Τους τα γράψανε, τους τα χιλιοείπανε τόσα χρόνια ότι δεν πάει άλλο, μιλάμε για τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ και για τη στάσιμη αντιπολίτευση (ο Μητσοτάκης βρίσκει και κυβερνάει) και ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον τόπο.
Θα 'θελε να ξέρει κανείς τι λένε, πώς διάολε τέλος πάντων σκέφτονται τα πρωτοκλασάτα στελέχη των κομμάτων, των παρατάξεων σε Κουμουνδούρου και Χαρ. Τρικούπη, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά όχι μόνο δημοσκοπικά, αλλά και την πραγματική κατάρρευσή τους! Θα φτιάξουν, δεν θα φτιάξουν νέο κόμμα; Ελεος, μπουχτίσαμε!
Και ενώ η κυβέρνηση χρόνια τώρα συνεχίζει να απολαμβάνει την εμπιστοσύνη -ακόμα!- πες το ανάλγητα, πες το επικίνδυνα, αυτοί το βιολί τους! Ατέλειωτες τηλεμαχίες, τώρα και με ζωντανούς διαλόγους πάντα με σφοδρές αντιπαραθέσεις, προσπαθώντας πάντα την αποφυγή λαθών. Χωρίς κανένα απολύτως αποτέλεσμα, χωρίς «νικητή»! Πάντα για την καρέκλα, την εξουσία, αδιαφορώντας τόσο προκλητικά για την τεράστιας σημασίας ΑΠΟΧΗ, αλλά και την ύπαρξη ασυνέπειας μεταξύ λόγων και έργων, χωρίς ευθύνες και αυστηρή τιμωρία. Ετσι και η επικράτηση της ασημαντότητας μακριά από την ηθική –την κοινωνία.
Αναίσθητοι στην κυριολεξία και αδιάφοροι-ανίκανοι να δουλέψουν στοιχειωδώς αποτελεσματικά πάνω στα τεράστια προβλήματα της χώρας:
● Οικονομία (ακρίβεια - ανάπτυξη)
● Υγεία - Παιδεία
● Ανασφάλεια - Ποιότητα ζωής
● Δημογραφικό
● Κλιματική κρίση
Και μπροστά σε αυτό το έλλειμμα, τη μαυρίλα με την υποβάθμιση της ζωής μας και που μόνο απελπισία για το ό,τι φαίνεται να ακολουθεί, αυτοί να ψάχνουν συνεχώς την ταυτότητά τους.
Να τους ακούς: «Εγώ είμαι εδώ» και τον άλλον να ανταπαντά «και εγώ είμαι εδώ»! Για κέρδη προσωπικά, ποιος τελικά επιβλήθηκε στον άλλο (πάντα ενωμένα - δυνατά)! Ακόμα και με κόουτς για τα επικοινωνιακά (μεγάλη εφεύρεση!).
Ηταν δυστυχώς η χιλιομαδημένη Αριστερά, η σοσιαλδημοκρατία, ο φιλελευθερισμός, τρέχα γύρευε. Ασυνάρτητα, απωθητικά, τόσο αόριστα (π.χ. λέξεις όπως πιο ηγετική, πιο καινοτόμος, πιο ειλικρινής). Οπότε; Παρηγοριά γιατί είναι και σ’ όλη την Ευρώπη έτσι! Να ζούμε συνεχώς με αυταπάτες, με το μυαλό μας δυστυχώς να έχει εμπεδώσει τη σκέψη ότι μια κυβερνώσα Αριστερά δεν μπορεί να υπάρξει Αριστερά.
Αλήθεια, τι ειρωνεία στον δρόμο για την επικράτηση της αρχηγικής θέσης και της πολυπόθητης δεύτερης θέσης (2ο κόμμα - κύρια αντιπολίτευση) να ψάχνονται οι πολίτες για την ειδοποιό διαφορά μεταξύ κόμματος και παράταξης και αυτοί για το ποιος προσέφερε περισσότερα και πού! Οπως και η «αγωνία» για την τηλεθέαση των εκάστοτε υποψηφίων στα ντιμπέιτ, όταν ο λαός σού κοπανάει τόσο συχνά ότι «όλοι είναι ίδιοι»!
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας