Η «Λίμνη της Κουτσής Πάπιας» μια Ιρανοαμερικανοϊσραηλινή χορογραφία τρόμου

Μπορεί την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, έξι ημέρες πριν από τις Αμερικανικές εκλογές, τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία να σημειώνουν αποτελέσματα δημοσκοπήσεων που θέλουν την Καμάλα Χάρις να προηγείται κατά μία μονάδα στην εθνική επικράτεια του συνυποψήφιού της Τραμπ. Ωστόσο η Αμερικανο-ισραηλινή επιτροπή δημοσίων υποθέσεων (AIPAC), το κραταιό Ισραηλινό lobby στην Ουάσιγκτον, έχει πλέον καταλήξει στο ποιος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος στην Αμερική.

Έχοντας το προηγούμενο υπόψη, το Ισραήλ τα ξημερώματα του περασμένου Σαββάτου 26 του Οκτώβρη επιτάχυνε την απάντησή του στο Ιράν, μετά την επίθεση του τελευταίου με βαλλιστικούς πυραύλους στο πρώτο, την 1η του μήνα. Σε εκείνη την επίθεση, το Ιράν εκτόξευσε περισσότερους από 180 πυραύλους στο Ισραήλ. Οι περισσότεροι αναχαιτίστηκαν από την αεράμυνα του Ισραήλ και άλλες συμμαχικές προς το Ισραήλ δυνάμεις, υπό τις κατευθύνσεις των ΗΠΑ. Μερικοί όμως πύραυλοι έπληξαν αεροπορικές βάσεις και άλλες τοποθεσίες. Κατά μία διαστροφική επιλογή της τύχης, ένας Παλαιστίνιος σκοτώθηκε από Ιρανικό πύραυλο ή από την προσπάθεια αναχαίτισής του από τα συστήματα αεράμυνας.

Η επίθεση του Ισραήλ πραγματοποιήθηκε πριν από τις Αμερικάνικες εκλογές, ενάντια στις προβλέψεις, αφού προηγούμενα κατασκευάστηκε ένα πλήθος σεναρίων που σκοπό είχαν τον αποπροσανατολισμό και τη διασπορά των περιορισμένων σε αριθμό Ιρανικών δυνάμεων αεράμυνας. Οι εικασίες σχετικά με την ισραηλινή επίθεση και τη μορφή που θα μπορούσε να πάρει, περιλάμβανε από περιορισμένα πλήγματα, έως μαζικές επιθέσεις στα κοιτάσματα πετρελαίου και τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. Για τις δύο τελευταίες περιπτώσεις στοχοποίησης, είχαν διαφωνήσει οι ΗΠΑ. Στο πλαίσιο μιας ενδεχόμενης απονενοημένης αντίδρασης του Ισραήλ και της υποχρέωσής τους για την υποστήριξή του, μετάφεραν στο έδαφός του το Αμερικάνικο τακτικό αντιπυραυλικό σύστημα για άμυνα σε μεγάλα ύψη THAAD, καθώς και προσωπικό εκατό Αμερικάνων στρατιωτών, παρά τον αρχικό κομπασμό ότι το Ισραήλ δε το χρειάζεται.

Τελικά με δεδομένο ότι οι δυνάμεις των ΗΠΑ δεν θα συνεισέφεραν στρατιωτικά το Ισραήλ σε επιθετικές ενέργειες σε κοιτάσματα πετρελαίου και πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, αυτό περιόρισε την επίθεσή του στις εγκαταστάσεις κατασκευής και εκτόξευσης πυραύλων του Ιράν και σε αυτό που αποκάλεσε «άλλες εναέριες δυνατότητες», χωρίς να δίδονται επιπλέον πληροφορίες, προβάλλοντας μέσω του εκπροσώπου προπαγάνδας Χαγκάνι, ότι με την απάντησή αυτή ολοκληρώνονταν, από την πλευρά του, ο διμερής Ισραηλοϊρανικός κύκλος επιθέσεων.

Η επίθεση αυτή ήταν η τελευταία προς το παρόν πράξη μιας χορογραφίας που βέβαια δεν έχει καμία σχέση με αυτές που μεγάλη επιτυχία περιγράφει ο αγαπητός μας Αλέξης Κωστάλας. Πρωταγωνιστές της χορογραφίας αυτής είναι οι ηγέτες, της Αμερικής, του Ισραήλ και του Ιράν.

Ο Πρόεδρος Μπάιντεν

Ο πρόεδρος Μπάϊντεν, ο οποίος από την αρχή του πολέμου στην Γάζα έχει χαρακτηρίσει ως «τεθωρακισμένη» (ironclad) την υποστήριξη της Αμερικής στο Ισραήλ, απόκτησε νωρίτερα από κάθε πρόβλεψη τον τίτλο της «κουτσής πάπιας» (lame duck) που αποδίδεται συνήθως στους Αμερικάνους προέδρους όταν η θητεία τους δεν ανανεώνεται από το εκλογικό αποτέλεσμα για το διάστημα που συνεχίζουν να κατέχουν τη θέση αυτή μέχρι την αντικατάστασή τους. Θα συνεχίσει να κατέχει τον τίτλο μέχρι τις αρχές του ερχόμενου χρόνου και η θέση του μαζί με την υστεροφημία του θα φθίνει περαιτέρω στην περίπτωση που η Καμάλα δεν θα είναι η διάδοχός του. Ο Μπάιντεν ήδη κατέχει τον τίτλο της κουτής πάπιας εδώ και τρεις μήνες, από τότε που παρέδωσε τον τίτλο του υποψηφίου των Δημοκρατικών στη Χάρις, παραδεχόμενος ουσιαστικά ότι η φυσική του κατάσταση δεν του επιτρέπει να υποστηρίξει τις υποχρεώσεις της θέσης του. Φαίνεται ότι η Χάρις το επιβεβαιώνει καθότι, τελευταία κατά τις προεκλογικές της συγκεντρώσεις, αποφεύγει να βρεθεί στο ίδιο κάδρο μαζί του, θεωρώντας ότι αυτό θα ζημιώσει την εικόνα της. Αντίθετα προτιμά να υποστηρίζεται συχνά είτε από τον υποψήφιο αντιπρόεδρο της, είτε από δημοσιότητες όπως το ζεύγος Ομπάμα και Μισέλ, ο Σπρίγκστιν, ο Έμινεμ, η Τέιλορ Σουίφτ, ή η Μπιγιονσέ.

Ο Πρωθυπουργός Νετανιάχου

Ο Νετανιάχου βρισκόταν σε πολύ δύσκολη θέση τον περασμένο Ιούλη, αντιμετώπιζε στο εξωτερικό, απομόνωση και δυσφορία από πολλές χώρες για τη συνέχιση των χωρίς διακρίσεις βομβαρδισμών στη Γάζα με τα χιλιάδες θύματα και εσωτερικά πλήθος διαμαρτυριών Ισραηλινών στο Τελ Αβίβ, συγγενών των ομήρων που κρατούσε η Χαμάς και άλλων πολιτών, που αμφισβητούσαν το ενδιαφέρον του και τις μεθόδους που εφάρμοζε για την απελευθέρωσή τους. Δύο μήνες πριν, ο γενικός εισαγγελέας του διεθνούς ποινικού δικαστηρίου, Καρίμ Χαν, σε συνέχεια και σχετικού αιτήματος της Νότιας Αφρικής κατά του Ισραήλ, είχε ζητήσει εντάλματα σύλληψης για τον ίδιο και τον υπουργό Άμυνας του, Γιόαβ Γκάλαντ, καθώς και για ανώτερους αξιωματούχους της Χαμάς για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ο γενικός εισαγγελέας που, συμπτωματικά τις ημέρες αυτές αντιμετωπίζει κατηγορίες σεξουαλικής παρενόχλησης γυναίκας δικηγόρου, είπε ότι το γραφείο του είχε υποβάλει αίτηση στο προδικαστικό τμήμα του παγκόσμιου δικαστηρίου για εντάλματα σύλληψης για τους στρατιωτικούς και πολιτικούς ηγέτες και των δύο πλευρών για εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτώβρη και τον πόλεμο στη Γάζα που ακολούθησε.

Ωστόσο κατά την δύσκολη εκείνη περίοδο για τον Νετανιάχου, η τότε παράδοση του «δακτυλιδιού» από τον Μπαίντεν στην προστατευόμενή του Χάρις, δηλαδή ένας, κατά τον Ισραηλινό Πρωθυπουργό, πρόεδρος «πρώιμη κουτσή πάπια» και μια «υποβασταζόμενη» και αγχωμένη υποψήφια πρόεδρος, είχε σαν αποτέλεσμα να αναπτερωθεί το ηθικό του που απογειώθηκε ουσιαστικά με την εξόντωση του ηγέτη της Χεσμπολάχ, Χασάν Νασράλα, και του πολιτικού αρχηγού της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγιε και του αντικαταστάτη του Γιαχία Σινουάρ. Ο Νετανιάχου αντιλαμβανόμενος και εκμεταλλευόμενος την ευαίσθητη κατάσταση που βρισκόταν η Αμερικάνικη πολιτική, από την μία να είναι υποχρεωμένη να τον στηρίξει και από την άλλη να κινδυνεύει να θεωρηθεί πως συνεργεί στα εγκλήματα που προσάπτει στο Ισραήλ, το Διεθνές Δικαστήριο, αποφάσισε με την στήριξη των συμμετεχόντων στην ακροδεξιά κυβέρνησή του Ισραήλ να επεκτείνει τον πόλεμο από την Γάζα για να αντεπιτεθεί σε όλους τους υποστηριζόμενους από το Ιράν, ενόπλους και μη, στον Λίβανο, την Υεμένη, τη Συρία και το Ιράκ, αλλά και στο ίδιο το Ιράν. Ο Νετανιάχου του οποίου η απώλεια της πρωθυπουργικής του θέσης πιθανόν να τον οδηγήσει στη φυλακή, θεωρεί εδώ και καιρό την προκαλούμενη περικύκλωση του Ισραήλ από αυτούς τους αντίπαλους, ειδικά τις αδιάκοπες επιθέσεις με ρουκέτες από τη Χεζμπολάχ και το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, ως υπαρξιακές απειλές.

Ο ανώτατος ηγέτης Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ,

Ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν, ο Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, έχει τη φήμη ενός σκληροπυρηνικού και αντιδυτικού ηγέτη, χωρίς την άδεια του οποίου τίποτε δε λειτουργεί στη χώρα. Ωστόσο σημειώνεται ότι στις 2 Απριλίου 2015, επί Ομπάμα Προέδρου των ΗΠΑ, συναίνεσε στο να επετεύχθη ένα πλαίσιο συμφωνίας για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Στο πλαίσιο αυτό το Ιράν προβλεπόταν να αποδεχθεί, προσωρινά, περιορισμούς στο πυρηνικό του πρόγραμμα, οι οποίοι θα διαρκούσαν για τουλάχιστον μια δεκαετία ή περισσότερο, και θα υποβαλλόταν σε αυξημένης έντασης διεθνείς επιθεωρήσεις, στο πλαίσιο μιας συμφωνίας πλαίσιο. Το πρόγραμμα αυτό σήμερα είναι κενό γράμμα, καθότι κανένα από τα μέρη δεν έχει τηρήσει τις υποχρεώσεις του, ανταλλάσσοντας κατηγορίες. Ο Νασράλα ήταν προσωπικός φίλος του Χαμενεΐ και, σύμφωνα με πληροφορίες, ο θάνατός του έθλιψε βαθιά τον τελευταίο. Ο Χαμενεΐ δήλωσε επίσης ότι η δολοφονία του Χανίγιε, ενώ ήταν φιλοξενούμενος στην πρωτεύουσα του Ιράν, ήταν μια προσβολή που δεν μπορούσε να ανεχθεί. Το Ιράν ήταν κατηγορηματικό ότι οποιαδήποτε υποστήριξη σε επιθετική ενέργεια του Ισραήλ εναντίον του από τις χώρες του Κόλπου και τις Αραβικές χώρες της Μέσης Ανατολής θα έχει σαν αποτέλεσμα την στοχοποίηση κρισίμων εγκαταστάσεων τους από τους βαλλιστικούς πυραύλους. Οι εγκαταστάσεις αυτές περιλαμβάνουν και τις Αμερικάνικες βάσεις στο Κατάρ, στο Μπαχρέιν και το Ομάν όπου βρίσκεται το στρατηγείο του πέμπτου Αμερικάνικου στόλου και αλλού, χωρίς να αποκλείεται και η στοχοποίηση των Ελληνικών Patriot που βρίσκονται στη Σαουδική Αραβία.

Λαμβάνοντας υπόψη τα βασικά χαρακτηριστικά των τριών πρωταγωνιστών και τις τάσεις που αυτά προκαλούν στις αποφάσεις τους και παρά την προσπάθεια του Ισραήλ να συνοψίσει στην επίθεση της 26 του Οκτώβρη συνολικά την απάντησή του για τις επιθέσεις που δέχτηκε όχι άμεσα από το Ιράν, αλλά και από αυτές που έχει δεχθεί από τον Λίβανο, το Ιράκ και την Υεμένη, είναι εύκολο να προσδιορίσουμε τις πράξεις αυτής της χορογραφίας:

Πράξη 1η

Η πρώτη πράξη συντελείται την 1η του Απρίλη, όταν το Ισραήλ βομβάρδισε το διπλωματικό προξενείο του Ιράν στη Δαμασκό, στοχεύοντας δύο Ιρανούς στρατηγούς, ισχυριζόμενο ότι είχαν οργανώσει επιθέσεις εναντίον του. Σκοτώθηκαν 13 άτομα, συμπεριλαμβανομένων επτά μελών της δύναμης Quds του Ιράν. Δύο από τους νεκρούς ήταν ένας ανώτερος διοικητής της και ο αναπληρωτής του. Η δύναμη Quds είναι ένας από τους πέντε κλάδους του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC) του Ιράν που ειδικεύεται σε αντισυμβατικό πόλεμο και σε συλλογή και ανάλυση στρατιωτικών πληροφοριών. Το Ιράν είπε ότι η επίθεση ήταν παραβίαση της κυριαρχίας του.

Πράξη 2η

Το Ιράν, εξοργισμένο, αντεπιτέθηκε στις 13 του Απρίλη, πραγματοποιώντας την πρώτη άμεση στρατιωτική του επίθεση στο ισραηλινό έδαφος σπάζοντας το ταμπού 45 περίπου χρόνων που θέλει η διαμάχη μεταξύ του Ισραήλ και Ιράν να γίνεται κυρίως μέσω αντιπροσώπων. Η επίθεση έγινε σε κύματα περίπου τριακοσίων drones και πυραύλων. Κάποια από τα drones χρειάστηκαν έξι ώρες για να φτάσουν στους στόχους τους. Το Ισραήλ είπε ότι σχεδόν όλα αναχαιτίστηκαν, Η επίθεση αυτή ήταν σχεδόν κινηματογραφική, καθότι το Ιράν είχε ειδοποιήσει τις ΗΠΑ γι’αυτή, κάτι που έδωσε τη δυνατότητα της ευκολότερης αντιμετώπισής της. Σε αυτή συμμετείχε η Βασιλική Ιορδανική Πολεμική Αεροπορία που για πρώτη φορά, ως Αραβική χώρα, υποστήριξε ενεργά το Ισραήλ. Η κινηματογραφική αυτή επίθεση ήταν μια νίκη για όλους. Το μεν Ιράν ανέπτυξε το αφήγημά του προς το εσωτερικό της χώρας διαδίδοντας τη δυνατότητα που έχει να επιφέρει πλήγματα στο έδαφος του Ισραήλ. Το Ισραήλ από την άλλη διαφήμισε την αποτελεσματικότητα του συστήματος αεράμυνας iron dome που βρήκε άμεσα στόχο τα ευήκοα ώτα του δικού μας Υπουργού Άμυνας Νίκου Δένδια, ο οποίος έσπευσε να επισημάνει την σημασία της απόκτησης ενός τέτοιου συστήματος από την Ελλάδα.

