Υπάρχει ένας ορισμένος τύπος υποστηρικτών του Κυριάκου Μητσοτάκη που χαρακτηρίζονται συνήθως ως «ακροκεντρώοι», οι οποίοι θεωρούν εξ ορισμού ότι εκφράζουν τη μετριοπάθεια και την πρόοδο απέναντι σε κάθε συντηρητισμό και λαϊκισμό, αριστερό ή δεξιό.
Κατά κανόνα, στη νεότητά τους, ήταν ενταγμένοι σε κάποιο σχήμα της κοινοβουλευτικής ή εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Κοινό τους χαρακτηριστικό, στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, ήταν ο αντιπασοκισμός. Θεωρούσαν τότε το ΠΑΣΟΚ και τη σοσιαλδημοκρατία ως ένα ρεφορμιστικό ρεύμα ενσωματωμένο στον καπιταλισμό, με τον Ανδρέα Παπανδρέου να έχει «κλέψει» τις ιδέες της Αριστεράς για να ανέλθει στην εξουσία. Στην ωριμότητά τους, παρά τη μετακίνησή τους στα δεξιά του πολιτικού φάσματος, ο αντιπασοκισμός τούς ακολουθεί, χωρίς ιδιαίτερη θα λέγαμε μετριοπάθεια.
Οταν λοιπόν εκδηλώνουν ενδιαφέρον για το ΠΑΣΟΚ, όπως τώρα με τις εκλογές για νέα ηγεσία, υποστηρίζουν πρόσωπα και πολιτικές κατευθύνσεις που θα διαμόρφωναν ένα ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. αποστεωμένο από τη λαϊκότητά του. Απεχθάνονται κάθε λαϊκότητα και την ταυτίζουν με τον λαϊκισμό. Εξού και οποιαδήποτε συλλογική διαδικασία και διεκδίκηση τη θεωρούν αδιακρίτως τροχοπέδη στην πρόοδο και λαϊκισμό που καθηλώνει τη χώρα στο παρελθόν.
Θεωρούν ξεπερασμένη τη διάκριση Αριστεράς – Δεξιάς και ασπάζονται τη θεωρία των δύο άκρων σε σημείο μάλιστα που ό,τι κινείται αριστερότερα της Κεντροδεξιάς να είναι περίπου μπολσεβικισμός. Ταυτίζουν την πρόοδο με τις φιλελεύθερες και νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, υιοθετώντας όλο το πακέτο περί ελάχιστου κράτους, κατάργησης συλλογικών συμβάσεων και εργασιακών δικαιωμάτων, ευνοϊκή φορολογία για τα υψηλά εισοδήματα και τις μεγάλες επιχειρήσεις. Ετσι δήθεν θα διαχυθεί ο πλούτος και προς τα κάτω, που σε καμιά περίπτωση δεν συμβαίνει χωρίς προοδευτική φορολογία και ένα ισχυρό δημόσιο σύστημα υγείας και παιδείας.
Ανατριχιάζουν με οτιδήποτε αριστερόστροφο και ιδίως με την έννοια της αναδιανομής, ισχυριζόμενοι μανιχαϊστικά ότι πρώτα πρέπει να παραγάγουμε πλούτο και μετά να τον αναδιανείμουμε. Δεν αντιλαμβάνονται ότι παραγωγή και αναδιανομή πρέπει να συνυπάρχουν και να συμβαδίζουν κάθε στιγμή, σε οποιοδήποτε επίπεδο κι αν βρίσκεται η οικονομία, γιατί έτσι εμπεδώνεται το αίσθημα της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Ο συντηρητισμός τους αποτυπώνεται ανάγλυφα στον μεσσιανισμό και την προσωπολατρία. Παρωχημένη η συλλογική δημοκρατική λειτουργία των κομμάτων. Τις μεταρρυθμίσεις θα τις επιβάλλει ο φωτισμένος ηγέτης. Εν προκειμένω ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως κάτι διαφορετικό από τη Ν.Δ. Και στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. αναζητούν κάτι ανάλογο. Ομως ψηφίζοντας Μητσοτάκη ψηφίζεις και Ν.Δ και τα όρια έχουν ήδη φανεί. Απέναντι στο συγκεντρωτικό δήθεν επιτελικό κράτος χρειάζονται συλλογικές διαδικασίες, συμμετοχή και διαβούλευση. Η Δημοκρατία είναι ίσως πιο αργή αλλά κοινωνικά πιο αποτελεσματική.
Αποκαλούν, επιπλέον, οι ακροκεντρώοι περιφρονητικά «δικαιωματιστές» όσους υπερασπίζονται τα ανθρώπινα και ατομικά δικαιώματα, ιδίως των μεταναστών. Αναιρούν έτσι την ίδια τη φιλελεύθερη ταυτότητά τους. Γιατί ουσία του πολιτικού φιλελευθερισμού είναι η υπεράσπιση και η διεύρυνση των ανθρώπινων και ατομικών δικαιωμάτων, όπως διαμορφώθηκαν από τα κείμενα της αμερικανικής και γαλλικής επανάστασης και καταγράφηκαν στην Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του ΟΗΕ και σε σχετικά κείμενα της Ευρωπαϊκής Ενωσης ως οικουμενικά και καθολικά.
Δεν κατανοούν ότι ο πολιτικός φιλελευθερισμός με τα δικαιώματα και τις αξίες της ελευθερίας, της αυτονομίας και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, υποσκάπτονται και δεν μπορούν να πραγματωθούν υπό συνθήκες νεοφιλελευθερισμού. Είναι η μεγάλη ενδογενής αντίφαση του φιλελεύθερου ρεύματος. Γιατί η αποθέωση του ελεύθερου ανταγωνισμού και των απορρυθμίσεων στις σημερινές συνθήκες του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού δεν λειτουργεί υπέρ των πολιτών, ούτε των μεσαίων ούτε των πιο αδύναμων, αλλά αυξάνοντας διαρκώς και παντού τις ανισότητες, αναιρεί στην πράξη τα δικαιώματα και τις αξίες που ο πολιτικός φιλελευθερισμός πρεσβεύει. Εν ολίγοις, ο ακροκεντρώος δεν είναι καν κεντρώος, είναι ακραία συντηρητικός.
Μόνο ένα σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό πολιτικό σχέδιο μπορεί να προωθήσει και να κατοχυρώσει σήμερα τον πολιτικό φιλελευθερισμό, τα δικαιώματα και τις αξίες της ελευθερίας, της ισότητας, της οικονομικής και κοινωνικής δικαιοσύνης κ.λπ., για το σύνολο της κοινωνίας και όχι μόνο δικαιώματα επιμέρους κοινωνικών ομάδων. Και αυτό στη χώρα μας περνάει μέσα από την ενίσχυση και τη νικηφόρα πορεία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ., με πρώτο σταθμό τη μαζική συμμετοχή για την ανάδειξη νέας ηγεσίας τον προσεχή Οκτώβριο που θα διαμορφώσει ένα κόμμα ανοιχτό και συμμετοχικό για το σύνολο του κόσμου της Κεντροαριστεράς.
* Στέλεχος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. και της Συντονιστικής Γραμματείας της κίνησης Ανανεωτική Αριστερά
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας