Μεγάλη η αμηχανία μου. Πώς ν’ αρχίσω τον αποχαιρετισμό σε έναν τόσο ταλαντούχο άνθρωπο; Διότι ο Φέρτης ήταν ακριβώς αυτό: ταλαντούχος άνθρωπος. Δηλαδή ό,τι πιο σπάνιο και ακριβό. Η καλή και ευγενική εκδοχή της πατρίδας. Μόνιμος αντίπαλος της ανοησίας, της επιπολαιότητας και της απίστευτης μετριότητας που μας περιβάλλει επικίνδυνα.
Είχα το μεγάλο προνόμιο να είμαι φίλος του για 37 χρόνια. Αν ήξερε πόσα έκλεψα από εκείνον, θα ξεστόμιζε σίγουρα κάποια από αυτά τα ξαφνικά και πνευματώδη που συνήθιζε και τον χαρακτήριζαν. Ενα σημείο αναφοράς δυσεύρετο! Η μεγαλοσύνη του ήταν ανάλογη με τη σεμνότητά του. Συνδυασμός γεροντικής σοφίας και παιδικής διάθεσης. Ενας ευλογημένος άνθρωπος! Δύσκολα θα βρεθεί αντίστοιχη περίπτωση ηθοποιού με καριέρα 62 χρόνων στην πρώτη γραμμή.
Από το 1958 με την παρθενική του εμφάνιση στο Θέατρο Τέχνης, μέχρι την τελευταία του εμφάνιση το 2020. Ενα ρεπερτόριο απίστευτο, από το ψυχολογικό θέατρο και το αρχαίο δράμα μέχρι την κωμωδία καταστάσεων και τη φάρσα. Τίμησε και στόλισε με την παρουσία του το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου πάρα πολλές φορές, χωρίς τυμπανοκρουσίες και τα διάφορα βαρύγδουπα και γραφικά που ακολουθούν συνήθως αυτές τις εμφανίσεις. Με αγωνία για το καλύτερο, με μόνιμη αποστροφή για το ευτελές και την προχειρότητα, όσο προχωρούσε η καριέρα, τόσο μεγάλωνε η σεμνότητα. Πάντα τον θυμάμαι να λέει: «Δεν ξέρω τίποτα!».
Γιάννη μου, καλέ μου φίλε, σπάνιε συνεργάτη και συνομιλητή, να ήξερες πόσο βαθιά σ’ έχω στην καρδιά μου! Να μπορούσες να φανταστείς πόσο έχεις συμβάλει στη διαμόρφωσή μου σε αυτόν τον τόσο λαμπερό και ταυτόχρονα τόσο σκληρό επαγγελματικό μας χώρο. Η λεβεντιά σου και το κύρος σου πάντα ήταν οδηγός στα βήματά μου. Δεν ξέρω αν κατάφερα να ξεκλέψω λίγο από το χιούμορ σου. Ξέρω σίγουρα ότι δεν θα σε ξεχάσω ποτέ! Ησουν και θα είσαι ένα αστέρι λαμπερό, που θα φωτίζει πάντα την ευγενική μας πλευρά. Το παράδειγμα! Σε αποχαιρετώ με τα λόγια του Γκάτσου, που τόσο αγαπούσες, από ένα ποίημα που έγραψε για τον Σεφέρη, τον οποίο κάποτε υποδύθηκες και τόσο μαγικά απήγγειλες:
«κι ήρθες εσύ και σκάλισες μια κρήνη
για τον παλιό του Πόντου ναυαγό
που χάθηκε, μα η μνήμη του έχει μείνει κοχύλι λαμπερό στην Αμοργό
και βότσαλο αρμυρό στη Σαντορίνη».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας