Η Τουρκία και η Ουγγαρία είναι για τις ΗΠΑ συμμαχικές χώρες, οι οποίες τους τελευταίους μήνες διαμόρφωσαν μια ντε φάκτο κοινή πολιτική ως προς την ένταξη στο ΝΑΤΟ της Σουηδίας και της Φινλανδίας.
Αυτό που έφερε κοντά τον Ερντογάν με τον Όρμπαν είναι η ευαισθησία των δύο χωρών -κυρίως της Σουηδίας- σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημοκρατικής κανονικότητας, μια τοποθέτηση την οποία η Τουρκία θέλει να αποδυναμώσει στο μέγιστο δυνατό σημείο. Την ώρα που βρέθηκε λύση για το Ελσίνκι και ταυτόχρονα προεξοφλείται παρόμοια εξέλιξη για τη Στοκχόλμη, έρχεται ο αποκλεισμός των Όρμπαν - Ερντογάν από την τριήμερη τηλεδιάσκεψη για τη δημοκρατία, με 121 χώρες να έχουν προσκληθεί από τον Μπάιντεν.
Είναι προφανές ότι οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν την αξιολόγηση συμμάχων και εταίρων με κριτήρια μεταβλητής γεωμετρίας σε μια ταυτόχρονη προσπάθεια να στηρίξουν το αφήγημα του στρατοπέδου δημοκρατίας της Δύσης απέναντι στα αυταρχικά καθεστώτα της Κίνας και της Ρωσίας από τη μια μεριά και από την άλλη να oριοθετήσουν και πολύ περισσότερο να ακυρώσουν την όποια προσέγγιση αυταρχικών καθεστώτων, όπως η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος και η Τουρκία, από τη Ρωσία και την Κίνα.
Μεταξύ ρεαλπολιτίκ και πολιτικής αρχών, η ρητορική της Ουάσινγκτον αλληλοαναιρείται και αυτοακυρώνεται.
Το πρόβλημα είναι παλαιό και οι ρίζες του βρίσκονται στα πρώτα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου μετά το 1947. Τότε, οι ΗΠΑ, που είχαν ανάγκη την περίοπτη γεωγραφική θέση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, δεν μπορούσαν να συνδυάσουν τη ρητορική περί Σιδηρού Παραπετάσματος με την ένταξη στο ΝΑΤΟ της Ισπανίας του Φράνκο και της Πορτογαλίας του Σαλαζάρ.
Η μεν Λισαβόνα, όπου υπήρχαν κάποια θεσμικά προσχήματα συντεταγμένης εξουσίας και, κυρίως, διέθετε μια αποικιακή αυτοκρατορία, έγινε ιδρυτικό μέλος του ΝΑΤΟ το 1949, ενώ η Ισπανία, που από το 1952 φιλοξενούσε στρατηγικής σημασίας αμερικανικές βάσεις, περίμενε μέχρι το 1982.
Ούτως ή άλλως, ο «Ελεύθερος Κόσμος» δέχθηκε χωρίς προσχήματα δημοκρατικής αξιολόγησης ως ντε φάκτο σύμμαχο τη Γιουγκοσλαβία, μετά τη σύγκρουση Τίτο-Στάλιν το 1948, μια προσέγγιση η οποία κορυφώθηκε με την Τριμερή Συμμαχία του Βελιγραδίου με την Ελλάδα και την Τουρκία, στα μέσα της δεκαετίας του ‘50, που είναι γνωστή ως Σύμφωνο του Μπλεντ.
Είναι σαφές ότι η τηλεδιάσκεψη των 121 χωρών με τον Μπάιντεν οικοδεσπότη προβάλλει ως συνάντηση μειωμένων προσδοκιών.
Ο Μπάιντεν μπορεί να κάλεσε στην τηλεδιάσκεψη τους ηγέτες της Σουηδίας και της Φινλανδίας, αλλά για την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ χρειάζεται την έγκριση της Άγκυρας και της Βουδαπέστης, που είναι εκτός Ελεύθερου Κόσμου!
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας