Σιγουριά χτες, πανικός σήμερα, σκοτεινιά αύριο

Ποιος όμως θα κρίνει πότε είναι η σωστή στιγμή για να ληφθεί μια απόφαση; Στα κόμματα που έχουν συλλογικές διαδικασίες αποφασίζουν τα εκλεγμένα όργανα ύστερα από εξαντλητικές συζητήσεις. Στα κόμματα που οι συλλογικές διαδικασίες είναι σε ύπνωση ή υπάρχουν για να λιβανίζουν τις ηγεσίες, αποφασίζουν οι αρχηγοί με τη συνδρομή των παραγόντων που στελεχώνουν τις κλειστές ομάδες εξουσίας.

Επί της ουσίας αυτές οι ομάδες διοικούν χωρίς να λογοδοτούν σε ευρύτερα σώματα, έχοντας ως βασικό σημείο αναφοράς εκείνον που τις δημιούργησε για να τον συμβουλεύουν, να κάνουν τη βρόμικη δουλειά και σε κάποιες περιπτώσεις να προσφέρονται ως εξιλαστήρια θύματα προκειμένου να μείνει στο απυρόβλητο ο επικεφαλής. Τέτοιου τύπου κόμμα στην Ελλάδα είναι η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Με βάση τις συστάσεις του επιτελείου του πορεύεται ο πρωθυπουργός στο θέμα των εκλογών. Ηταν αρκετοί αυτοί που τον πίεζαν να προκηρύξει εκλογές πριν από τα Χριστούγεννα. Οι διαρροές από το μέγαρο Μαξίμου έλεγαν πως ο κ. Μητσοτάκης δεν απέρριψε αμέσως την ιδέα. Το σκεφτόταν. Ηταν πράγματι ο κατάλληλος χρόνος; Κρίνοντας εκ των υστέρων ήταν. Οι δημοσκοπήσεις ήταν καλές για τη Νέα Δημοκρατία - διψήφιες διαφορές. Το αντισύριζα μέτωπο έμοιαζε συμπαγές. Η εικόνα του πρωθυπουργού δεν είχε πληγεί. Τα μεγάλα δίκτυα ενημέρωσης επιβράβευαν ακόμη και τα λάθη της κυβέρνησης. Η ακρίβεια και ο πληθωρισμός δεν είχαν ξεφύγει. Το σκάνδαλο των υποκλοπών δεν είχε πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Ολα συνηγορούσαν πως τότε έπρεπε να προκηρύξει εκλογές. Δεν το έκανε. Και ο ίδιος και ορισμένοι σύμβουλοι του, αυτοί που του έλεγαν ότι οι εκλογές πρέπει να γίνουν την άνοιξη, ισχυρίστηκαν ότι τούτη η κυβέρνηση έχει στόχο να σπάσει τον κανόνα που θέλει τις κυβερνήσεις να προχωρούν σε πρόωρες εκλογές χωρίς να υπάρχει ο εθνικός λόγος που επικαλούνται. Υποδύθηκαν δηλαδή τους θεσμικούς. Τρίχες κατσαρές. Ο κ. Μητσοτάκης ήθελε πριν πάει στις κάλπες να έχει τελειώσει με τις δουλειές που είχε αναλάβει για λογαριασμό των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων από τα οποία στηρίχτηκε για να γίνει αρχηγός της Δεξιάς και πρωθυπουργός της χώρας.

Εκρινε λοιπόν ότι τότε ήταν νωρίς και πίστεψε ότι δεν θα αλλάξουν τα πράγματα προς το χειρότερο. Νόμιζε ότι είχε κάνει συμβόλαιο με την Ιστορία και την τύχη. Ετσι προσχώρησε στην άποψη αυτών που του πρότειναν εκλογές την άνοιξη. Το έλεγε δημοσίως με κάθε ευκαιρία και το τελευταίο διάστημα το μέγαρο Μαξίμου έδινε την 9ην Απριλίου. Η άνοιξη όμως δεν μπήκε καλά. Η ακρίβεια και ο πληθωρισμός επιμένουν. Τα καλάθια του υπουργού Ανάπτυξης δεν έχουν πείσει.

Οι δημοσκοπήσεις άρχισαν να κάνουν νερά. Το σκάνδαλο των υποκλοπών αντί να φύγει από τη δημόσια συζήτηση, όπως ήλπιζαν στο μέγαρο Μαξίμου, υπάρχει και τροφοδοτείται από την εγχώρια ερευνητική δημοσιογραφία, τις αποκαλύψεις ξένων εντύπων, τις επιτροπές του ευρωκοινοβουλίου, αλλά και από μέσα ενημέρωσης που ήταν φιλικά προς την κυβέρνηση και ξαφνικά για άγνωστους λόγους αποφάσισαν να βγουν απέναντι της.

Δημιουργήθηκε η εντύπωση ότι οι ιδιοκτήτες τους είναι σε φάση προβληματισμού για το αν πρέπει να συνεχίσουν να στηρίζουν το σύστημα Μητσοτάκη. Ηρθε και το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών για να αρχίσει το μαζικό φυλλορρόημα. Στα όρια του στατιστικού λάθους η διαφορά με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το αντισύριζα μέτωπο ψάχνεται. Σκάνε συνεχώς περιπτώσεις διαφθοράς με πρωταγωνιστές στελέχη της παράταξης. Η κοινοβουλευτική ομάδα είναι σε πανικό. Το κύρος του πρωθυπουργού σε καθοδική πορεία.

Χτες ήταν νωρίς, σήμερα σίγουρα είναι νωρίς, αύριο όμως μπορεί να είναι πολύ αργά για τον κ. Μητσοτάκη. Ελπίζει πως η τραγωδία θα ξεχαστεί. Ελπίζει πώς η εκστρατεία εξαγοράς ψήφων με τα επιδόματα θα είναι νικηφόρα για τις ορδές του καθεστώτος. Ελπίζει πως οι σύμμαχοί του στην περιοχή της ενημέρωσης θα αφήσουν στην άκρη τις ενστάσεις τους. Οι... αμερόληπτοι δημοσιολόγοι και οι... ανιδιοτελείς σύμβουλοί του, που τον συνέκριναν με τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τον Μωυσή, μήπως πρέπει να του πουν κάτι και για τον Λένιν;

Ανάγωγα

Βλέποντας τη δράση των μηχανισμών καταστολής αναρωτιέμαι αν ο αρμόδιος υπουργός συμφωνεί με τη θέση: «Αποδοκιμάζουμε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται». Ψύλλους στ’ άχυρα γυρεύω.