Ένας χρόνος πέρασε από το έγκλημα που συντελέστηκε στα Τέμπη. Τι είδαμε, λοιπόν, μέσα σε αυτόν τον χρόνο;
⇒ Είδαμε κυνικές παραδοχές πολιτικών προσώπων, πως υπήρχε μεν γνώση της κατάστασης, απλά η ασφάλεια του επιβατικού κοινού ήρθε σε δεύτερη μοίρα, και σε πρώτη τα κέρδη της εταιρείας. «Μπορείς να πας στη Βουλή και να πεις “ναι, έχουν πρόβλημα ασφάλειας τα τρένα”; Αν το πεις αυτό, δεν θα μπει αύριο άνθρωπος στα τρένα».
⇒ Είδαμε αδιάντροπη θεσμική αδιαφορία για το ζήτημα. «Δηλαδή σήμερα στην Ελλάδα πόσοι πιστεύετε από τους 100 συμπολίτες μας άμα τους ρωτήσουμε ενδιαφέρονται για την Εξεταστική ή την Προκαταρκτική επιτροπή για τα Τέμπη;», δήλωσε υπουργός της κυβέρνησης σε συνέντευξη του. Παράλληλα, εισαγγελέας είπε σε μητέρα θύματος, στη Μαρία Καρυστιανού, να στραφεί στην εκκλησία αντί για τη δικαιοσύνη.
⇒ Είδαμε ένα φιάσκο αλλεπάλληλων θεατρικών παραστάσεων σε υπό κατάρρευση δομές, με υποτιθέμενους πίνακες τοπικού ελέγχου που προσπάθησαν ανεπιτυχώς να παρουσιαστούν ως τηλεματική.
⇒ Είδαμε να ψεύδονται και μας κουνάνε το δάχτυλο, αρνούμενοι πως ο σιδηρόδρομος δεν ήταν ασφαλής, απλά «είχε θέματα ασφαλείας», ακόμα και μετά από 57 νεκρούς.
⇒ Είδαμε τους εργαζόμενους που προσπαθούσαν να προειδοποιήσουν με απεργίες και παρακλήσεις που αγνοήθηκαν συστηματικά, να λοιδορούνται ως υστερόβουλοι και ανίκανοι.
⇒ Ακούσαμε πως οι νέοι μας τουλάχιστον έγιναν “θυσια” στο βωμό κάποια υποτιθέμενης αναβάθμισης του σιδηροδρομικού δικτύου -που δεν έγινε και ποτέ.
⇒ Ακούσαμε τον Πρόεδρο της Εξεταστικής Επιτροπής να αποκαλεί «γουρλίδικη» μια επιτροπή που εξετάζει τον θάνατο 57 ανθρώπων, επειδή δύο μέλη της, συνάδελφοι του, υπουργοποιήθηκαν.
⇒ Είδαμε εμάς, τους πολίτες, να ζουμε ένα χρόνο τρόμου, καθώς δεν γνωρίζουμε πόσα πράγματα έχουν φονικές ελλείψεις ασφαλείας, με τις ευλογίες του κράτους. Μάθαμε με το χειρότερο τρόπο, ότι κάτι τόσο απλό, όσο το να φτάσεις σπίτι σου μετά από ένα ταξίδι με τρένο, είναι θέμα τύχης, στην Ελλάδα του 2024.
⇒ Είδαμε εμάς, που ήμασταν στο ίδιο δρομολόγιο μερικές μέρες πριν το δυστύχημα, αλλά και αμέτρητες προηγούμενες, να ανατριχιάζουμε σκεπτόμενοι το ποσό συχνά τα συμβάντα που έγιναν και στο δικό μας δρομολόγιο και θεωρήσαμε αμελητέα, όπως ξαφνικές στάσεις ή διακοπή ρεύματος στο τρένο για ώρες χωρίς εξηγήσεις, ήταν δυνητικά θανάσιμα, απλά υπήρξαμε τυχεροί και κάποιος θυμήθηκε να γυρίσει το χαλασμένο κουμπί με πλαστικό καπάκι νερού πάνω, στην ώρα του.
⇒ Είδαμε να διαλύεται το αίσθημα ασφάλειας δικαίου, με τη σκιά της πλήρους ατιμωρησίας να εξαπλώνεται απειλητικά κάθε μέρα όλο και περισσότερο.
⇒ Είδαμε ακόμα και τόσο καιρό μετά, το σιδηροδρομικό δίκτυο να είναι ακόμα ξεχαρβαλωμένο, επικίνδυνο, με ασαφή σχέδια για το τι θα γίνει στο μέλλον και πώς θα εξυπηρετηθεί το μεγάλο ποσοστό επιβατικού κοινού που εξαρτώνταν από το τρένο.
Το έγκλημα των Τεμπών, είναι ένα βαθιά πολιτικό έγκλημα, που αποδεικνύει με τον χειρότερο τρόπο τις προτεραιότητες ενός κράτους που σαπίζει.
Έναν χρόνο μετά, οι νεκροί ζητούν ακόμα δικαίωση. Και εμείς οφείλουμε να κάνουμε τα πάντα για να τους την προσφέρουμε.
*Πολιτική επιστήμονας
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας