Ο Σόιμπλε ήρθε Ιούλιο, τους γκαουλάουτερς δεν τους νοιάζουν ημερομηνίες και συμβολισμοί.

Κάτι είναι  πολύ λάθος στην ψυχή και στο μυαλό μας, δεν εξηγείται αλλιώς. Τουλάχιστον, ας αποχαιρετήσουμε τον Σταϊνμάγιερ με τους ήχους του «Σαλταδόρου» του Μιχάλη Γενίτσαρη και του «Μικρού Ήρωα» του Λουκιανού Κηλαηδόνη κι ας τον πάμε στα υπόγεια της Κομαντατούρ, στην Κοραή 4,  στην Αθήνα, να δει τη ναζιστική σημαία. Εφτά άρθρα είχα γράψει στην Ελευθεροτυπία για να ανοίξουν οι φυλακές, κι ένα  στην «Εφημερίδα των Συντακτών» για να γίνουν μουσείο. Ας κάνουμε κάτι απέναντι στους Γερμανούς. Κάτι ελάχιστο, συμβολικό.

Ο καθηγητής Γιώργος Μαργαρίτης έγραψε ότι η πολυπλόκαμη γερμανική προπαγάνδα μιλάει για «τραύμα από την Κατοχή». Δεν ήταν τραύμα, ήταν εισβολή, κατοχή, εγκλήματα, πόνος, δυστυχία, καταστροφές. Ας μιλήσει επιτέλους κάποιος Ελληνας επίσημος. Ο Ερντογάν είπε στον Σολτς ότι η χώρα του δεν έχει ενοχές για τους Εβραίους, όπως οι Γερμανοί. Η χώρα του, που ήταν επίσημος σύμμαχος των Ναζί από τον Ιούνιο του '41 και συνένοχη στα ολακαυτώματα! Μεθαύριο θα δεχθούμε και τον Ράμα στη Θεσσαλονίκη, που η χώρα συμπολέμησε με τον φασισμό του Μουσολίνι εναντίον μας. Μήπως τελικά ντρεπόμαστε για την Αντίστασή μας στον Άξονα και την εξευτελίζουμε;

Επιπλέον, δεχθήκαμε τον τότε πρίγκηπα Κάρολο στις 9 Μαΐου 2018, στην επέτειο των 62 χρόνων του απαγχονισμού, από την μάνα του Ελισσάβετ, των Καραολή και Δημητρίου στην Κύπρο, το 1956. Αλλά στον αντίποδα: Ο Ζελένσκι δεν δέχθηκε τον Γκουτιέρες επειδή είδε πριν τον Πούτιν, σκεφθείτε να το είχε κάνει η Ελλάδα ή η Κύπρος επειδή ο Γκουτιέρες συναγελάζεται τον Ερντογάν. Η Ινδία δεν δέχεται την είσοδο της Τουρκίας στους Bricks επειδή είναι σύμμαχος του εχθρικού της Πακιστάν. Κάτι κάνουμε λάθος.

ΥΓ: Ο πρωθυπουργός είπε στον Σταϊνμάγιερ, που δεν απάντησε, αφού είχε ήδη πει ό,τι ήθελε, πως οι απαιτήσεις μας είναι «υπαρκτές»  και τον ευχαρίστησε που θα επισκεφθεί την Κρήτη! Τον ευχαρίστησε! Αλήθεια, πώς και πού μεγάλωσαν αυτοί οι άνθρωποι που ευχαριστούν τους Γερμανούς, όχι για τον Νίτσε  (υπάρχει οδός Νίτσε στην Λάρνακα) και τον Ντιλς και τον Ρόντε, αλλά επειδή θα πάνε στους τόπους που σκότωσαν αθώους άοπλους ανθρώπους; Αντί να του ανακοινώσει ότι η Ελλάδα αποφάσισε να απαλλαγεί από το μίασμα του γερμανικού ναζιστικού νεκροταφείου στα Χανιά, το απεχθές «μαύρο πουλί». Γιατί το ανεχόμαστε τόσες δεκαετίες; Δεν υπάρχει Ξένιος Ζευς για κατακτητές, έστωσαν νεκροί.

Δεν μπορώ να μην σκεφτώ πόσο δίκιο είχε η «ΡΑΦ», η αντάρτικη ομάδα πόλεων «Μπάαντερ-Μάινχοφ», όπως και να διάκειται κάποιος απέναντί της, που με τις πράξεις της προειδοποιούσε ότι οι Γερμανοί δεν άλλαξαν και δεν θα αλλάξουν. Δεν την άκουσαν. 

*Συγγραφέας