"Όταν δεν παραδίνεται δεν είναι ελεύθερος. Γίνεται δέσμιος σε αυτό που δεν παραδίνεται και έτσι προορισμένος να γυρνάει σε αυτό. Όπως και χωρίς την εξάρτηση δεν υπάρχει πραγματική ελευθερία. Πιστεύω πως μόνο όποιος εξαρτηθεί μπορεί να ειναι πραγματικά ελεύθερος." Σ.Τ. Ανθρωπολόγος, Ψυχοθεραπεύτρια (από πρόσφατη γραπτή επικοινωνία)
Εξάρτηση. Μικρή μου χώρα, São Vicente, στο αρχιπέλαγος του Πράσινου Ακρωτηρίου. Δεν θα σε ξαναδώ.
Είμαι εξαρτημένος. Δεν έχει σημασία εδώ από τι. Τί να κάνω; Πού να πάω; 18 Ανω, ΚΕΘΕΑ, ΟΚΑΝΑ; Σε κανένα ψυχολόγο; Πάντως στο καινούργιο τερατούργημα ΝΠΙΔ ΕΟΠΑΕ (Eθνικός Οργανισμός Πρόληψης και Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων) δεν πάω. Μπορεί να είμαι τζάνκι, αλλά έχω τις αρχές μου. Λίγες, αλλά έστω. Οχι πως το Κατερινάκι (Κατερίνα Μάτσα) θα μ' έσωζε. Ούτε κι οι άλλοι. Νάναι καλά τα παιδιά να παλεύουν μ' εμάς τους εξαρτημένους με τις θεωρίες τους και τις μεθόδους τους. Στεγνά, μισόστεγνα, υγρά προγράμματα, ανοιχτά, κλειστά, με τα δώδεκα ή τα δεκατρία βήματα, με ναλτρεξόνη, με μπένζος (βενζοδιαζεπίνες) με ψυχοθεραπείες για τον π&%^** (δεν επιτρέπεται απ' ότι πληροφορούμαι να πούμε δημόσια "πούτσο", εξ ου και τα συμβολάκια μετά το "π". Καραδοκεί κι η ΕΣΗΕΑ, αν και για τις δολοφονίες δημοσιογράφων στη Γάζα, τηρεί άκρα του τάφου σιγή. Αλλά ποιος ξέρει? Στη δημόσια θέα του πούτσου μπορεί να ξαναβρεί τη λαλιά της).
Από τί εξαρτώμαστε αλήθεια; Πρόχειρα και ενδεικτικά εδώ. Από πρέζα, κόκα, αλκοόλ, τσιγάρο, τζόγο (συμπεριλαμβανομένου και του χρηματιστηρίου), σεξ, εξουσία και από τον άλλο (μαμά, εραστές.....). Δεν είναι όλες οι εξαρτήσεις ίδιες βέβαια, νομικά, κοινωνικά, συμβολικά, βιολογικά. Εχουν όμως όλες ένα κοινό. Ολες είναι απόπειρες να καταργήσουμε την ανυπόφορη ελευθερία του άλλου η οποία απειλεί να μας τσακίσει. Η εξάρτηση μας προστατεύει από αυτή την απειλή. Κάπως. Τον άλλο δεν θα τον καταργήσουμε ποτέ. Μπορούμε όμως να σηκώσουμε το μεσαίο δάχτυλο στη μούρη του. Να του πούμε, "Εδώ που έχω φτάσει, η ελευθερία σου να με απορρίψεις, να με ξεχάσεις, να με τσακίσεις, δεν μετράει. Γκέγκε;" Τόσο απλά.
Ισως κάποια στιγμή επιστρέψουμε στη χώρα των κοινωνικά αποδεκτών εξαρτήσεων. Ισως. Ισως ξανα-αγαπήσουμε ή αγαπήσουμε μια σταλιά (πώς, δεν ξέρω) τον άλλο που ναι, είναι πάντα και αναπόφευκτα μια τρομερή απειλή να μας εξολοθρεύσει. Στην Γαλλική φιλοσοφία παρεμπιπτόντως, ο Αλλος κατέχει εξέχουσα θέση. Κάτι σαν την κόλαση ας πούμε. Δεν θα αγαπήσουμε ποτέ όμως τον άλλο αφηρημένα, ως οντολογική κατηγορία. Τους γενοκτόνους, γυναικοκτόνους, παιδοκτόνους στην Γάζα, δεν θα τους αγαπήσουμε ποτέ. Τους δολοφόνους στα Τέμπη ποτέ. Τους δολοφόνους στην Πύλο ποτέ. Επιστρέφοντας από την εξάρτηση θα μάθουμε να διαλέγουμε να αγαπάμε κάποιους άλλους. Ολους δεν γίνεται.
Στο μεταξύ, θα υποφέρουμε εμείς και θα υποφέρουν και όποιοι τυχαίνει να μας αγαπάνε ακόμα. Γι’ αυτούς τους τελευταίους διατηρούμε τον μεγαλύτερο θυμό μας. Θέλουμε να υποφέρουν. Οπως ο Ιώβ. Οπως ο Αβραάμ. Πιο πολύ. Θέλουμε να είμαστε θεοί που δοκιμάζουν την πίστη τους σ’ εμάς, ή παιδιά που δοκιμάζουν την αγάπη των γονιών τους. «Αχ ρε Αλέξη, είσαι σαν παιδί...έτοιμος να σ’ αφήσουν πριν σ’ αφήσουν...» Ναι, κάπως έτσι,
Στην εξάρτηση ονειρευόμαστε απελπισμένα να καταστρέψουμε την παντοδυναμία του άλλου. Στην απεξάρτηση δεν ονειρευόμαστε τίποτα. Είναι δύσκολο να μην ονειρεύεσαι. Δύσκολο. Αλλά ίσως αυτό είναι η ελευθερία.
*Κοινωνιολόγος
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας