Εχοντες και απέχοντες

Δεν είναι ένας, δεν είναι δύο, έξι είναι ζωή να ’χουν (όσοι ζουν ακόμα δηλαδή). Και όλοι τους αναρχικοί. Και υπέρ της αποχής στις εκλογές. Οπως και εκατοντάδες Ελληνες, κυρίως νέοι, για τον δικό του λόγο ο καθένας. «Πού να τρέχουμε τώρα!» άκουσα να λέει ένας γείτονας. «Πρώτα μας γοήτευσαν, μετά μας απογοήτευσαν. Πάω κι εγώ Ανάβυσσο για μπάνιο». Πάλι καλά που δεν θα πάει και στον «Αδωνι» για καφέ...

«Να ψηφίζεις είναι αρμοδιότητα των ηλιθίων» γράφει ο Ελιζέ Ρεκλί, την ίδια στιγμή που αξιώνει το άτομο ως τον μόνο μοχλό ανάπτυξης. «Οι κοινωνίες αποκτούν αξία και καλοσύνη σε άμεση σχέση με την ελευθερία και την πρωταρχική ανάπτυξη των ατόμων: από τον άνθρωπο προέρχεται η δημιουργική θέληση, η οποία φτιάχνει και αναμορφώνει τον κόσμο». Μια τόση δα αντιφασούλα τη βλέπεις, δεν μπορεί...

«Το κράτος δεν είναι τίποτε άλλο παρά αυτή η κυριαρχία και η εκμετάλλευση νομιμοποιημένη και συστηματοποιημένη» έγραφε ο Μπακούνιν. Λάθος δεν το λες (ποιοι είμαστε εμείς να διαφωνήσουμε με τον μέγα Μπακούνιν), αλλά αν δεν το ήξερες, μπορεί να νόμιζες ότι ακούς και τον Σταύρο Θεοδωράκη, έτσι που τα ’χει μπλέξει όλα στο κεφάλι του... «Μια γενική, αφηρημένη θέληση του λαού δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια μεταφυσική φαντασίωση.

Ο λαός αποτελείται από ανθρώπους και οι άνθρωποι έχουν χίλιες-δυο ποικίλες και ανόμοιες θελήσεις» δήλωνε ο φίλος του Μπακούνιν, Ιταλός αναρχικός Ερίκο Μαλατέστα. Αυτός κι αν έχει δίκιο, ειδικά σήμερα που οι «ανόμοιες θελήσεις» δεν εμφανίζονται μόνο μεταξύ διαφορετικών, αλλά και του ίδιου ατόμου (βλέπε Μ. Γλέζος, υποψήφιος βουλευτής Επικρατείας με τη ΛΑ.Ε., που δήλωσε πως «προτείνω να ψηφίσετε ΚΚΕ ή ΛΑ.Ε.» - πάλι καλά που πρότεινε και το δικό του κόμμα!).

O Ραούλ Βάνεγκεμ, με τη σειρά του, όταν η μικρή του κόρη τον ρώτησε γιατί στο σχολείο τής είπαν ότι είναι καθήκον της να ψηφίζει, απάντησε πως «ενώ κάποτε οι πολιτικές ιδέες είχαν σημασία στα μάτια των πολιτών και καθόριζαν την εκλογική τους επιλογή, σήμερα το πρότυπο της δημοκρατίας έγινε το σουπερμάρκετ»... Ειδικά όταν το μαρούλι είναι Σκοπίων και το λεμόνι από το Ισραήλ, άντε βγάλε συμπέρασμα τι συμπέρασμα θα βγάλει ο λαός. Τι θα προτιμήσει: κάλπες με τραχανά Λαμίας, σπίτι με αγγουροντομάτα Βουλγαρίας ή Ανάβυσσο και τρία αυγά Τουρκίας;