Σχεδόν τρεις εβδομάδες αργότερα το Ισραήλ αντέδρασε στην επίθεση του Ιράν με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη, επιτιθέμενο σε στόχους στην κεντρική περιοχή του Ισφαχάν του Ιράν. Αμερικανοί αξιωματούχοι επιβεβαίωσαν την ισραηλινή επίθεση, αν και το Ισραήλ δεν τη σχολίασε. Ισραηλινά μη επανδρωμένα αεροσκάφη φέρεται να έχουν χτυπήσει κάποια ραντάρ του ρωσικής κατασκευής πυραυλικού συστήματος αεράμυνας S-300 του Ιράν, το οποίο το Ισραήλ πιστεύει ότι αποτελεί ιδιαίτερα επικίνδυνη απειλή για οποιοδήποτε από τα μαχητικά αεροσκάφη του. Η επίθεση στα ραντάρ θεωρήθηκε περιορισμένη και είχε σχεδιαστεί για να σηματοδοτήσει την ικανότητα του Ισραήλ να χτυπήσει ιρανικά στρατιωτικά μέσα στο έδαφός του. Στην πράξη αυτή της χορογραφίας καμία από τις δύο πλευρές δεν προκάλεσε μεγάλη ζημιά στην άλλη - πιθανότατα εσκεμμένα.

Πράξη 3η

Στις 27 Σεπτεμβρίου το Ισραήλ βομβαρδίζει κτίριο στη Λιβανική πρωτεύουσα, Βηρυτό, στο οποίο βρίσκονταν ο ηγέτης της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα και ο Ταξίαρχος Αμπάς Νιλφορουσάν τους οποίους σκοτώνει. Ήδη ο πολιτικός αρχηγός της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγιε είχε σκοτωθεί σε έκρηξη στο συγκρότημα όπου διέμενε, κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην Τεχεράνη στις 31 Ιουλίου. Το Ιράν κατηγόρησε το Ισραήλ για την επίθεση στην Τεχεράνη , αν και το Ισραήλ, ούτε επιβεβαίωσε, ούτε αρνήθηκε την ανάμειξή του. Λεπτομέρειες σε προηγούμενο άρθρο μου στην ΕΦΣΥΝ με τίτλο «Επόμενος Σταθμός, ο Γενικευμένος Πόλεμος για το F-35 Εξπρές του Μεσονυκτίου» https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/442567_epomenos-stathmos-o-genikeymenos-polemos-gia-f-35-expres-toy-mesonyktioy

Πράξη 4η

Οι δύο καταστροφικές και ταπεινωτικές ισραηλινές δολοφονίες, του πολιτικού αρχηγού της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγιε, στην Τεχεράνη τον Ιούλιο και του ηγέτη της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, γύρισαν τη ρουλέτα για άλλη μια φορά. Έτσι, την 1η Οκτώβρη, πέντε μήνες από την επίθεση του Ισραήλ στη Δαμασκό, το Ιράν εξαπέλυσε τη δεύτερη, μεγαλύτερη άμεση επίθεση, ως αντίποινα για τις δολοφονίες των ηγετών της Χεζμπολάχ και της Χαμάς και ενός ανώτερου Ιρανού διοικητή. Όπως προαναφέρθηκε στην επίθεση αυτή, το Ιράν εκτόξευσε περισσότερους από 180 πυραύλους προς το Ισραήλ. Η διαφορά από την επίθεση του Ιράν της 13 του Απρίλη είναι ότι δεν υπήρξε προηγούμενη ειδοποίηση και το σημαντικότερο ότι η πλειονότητα των βαλλιστικών πυραύλων που χρησιμοποιήθηκαν ήταν υπερηχητικοί στο μεγαλύτερο μέρος της τροχιάς τους με αποτέλεσμα το iron dome και τα λοιπά Ισραηλινά μέσα και επίπεδα αεράμυνας να χρειαστούν και τη συνδρομή των Αμερικανών. Ωστόσο δεν κατάφεραν να τους αναχαιτίσουν όλους, πολλοί από τους οποίους βρήκαν τους στόχους τους. Σημαντική ήταν και η διαφορά του χρόνου που χρειάστηκαν οι πύραυλοι αυτοί για να φτάσουν από την εκτόξευσή τους από το Ιράν μέχρι το έδαφος του Ισραήλ που ήταν περίπου δώδεκα λεπτά, αντί των έξι ωρών που χρειάζονταν τα drones και cruise βλήματα που χρησιμοποιήθηκαν από το Ιράν στις 13 του Απρίλη.

Πράξη 5η

Η επίθεση του Ιράν της 1ης του Οκτώβρη ήταν αυτή στην οποία απάντησε το Ισραήλ το περασμένο Σάββατο 26 του μήνα, μετά από τρεις εβδομάδες που χρειάστηκε για να αποφασίσει τελικά ποιους στόχους του Ιράν θα επέλεγε. Υπήρχε διαφωνία στα υψηλότερα επίπεδα. Τα «γεράκια» στη κυβέρνηση Νετανιάχου, υποστήριζαν ότι το Ισραήλ πρέπει να χρησιμοποιήσει αυτή την ευκαιρία για να στοχεύσει τις πυρηνικές και ενεργειακές εγκαταστάσεις του Ιράν, αλλά ακόμη και να προσπαθήσει να εξοντώσει τον Χαμενεΐ και άλλους κορυφαίους ηγέτες. Την στόχευση των πυρηνικών του Ιράν είχε προκρίνει και ο Τράμπ. Στην περίπτωση Τραμπ αυτή η απονενοημένη επιλογή δικαιολογείται μόνο αν εξετάζοντάς τον σαν ένα δαιμόνιο επιχειρηματία που θέλει να τονίζει τις αδυναμίες του συνεταίρου του και την εξάρτησή του από αυτόν, τον προκαλεί στην εκδήλωση ενέργειας που αναδεικνύει την αδυναμία του καθότι, με τον τρόπο αυτόν, αποδεικνύεται εμφατικά απαραίτητη η συμμετοχή της Αμερικής.

Τελικά το γεγονός ότι, στην περίπτωση αυτή και μετά από μια μεγάλη περίοδο που το Ισραήλ λειτουργούσε ανεξέλεγκτα, προκαλώντας το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο του πολέμου, αυτό περιορίστηκε στο να χτυπήσει στρατιωτικές βάσεις και ήταν προφανώς προσεκτικό στο να αποφύγει τις απώλειες αμάχων, θεωρήθηκε μια σπάνια επιτυχία για την αμερικανική διπλωματία που απελπιστικά μέχρι τώρα αποτυγχάνει να ελέγξει την κρίση στη Μέση Ανατολή και ζητά ένα αφήγημα ενόψει των εκλογών προς υποστήριξη των επιλογών της στην εξωτερική πολίτική των Δημοκρατικών και της Χάρις. Ο Μπάιντεν πίεσε ιδιωτικά τον Νετανιάχου να μην συμβάλει περαιτέρω στην κλιμακούμενη σπειροειδή χορογραφία και έστειλε για ενδέκατη φορά τον υπουργό Εξωτερικών του, Μπλινκεν, στην Ιερουσαλήμ. Για τον ίδιο λόγο, το Πεντάγωνο τόνισε ότι οι αμερικανικές δυνάμεις δεν είχαν εμπλακεί στην ισραηλινή επιδρομή αν και είχαν ενημερωθεί γι’αυτή. Αποστάσεις από την Ισραηλινή επίθεση έσπευσαν να πάρουν πολλές χώρες του Κόλπου και της Μέσης Ανατολής αναλογιζόμενες τυχόν επιπτώσεις στην περίπτωση που το Ιράν πραγματοποιούσε την απειλή του εναντίον των συνεργών στις Ισραηλινές επιθέσεις. Μια από αυτές ήταν και η Ιορδανία που δήλωσε ότι δεν διέθεσε τον εναέριο χώρο της για την επίθεση, αλλά και το Ιράκ. Με δεδομένο ότι οι Emirates airlines ανέστειλαν τις πτήσεις τους προς το Ιράκ, την Ιορδανία και το Ισραήλ την περίοδο της Ισραηλινής επίθεσης, αλλά και η περιοχή των στόχων που κτυπήθηκαν στις περιοχές Ιλάμ και Κχουζεστάν στα Νοτιοδυτικά του Ιράν, αφήνουν λίγες πιθανότητες στην ακρίβεια των δηλώσεων των Χωρών αυτών, καθότι η τεχνική του «διακτινισμού» δεν έχει εφευρεθεί ακόμη και τα Ισραηλινά αεροσκάφη ακόμα και στην περίπτωση που χρησιμοποίησαν βόμβες και βλήματα μακράς εμβέλειας που εκτοξεύτηκαν ακόμα και πριν από τα σύνορα του Ιράν (stand – off), θα πρέπει να πέρασαν από τις χώρες αυτές και επιπλέον θα πρέπει να διέθεταν και ιπτάμενο αεροσκάφος ανεφοδιασμού σε αναμονή. Δικαιολογία μπορεί να δοθεί στην περίπτωση που χρησιμοποιήθηκαν αεροσκάφη χαμηλού ηλεκτρομαγνητικού αποτυπώματος (stealth), τα οποία τα διατιθέμενα από αυτές συστήματα αεράμυνας, δεν μπορούσαν να αποκαλύψουν.

Επίλογος

Με τον Νετανιάχου να εμφανίζεται διαλεκτικός, ενόψει αλλαγής στο πολιτικό και παγκόσμιο σκηνικό μετά τις Αμερικάνικες εκλογές και επιτέλους να δέχεται αμερικανικές συμβουλές, αλλά να εξακολουθεί να διατηρεί το δικαίωμα να χτυπήσει πυρηνικές εγκαταστάσεις και άλλους στόχους υψηλής αξίας, εάν η Τεχεράνη ανταπαντήσει. Με την πληγωμένη Ιρανική αεράμυνα, που πλέον έχει απολέσει μέρος της ικανότητάς της να αποκρούσει μελλοντικές επιθέσεις, το Ιράν τείνει να υποβαθμίσει αυτόν τον τελευταίο γύρο εχθροπραξιών και φαίνεται ότι παρά τις δηλώσεις του, δεν θα ανταποδώσει άμεσα τα πυρά. Ωστόσο επισημαίνεται ότι δεν υπάρχει έλλειψη γερακιών και στην Τεχεράνη, τα οποία θα πιέσουν για πιο σκληρή δράση στο μέλλον.

Όπως έδειξαν οι τελευταίες μάταιες προσπάθειες του Μπλινκεν να επανεκκινήσει τις συνομιλίες για εκεχειρία στη Γάζα και για συμφωνία απελευθέρωσης των ομήρων την περασμένη εβδομάδα, οι βαθύτερες αιτίες όλης αυτής της διαβρωτικής εχθρότητας, της βίας και της διαρκούς αστάθειας, παραμένουν ουσιαστικά ανέγγιχτες αν και γνωστές. Η φρικτή ανθρώπινη τραγωδία στη Γάζα, για πολλούς γενοκτονία, συνεχίζεται ανεξέλεγκτη και, ακόμη χειρότερα, λόγω της μηχανιστικής συναισθηματικής εξοικείωσης με αυτή αρχίζει να απομακρύνεται από τα πρωτοσέλιδα των ΜΜΕ και αντικαθίσταται από χορογραφίες τρόμου όπως αυτή που περιγράφηκε.

(*) Υποπτέραρχος (Ι) ε.α..