Μετά την κατάρριψη τι;

Πρόκειται για μια αλληλουχία συμβάντων, με το κινεζικό αερόστατο να χάνει τον δρόμο του για να καταρριφθεί στην Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ, ή για δύο προϋπάρχοντα σενάρια που υλοποιήθηκαν στη λογική του επιχειρησιακού αυτοματισμού;

Ας πάμε σαράντα χρόνια πίσω, στο φθινόπωρο του 1983, όταν η αεράμυνα της ΕΣΣΔ κατέρριψε κορεατικό Τζάμπο, με εκατοντάδες επιβάτες να χάνουν τη ζωή τους.

Αν πάμε εξήντα τρία χρόνια πίσω, θα θυμηθούμε την κατάρριψη του αεροσκάφους Υ-2 από τη σοβιετική αεράμυνα, που οδήγησε στη ματαίωση της τετραμερούς συνόδου κορυφής των νικητών του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.

Εδώ και αρκετά χρόνια είναι γνωστό ότι οι ΗΠΑ χρησιμοποιούσαν αεροσκάφη της πολιτικής αεροπορίας για να δοκιμάσουν την ετοιμότητα της σοβιετικής αεράμυνας.

Σε ό,τι αφορούσε τη Μόσχα, η εντολή στον πιλότο για κατάρριψη του Τζάμπο δόθηκε απευθείας από το Πολιτικό Γραφείο.

Σήμερα υπάρχουν δύο ερωτήματα:

– Το αερόστατο παρεξέκλινε του προορισμού του ή η πραγματική του αποστολή ήταν να δοκιμαστεί η ετοιμότητα της αμερικανικής αεράμυνας;

– Σε ό,τι αφορά τις ΗΠΑ, επρόκειτο για μια κίνηση εσωτερικής κατανάλωσης σε μια δύσκολη δημοσκοπική στιγμή για τον Μπάιντεν ή για πρώτο δείγμα γραφής μιας επίδειξης πυγμής απέναντι στο Πεκίνο;

Τα παραπάνω θα ξεκαθαρίσουν σε κάποιον βαθμό όταν και εάν πραγματοποιηθεί η αναβληθείσα επίσκεψη Μπλίνκεν στην Κίνα.

Η κατάρριψη του αερόστατου από την αμερικανική αεροπορία προαναγγέλλει μια πολιτική μηδενικής ανοχής της Ουάσινγκτον στην παρουσία πολεμικών πλοίων και αεροσκαφών της Κίνας σε ζώνες διαμφισβητούμενης κυριαρχίας στη Θάλασσα της Ιαπωνίας και στη Νότια Σινική Θάλασσα;

Εξυπακούεται ότι το ερώτημα ισχύει κατά μείζονα λόγο και για την επίδειξη πυγμής από το Πεκίνο στη θάλασσα και στον αέρα τόσο στα στενά της Ταϊβάν όσο και στην αμυντική περίμετρο που έχει αυτοπροσδιορίσει η κυβέρνηση της Ταϊπέι.

Το 1961, λίγο μετά την κατασκευή του Τείχους στο Βερολίνο, στο σημείο ελέγχου μεταξύ σοβιετικού και αμερικανικού τομέα Charlie Checkpoint, για μία βδομάδα δύο φάλαγγες σοβιετικών και αμερικανικών αρμάτων μάχης με αναμμένες τις μηχανές τους αντίκριζαν η μία την άλλη χωρίς όμως να αμφισβητήσουν έμπρακτα τη διαίρεση της Ευρώπης σε δύο μπλοκ που συμφωνήθηκε στη Γιάλτα τον Φεβρουάριο του 1945.

Σήμερα, στην αντιπαράθεση ΗΠΑ και Κίνας δεν υπάρχει ένα παρόμοιο με τη Γιάλτα δίχτυ ασφαλείας, με την κάθε πλευρά να προσδιορίζει μόνη της τις κόκκινες γραμμές της κυριαρχίας αλλά και των ζωνών αποκλειστικής επιρροής.