Αρχαία Ελλάδα, Φυλή, 403 π.Χ. Μέσα από μια πολυσύνθετη διαδικασία που περιελάμβανε την «απόσυρση» του θεϊκού βασιλιά-ηγεμόνα και τη δημιουργία του Πολίτη μέσα από διαδικασίες συλλογικές, η Δημοκρατία αργά κι επώδυνα γεννιέται, γύρω από την Αθήνα. Ο παραμερισμένος παλιός κόσμος, οι βασιλιάδες, η αριστοκρατία, το ιερατείο γύρω από τη Σπάρτη συνασπίζονται εναντίον της συκοφαντώντας τη σοφιστική.
«Ολα καθορίζονται από τον Ανθρωπο… οι θεοί ποτέ δεν… έταξαν σε βασιλιάδες και ευπατρίδες να κυβερνούν», έγραφε ο Πρωταγόρας, «οι άνθρωποι δεν γεννιούνται ελεύθεροι ή δούλοι» ο Αναξαγόρας και «τα πάντα ρει», τα πάντα ρέουν κι αλλάζουν ο Ηράκλειτος, ο μύχιος βουτηχτής, απέναντι στους υπερασπιστές των αιώνιων ιδεών και δομών.
Ο ολιγαρχικός κόσμος (που με την Ανταλκίδειο Ειρήνη θα προτιμούσε τη συμμαχία με τους Πέρσες καίγοντας τις ελληνικές πόλεις στη μεγάλη δημοκρατική κοιτίδα της Μικρασίας) χτυπά την Ελλάδα στις ρίζες της. Εμφύλιος. Πόλεις και χωριά ισοπεδώνονται, ελαιώνες καίγονται, χρηματιστές της εποχής αγοράζουν τα ρημαγμένα χωράφια της Αττικής εγκαθιστώντας σε αυτά δούλους. Σκηνικό τρόμου καθώς οι οικονομικές αντιθέσεις οξύνονταν. Το συλλογικό έγκλημα αποτελεί το θεμέλιο της κοινωνίας παρά ο όρκος στους θεούς, θα έγραφε ο Θουκυδίδης, ο οποίος με αποτροπιασμό περιγράφει τη σφαγή των ειλώτων της Σπάρτης. Στην Αθήνα η κατατρομοκράτηση φτάνει όχι μόνο στο γκρέμισμα των μακρών τειχών ώστε η πόλη να μην μπορεί ν' αμυνθεί απέναντι στους ολιγαρχικούς εισβολείς της, αλλά και στη θανάτωση από πολιτικές διώξεις, από πείνα και από ασθένειες σχεδόν του 50% του πληθυσμού.
Η Δημοκρατία, εκτός από τους εξωτερικούς εχθρούς, είχε και συνωμότες στα σπλάχνα της. Οι ολιγαρχικοί, αρπάζοντας την εξουσία, γκρέμισαν θεσμούς δίωξαν, δολοφόνησαν, συκοφάντησαν και καθιέρωσαν τη δική τους φιλοσοφία, σκοτώνοντας τη φιλοσοφία. Αλλά είχαν αποτύχει να καταστρέψουν κάτι. Την ψυχή του πολίτη που είχε ανατραφεί με δημοκρατία, φιλοσοφία, θέατρο και αθλήματα, το εσωτερικό μακρύ τείχος μες στο κορμί των ανθρώπων. Καλύτερα φτωχός στη Δημοκρατία, παρά εξαγορασμένος από την Τυραννία, έλεγε ο Δημόκριτος, απαντώντας στο πού είσαι Παπαδόπουλε κάποιων εξαγορασμένων.
Γιατί όσο φαύλη και εάν είναι η «Δημοκρατία», δεν σου επιβάλλει ποτέ να γίνεις μέρος της φαυλότητας, σιωπώντας ή συναινώντας: Μπορείς, και πρέπει, να εναντιώνεσαι.
Φυλή Αττικής, 403 π.Χ.: «Πολιτεύματα και νόμοι όταν καταντούν τυραννικοί πρέπει να ανατρέπονται υπέρ ανθρωπινότερων», Πρωταγόρας. Ο στρατηγός Θρασύβουλος μαζεύει 70 τέτοιους πολίτες-καμικάζι και με ένα πανέξυπνο σχέδιο βαδίζουν εναντίον του στρατού των ολιγαρχικών. Ηταν Γενάρης του 403 και (ως οι άλλες, εσωτερικές μας, Θερμοπύλες) ήταν η αρχή της κατάλυσης των «Τριάκοντα». «Το εναντιούμενον τω δυναστεύοντι δήμος ωνόμασται».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας