Η αντίδραση του Ερντογάν στην έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου για την Τουρκία θύμισε την προεκλογική του ρητορική.
Η Ε.Ε. απομακρύνεται από την Τουρκία και αν χρειαστεί θα χωρίσουν οι δρόμοι μας, υπογράμμισε.
Πυροτέχνημα για εσωτερική κατανάλωση ή έμμεση υπενθύμιση της δήλωσης Ερντογάν λίγο πριν από την έναρξη της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους όπου επιχείρησε να συνδέσει την πρόοδο της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στην Ε.Ε. με την επικύρωση της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ;
H δήλωση Ερντογάν ήρθε να τροφοδοτήσει μια ήδη εκτεταμένη σεναριολογία των ΜΜΕ καθώς είχε προηγηθεί η επιβολή από τις ΗΠΑ κυρώσεων για συναλλαγές με τη Ρωσία σε πέντε τουρκικές εταιρείες κι ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην Ουάσινγκτον ρωτήθηκε αν θα υπάρξουν επιπτώσεις στην επικύρωση της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, με τη σχετική απόφαση της Βουλής να αναμένεται στις αρχές Οκτωβρίου.
Η απάντησή του συμπυκνώνεται στη διαπίστωση ότι όσα συμφωνήθηκαν στο Βίλνιους θα υλοποιηθούν.
Είναι δεδομένο ότι καμιά από τις δύο πλευρές δεν έχει να κερδίσει από μια νέα κρίση στις διμερείς σχέσεις, που θα είχε σαν συνέπεια να παγώσουν η ένταξη της Στοκχόλμης στο ΝΑΤΟ αλλά και η πώληση από τις ΗΠΑ F-16 στην Τουρκία.
Την ίδια στιγμή Ουάσινγκτον και Αγκυρα δεν θέλουν να φανούν ότι αποφασίζουν υπό πίεση.
Στο ερώτημα που εύλογα τίθεται κατά πόσον ο Λευκός Οίκος μπορεί να διασφαλίσει εγκαίρως την έγκριση του Κογκρέσου για το πακέτο των F-16, είναι σαφές ότι πρόκειται για μια αποτρεπτική ασάφεια και αβεβαιότητα που περιορίζει τις απρόβλεπτες ρητορικές εκρήξεις του Ερντογάν, ο οποίος έχει κάθε λόγο να περιμένει τις εκλογές στις ΗΠΑ τον Νοέμβριο του 2024 για να δοκιμάσει αν έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει την πολιτική τού νικητή της αναμέτρησης στο Κουρδικό.
Τούτων λεχθέντων, ακόμη και αν ο στόχος της πλήρους ένταξης εγκαταλειφθεί, η συνομολόγηση μιας Ειδικής Σχέσης Αγκυρας-Βρυξελλών θα είναι μια δύσκολη διαπραγμάτευση.
Τέλος, ας θυμηθούμε ότι το 2018 και το 2019 ο Τραμπ είχε ανακοινώσει την αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από τη Βορειοανατολική Συρία όπου αποτελούν μια πολύτιμη ασπίδα στις δυνάμεις του συριακού παρακλαδιού του ΡΚΚ.
Η αποχώρηση ματαιώθηκε μετά την εναντίωση τόσο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ όσο και του Πενταγώνου.
