Η Ιωνία τίναξε την ανθισμένη ποδιά της
και τα λουλούδια πέσανε κάτω από τον Υμηττό
Μενέλαος Λουντέμης
Τον Απρίλιο του 1924, με κυβέρνηση Αλέξανδρου Παπαναστασίου, η Ελλάδα τιμούσε τα εκατό χρόνια από τον θάνατο του Λόρδου Βύρωνα με πολλές εκδηλώσεις. Η χώρα μας ζούσε τότε τις βαρύτατες συνέπειες της Μικρασιατικής Καταστροφής και είχε ανάγκη τη διεθνή αλληλεγγύη, κυρίως για την αποκατάσταση των προσφύγων.
Ενας προσφυγικός συνοικισμός δημιουργήθηκε στους πρόποδες του Υμηττού μετά το Παγκράτι, που αρχικά ονομάστηκε Συνοικισμός Παγκρατίου, όπου στεγάστηκε και η Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων-ΕΑΠ, με πρόεδρο τον Ερρίκο Μορκεντάου, τελευταίο Αμερικανό πρέσβη στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Στις 13 Απριλίου 1924 είχε γίνει και το δημοψήφισμα έμπνευσης του Αλέξανδρου Παπαναστασίου, με τον Βενιζέλο επιφυλακτικό, για την κατάργηση της μοναρχίας και την ίδρυση της Δεύτερης Ελληνικής Δημοκρατίας. Οι εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια από τον θάνατο του Λόρδου Βύρωνα έγιναν κυρίως στην Αθήνα, αλλά και στο Μεσολόγγι. Μεταξύ άλλων, στην Αθήνα προβλήθηκε ταινία για τη ζωή και το έργο του κορυφαίου των φιλελλήνων, ενώ στον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσός ο Κωστής Παλαμάς είχε δώσει διάλεξη με θέμα «Βυρωνολατρία». Κορυφαία όμως τιμή ήταν η κυβερνητική απόφαση για τη μετονομασία του Συνοικισμού Παγκρατίου σε Συνοικισμό Βύρωνος.
«Η τελετή ονοματοδοσίας -γράφει ο Απόστολος Κοκόλιας- του νέου προσφυγικού συνοικισμού έγινε στις 16 του Απρίλη του 1924 μπροστά στο πρώτο επίσημο προσφυγικό διώροφο κτίσμα στην πλατεία Αγίου Λαζάρου. Εκεί είχε στεγαστεί και το λεγόμενο Διοικητήριο». Ο υπουργός Γεωργίας, Αναστάσιος Μπακάλμπασης, στην ομιλία του είχε πει: «Δίδομεν σήμερον το όνομα του Βύρωνος εις τον συνοικισμόν αυτόν υπό την σκιάν του αγαπημένου του Υμηττού. Θέλω να πιστεύσω ότι η ψυχή του Βύρωνος ηγέρθη για να ξαναεπισκεφθεί την κλασσικήν αυτήν γην, την οποίαν τόσες φορές διέτρεξεν έφιππος κατά τας περιοδείας του ανά τα περίχωρα των Αθηνών».
Είναι ενδιαφέρον ότι η ιδρυτική μαρμάρινη πλάκα του Βύρωνα, τοποθετημένη στο Διοικητήριο, γράφει:
«Συνοικισμός Βύρωνος
Εις ευγνώμονα ανάμνησιν της φιλοπροσφυγικής δράσεως και επί τη εκατονταετηρίδι του θανάτου του ποιητού».
Ο «Συνοικισμός Βύρωνος» μεγάλωσε και το 1934 έγινε Δήμος Βύρωνος, με μεγάλη ιστορία αγώνων για την ειρήνη, τη δημοκρατία και την εθνική ανεξαρτησία. Μεγάλωσαν δε και έδρασαν σε αυτόν κορυφαίοι πνευματικοί άνθρωποι και καλλιτέχνες, μεταξύ άλλων, ο Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, καθώς και ο Ιάκωβος Καμπανέλλης που εδώ έγραψε το μεγάλο έργο του «Η Αυλή των Θαυμάτων».
*Πρόεδρος του Συνδέσμου Μπάιρον για τον Φιλελληνισμό και τον Πολιτισμό
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας