Η ΕΡΤ είναι αγαθό όλης της κοινωνίας

11 Ιουνίου του 2013. «Πέφτει» η ΕΡΤ, η δημόσια ραδιοτηλεόραση σταματά να εκπέμπει με ανακοίνωση του τότε κυβερνητικού εκπροσώπου Σίμου Κεδίκογλου που βασίστηκε σε μια πράξη νομοθετικού περιεχομένου, χωρίς την έγκριση της Βουλής, που έδινε στους υπουργούς το δικαίωμα να κλείνουν φορείς του Δημοσίου με μία υπογραφή. Ολα είχαν προβλεφθεί για την πισώπλατη νεοφιλελεύθερη μαχαιριά στη Δημοκρατία.

Είκοσι τρεις μήνες μετά, η νεοεκλεγμένη κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα αντιστρέφει την καταστροφή αποφασίζοντας να προχωρήσει στην αποκατάσταση και επαναφορά της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης μεταβαίνοντας από τη ΝΕΡΙΤ στην ΕΡΤ.

Ο λόγος που αποφάσισα να σας μοιραστώ τις απόψεις μου και τα ειλικρινή μου συναισθήματα δεν είναι η επιθυμία μου να επαναφέρω στη μνήμη όλων μας τα όσα «μαύρα» συνέβησαν, αλλά να σας εκμυστηρευτώ τι μου συνέβη διότι πιστεύω ότι αφορά μια μεγάλη μερίδα της κοινωνίας.

Κατά τη διάρκεια της «κατοχής» της ΕΡΤ η πληροφόρησή μας γινόταν αποκλειστικά από την κρατική ΝΕΡΙΤ και τα ιδιωτικά παραμάγαζα που κάτω από την ομπρέλα της νεοφιλελεύθερης ευρωπαϊκής πολιτικής είχαν σκοπό να μας πλήξουν τα ώτα έτσι ώστε να ακούμε μεν σε όλες τις συχνότητες, αλλά να υιοθετούμε ό,τι ακούμε σε συγκεκριμένες.

Ετσι η «Νέα Ομιλία» αγωνιζόταν σκληρά να διαμορφώσει συνειδήσεις προκειμένου να ευτυχούμε με ό,τι μας συνέβαινε, αφού «αυτό ήταν το σωστό για να μην πάει η χώρα στα βράχια» και ταυτόχρονα εμείς βουβά να αυτομαστιγωνόμαστε για όσα δεν κάναμε ή κάναμε τα προηγούμενα χρόνια, όταν τα τρώγαμε μαζί με νυν «νεόπτωχους» συνταξιούχους.

Τι να πρωτοθυμηθώ λοιπόν. Τις κραυγές όσων μεταμεσονύκτια έκλαιγαν παράφωνα για την τύχη της χώρας και παρέπεμπαν σε αδυναμία διακυβέρνησης από τη νεοεκλεγείσα κυβέρνηση της 25ης Ιανουαρίου που προσπαθούσε να αποκρούσει τα έσω/έξω βέλη; Τις «επιτυχίες» που ζούσαμε τα τελευταία χρόνια και δεν το είχαμε καταλάβει, αλλά ευτυχώς μας το θύμιζαν πρόθυμοι εκπρόσωποι μικρών και μεγάλων καναλιών έτσι ώστε να είμαστε ευτυχισμένοι που ανήκουμε στις Α, Β, Γ ή Δ κατηγορίες; (Βλέπε «Θαυμαστός καινούργιος κόσμος» του Χάξλεϊ.) Και όταν «ξαπόσταιναν» τα κανάλια μάς κρατούσαν στη συνέχεια σε καταστολή με τα τηλεπαιχνίδια και τις άπειρες εκείνες τουρκικές σειρές για να κλάψουμε και να εκτονωθούμε;

Ετσι σε απόλυτο συντονισμό με τις πολλαπλές «κοινωνικές ρυθμίσεις» για να μην πάει η χώρα στα βράχια εισέπραττε το κράτος και τα 5 ευρώ από όποιον δυστυχή τολμούσε να πάει να... περάσει την ώρα του στα νοσοκομεία, αφού η αδρεναλίνη του είχε χτυπήσει κόκκινο.

Ευτυχώς αποκτήσαμε πάλι ΔΗΜΟΣΙΑ τηλεόραση που μπορούμε να ακούμε, να κρίνουμε μόνοι μας τι είναι σωστό και τι λάθος, να αποφασίζουμε για την τύχη μας όποιες και αν είναι οι αποφάσεις που παίρνουμε με βάση μια κριτική πληροφόρηση που τα θέτει όλα επί τάπητος.

Ευτυχώς που έχουμε πάλι πρόσβαση σε εκπομπές πολιτισμού, περιβάλλοντος, πολιτικές συζητήσεις με ανοιχτά χαρτιά. Ακόμη και η επαναπροβολή θεμάτων από την αρχειοθήκη συμβάλλει στην ποιοτική ΕΡΤ που τόσο μας έλειψε μετά το «μαύρο» που της επέβαλαν και στο οποίο «μαύρο» μάς υπέβαλαν!!!

* καθηγήτρια ΑΠΘ, βιοχημικού