«Χρειαζόμαστε τεράστιες επενδύσεις, αλλάζει η παγκόσμια τάξη» (Μάριο Ντράγκι)
Ο πρώην κεντρικός τραπεζίτης του ευρωπαϊκού καπιταλισμού ξέρει ότι υποφέρουμε από ισχυρή ροπή στασιμότητας και προτείνει μια «κεϊνσιανή σύντηξη», μια μορφή κοινωνικοποίησης της επένδυσης.
Οψιμα ανακαλύπτει τη νέα παγκόσμια τάξη και προειδοποιεί ότι πρέπει να ξεκλειδωθεί κρατικό χρήμα, αλλά και ιδιωτικές αποταμιεύσεις, χωρίς να λέει ποιος θα το κάνει.
Δεν τολμά να υποδείξει στις κυβερνήσεις το αυτονόητο: να επενδύσουν παραγωγικά με στόχο την απασχόληση και να κινητοποιήσουν ταυτόχρονα το ιδιωτικό κεφάλαιο.
Είναι κάτι σαν ομολογία της παγίδας ρευστότητας αλλά και έμμεση παραδοχή της νέας τάξης πραγμάτων, λόγω αναδιάρθρωσης του οικονομικού μοντέλου και μετάλλαξης του παγκόσμιου καπιταλισμού.
Το έγραψα πρόσφατα: ό,τι συμβαίνει στη Γερμανία είναι κάτι σαν τεστ προσομοίωσης του ευρωπαϊκού νεοσυντηρητισμού και του προτεσταντικού oρντοφιλελευθερισμού.
Στην πραγματικότητα είναι μια μορφή συμβολικής αποδόμησης του παγκόσμιου μοντέλου άνισης οικονομικής μεγέθυνσης.
Ο Ντράγκι δεν έγινε ξαφνικά κεϊνσιανός, απλώς έβαλε τη μάσκα του πραγματιστή και βλέπει την ύφεση (αλλά και τις ανισότητες) ως κανονικότητα της «αναπτυξιακής λιτότητας».
Τι κάνει γι' αυτό; Απλώς επικαλείται τον ορθολογισμό της θεωρίας: επενδύσεις (δηλαδή κράτη και επιχειρήσεις να ρίξουν κεφάλαια στις αγορές, θαρρείς και πριν από τη διαφαινόμενη ύφεση υπήρχε άλλη μαγική λύση…).
Είναι όμως αυτή η μοναδική λύση; Μπορεί άραγε έτσι απλά αυτό το αιώνιο θεωρητικό αυτόματο να δουλέψει υπέρ της κοινωνίας;
Επειδή το χρήμα δεν πήγε στο φεγγάρι, σε καμία περίπτωση τα βιβλία, η θεωρία και η Ιστορία δεν θα το επαναφέρουν στον πλανήτη Γη ώστε να μειωθούν οι ανισότητες.
Δεν θα μπορέσουν δηλαδή να εκτρέψουν προς τις μάζες τις δημόσιες επενδύσεις και τα ταμεία ανάκαμψης, ούτε και θα ταρακουνήσουν το βουνό από τα συσσωρευμένα εταιρικά κέρδη και τις ιδιωτικές αποταμιεύσεις.
Ο Ντράγκι δεν μπορεί να βάλει το πιστόλι στον κρόταφο του κεφαλαίου διότι ευθύνεται και αυτός για την κρίση υπερσυσσώρευσής του.
Οι κεντρικές τράπεζες είναι που φούσκωσαν τις ανισότητες και το πλασματικό κεφάλαιο.
Αυτές φρόντισαν μεθοδικά μετά την κρίση του 2008 να σπρώχνουν το μεν χρήμα στο κερδοσκοπικό παίγνιο των αγορών, τη δε λιτότητα στις κοινωνίες.
Τόσο απλά…
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας