Η ανάγκη για αλλαγή πολιτικής σε φιλολαϊκή κατεύθυνση με βάσεις βιωσιμότητας και ανθεκτικότητας δεν είναι κάτι αόριστο. Το ζητούμενο δεν είναι μόνο να νικηθεί ο Μητσοτάκης, αλλά η δεξιά πολιτική που εκφράζεται από τον Μητσοτάκη και όποιους άλλους.
Η πολιτική Μητσοτάκη - Ν.Δ. - Δεξιάς έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που συνοψίζονται στα εξής: α) αύξηση του χάσματος πλούσιων και φτωχών, β) σταδιακή καταστροφή των μεσαίων στρωμάτων, γ) ερήμωση της ελληνικής περιφέρειας με υπερσυγκέντρωση στην Αττική και τη Θεσσαλονίκη επενδύσεων, υπηρεσιών και πληθυσμού, δ) αποδιοργάνωση του παραγωγικού τομέα με ειδικό βάρος την στον τουρισμό και τα ακίνητα «real estate», ε) κυριαρχία των πολυεθνικών και καταστροφή των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, στ) έλεγχος της ενημέρωσης μέσω των ιδιωτικών ΜΜΕ που κατέχουν μεγάλοι οικονομικοί παράγοντες, ζ) ασυδοσία μεγάλων επιχειρήσεων και τραπεζών που οδηγεί στο να χάνουν τα σπίτια τους εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες και η) ξεπούλημα του φυσικού πλούτου (χρυσός Χαλκιδικής, υδρογονάνθρακες, νερά, μέταλλα…) σε βάρος του περιβάλλοντος, της βιωσιμότητας και των επόμενων γενεών.
Για όλους αυτούς τους λόγους και πολλούς ακόμη που δεν χωράνε σε ένα άρθρο (υγεία, παιδεία, δημοκρατία, διαπλοκή, δημόσια έργα, δημόσια διοίκηση, προστασία της φύσης κ.ά.) είναι ανάγκη η αλλαγή πολιτικής στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Αυτό που δεν υπάρχει σήμερα από κανένα κόμμα είναι ένα ολοκληρωμένο και εφαρμόσιμο Στρατηγικό Σχέδιο Βιωσιμότητας και Ευημερίας. Ενα τέτοιο σχέδιο που θα είναι η βάση για το πολιτικό πρόγραμμα συνεργασίας θα έχει στάδια εφαρμογής (βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο). Αυτό το εναλλακτικό πρόγραμμα πρέπει να διαμορφωθεί και να αναλυθεί στον λαό με παραδείγματα για να κατανοήσει ο καθένας και η κάθε μία πόσο ωφέλιμο και αναγκαίο είναι για την επιβίωση και την ευημερία του λαού μας με προοπτική. Να αναλυθεί στους πολίτες ότι τέτοια πρόταση βιωσιμότητας και ευημερίας δεν θα έρθει ποτέ από τη Δεξιά γιατί αντιστρατεύεται την οικονομική, πολιτική και ιδεολογική της βάση.
Το σχέδιο θα περιλαμβάνει προτάσεις για αλλαγές στο παραγωγικό μοντέλο που θα προστατεύουν τη φύση, τους φυσικούς πόρους και την κοινωνία. Βασικές κατευθύνσεις θα είναι: α) η αποκέντρωση (παραγωγική, πληθυσμιακή, ενεργειακή, διοικητική, πολιτιστική), β) η ανακατανομή του πλούτου υπέρ των εργαζομένων και των κοινωνικά αδύναμων και γ) η μετακίνηση οικονομικών πόρων σε τομείς που συνδυάζονται με την ανθεκτικότητα, όπως προστασία και βιώσιμη διαχείριση των υδάτων (ποτάμια - λίμνες - υπόγεια υδροφόρα στρώματα), παραγωγικότητα των καλλιεργήσιμων εκτάσεων κ.λπ.
Το ζητούμενο είναι πώς από τη σημερινή κατάσταση της διασπασμένης Αριστεράς - σοσιαλδημοκρατίας και πολιτικής οικολογίας μπορούμε να φτάσουμε στην αναγκαία συμμαχία με προγραμματική βάση σε μια ενιαία κομματική δομή που θα ξεπεράσει τον σκόπελο του εκλογικού νόμου (το μπόνους των 40-50 εδρών που δεν το παίρνουν συμμαχικά σχήματα, αλλά μόνο αυτοτελή κόμματα).
Βασικό ζήτημα είναι το πόσοι και ποιοι χωράνε σε μια τέτοια συμμαχία και εάν υπάρχει πιθανότητα μέσα από τα σημερινά κόμματα της αντιπολίτευσης να αναμένεται τέτοια προοπτική.
Η ανάγκη για μια τέτοια συνεργασία είναι κατανοητή από τη μεγάλη πλειονότητα των πολιτών πέραν της Δεξιάς. Το πρόβλημα είναι ότι ο κομματικός «πατριωτισμός» και οι πολιτικές φιλοδοξίες των αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων της αντιπολίτευσης το κάνουν πολύ δύσκολο. Οι πιθανότητες υπερβάσεων των προσωπικών αρχηγικών φιλοδοξιών για μια τέτοια προοπτική είναι ελάχιστες.
Σε ένα ενδιαφέρον άρθρο της κ. Λούκας Κατσέλη στην «Εφημερίδα των Συντακτών» αναλύονται πολύ καλά οι πιθανότητες αυτές και τα πιθανά τρία σενάρια. Εκτιμώ και συμφωνώ με την κ. Κατσέλη ότι το σενάριο πρωτοβουλίας μιας επιτροπής από προσωπικότητες εγνωσμένου κύρους που θα διαβουλευτούν με τα υπάρχοντα κόμματα για τη δημιουργία ενός ενωτικού συνεδρίου θα κινητοποιήσει δυνάμεις και θα πιέσει ώστε να αυξηθούν οι πιθανότητες για αυτή την αναγκαία συνεργασία και ενότητα. Η άποψή μου μου είναι ότι στο σχήμα δεν θα χωρέσουν ούτε θα θελήσουν να συμμετέχουν τα κόμματα των Βαρουφάκη και Κωνσταντοπούλου.
Η Επιτροπή Πρωτοβουλίας θα πρέπει να επεξεργαστεί ένα κοινό πρόγραμμα με βάση τα παραπάνω που περιγράφω, λαμβάνοντας υπόψη και τις προγραμματικές θέσεις των κομμάτων που καλούνται να συμμετάσχουν. Επίσης η Επιτροπή θα μελετήσει το σχέδιο καταστατικού του ενιαίου κόμματος. Μια τέτοια πρωτοβουλία θα συμβάλει να αυξηθούν οι πιθανότητες για συνεργασία και ενότητα των δυνάμεων που περιγράφω, πάντως ακόμη και εάν δεν προκύψει το επιθυμητό αποτέλεσμα οι διεργασίες που θα γίνουν θα έχουν θετικές επιδράσεις στη συνεργασία στη βάση (συνδικαλισμός, τοπική αυτοδιοίκηση) και στο Κοινοβούλιο.
*Πρώην υφυπουργός ΥΠΕΝ και βουλευτής
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας