Η επισήμανση του Λαβρόφ ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ βραχυκύκλωσαν τον ΟΑΣΕ και δεν του επέτρεψαν να διαδραματίσει ρόλο γέφυρας μεταξύ Δύσης και Ρωσίας φωτίζει έναν διάλογο που δεν έγινε ποτέ μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου το 1989-91.
Για τις ΗΠΑ, ο ουσιαστικός ρόλος τού ΟΑΣΕ αλλά και, μετά την έναρξη της διεύρυνσης της Ατλαντικής Συμμαχίας προς Ανατολάς, το συμβούλιο ΝΑΤΟ - Ρωσίας επί της ουσίας μετέτρεπαν τη Συμμαχία από ασπίδα της Δύσης και την καθιστούσαν φόρουμ ευρασιατικής ασφάλειας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν εξερράγη η σύγκρουση στη Γιουγκοσλαβία τον Ιούνιο του 1991, ο καθ’ ύλην αρμόδιος οργανισμός, ο ΟΑΣΕ, παραμερίστηκε διαδοχικά από την τότε Ευρωπαϊκή Κοινότητα, την Ομάδα Επαφής και τελικά το ΝΑΤΟ.
Αν οι ΗΠΑ δεν ήθελαν να αναγορεύσουν ως εγγυητή της ευρωπαϊκής ασφάλειας τον ΟΑΣΕ, έναν οργανισμό την ίδρυση του οποίου προωθούσε η ΕΣΣΔ από την έναρξη το 1969 των διαπραγματεύσεων της Βιέννης για αμοιβαία και ισόρροπη μείωση των δυνάμεων στην Ευρώπη (ΜΒFR), λογικά θα έπρεπε να εμπιστεύονται έναν νέο θεσμό, το συμβούλιο ΝΑΤΟ - Ρωσίας, που ήταν η πρόταση της αμερικανικής πλευράς που έπεισε τον Γέλτσιν να μην αντιδράσει στη διεύρυνση της Συμμαχίας.
Για ακόμη μία φορά η Γιουγκοσλαβία υπήρξε το πεδίο διάψευσης των προσδοκιών, ότι με το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο θα μπορούσαν να διασφαλιστούν ταυτόχρονα τα ζωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ και της Ρωσίας στη Γηραιά Ηπειρο.
Οι διπλωματικοί χειρισμοί και συγχρόνως οι επιχειρησιακές προετοιμασίες της Δύσης, που οδήγησαν το ΝΑΤΟ στην εναέρια εκστρατεία κατά της Γιουγκοσλαβίας την άνοιξη του 1999, αγνόησαν πλήρως και τον ΟΑΣΕ και το συμβούλιο ΝΑΤΟ - Ρωσίας.
Μια κατάσταση πραγμάτων η οποία αναζωπύρωσε το σύνδρομο της περικύκλωσης–απομόνωσης που διακατέχει διαχρονικά τη Ρωσία από την εποχή της ήττας της στον πόλεμο της Κριμαίας το 1856.
Μέχρι το 1877-78, όταν στον τελευταίο Ρωσοτουρκικό Πόλεμο οι στρατιές του τσάρου έφτασαν στα περίχωρα της Κωνσταντινούπολης, η Ρωσία παρέμεινε είκοσι και πλέον χρόνια απομονωμένη από τις συνθέσεις και τις ανασυνθέσεις των ισορροπιών δυνάμεων στην Ευρώπη.
Μέσα στην ευφορία για το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, το 1989-91, αγνοήθηκαν και τα διδάγματα της Ιστορίας και οι νόμοι της γεωπολιτικής.
Την ώρα που ο Φουκουγιάμα έβλεπε το τέλος της Ιστορίας, πολλοί στην ΕΣΣΔ και στη Δύση πίστεψαν ότι το τέλος των κομμουνιστικών καθεστώτων έκλεινε οριστικά και αμετάκλητα τον κύκλο της αντιπαράθεσης της Δύσης με τη Ρωσία.
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας