Τα παιδιά είναι ίσως η πιο ευάλωτη πληθυσμιακή ομάδα. Οι λόγοι είναι πολλοί. Δεν μπορούν να επικοινωνήσουν εύκολα και με την απαιτούμενη ακρίβεια το τι τους συμβαίνει. Δεν έχουν τα μέσα να αναζητήσουν βοήθεια μόνα τους, ενώ η έλλειψη κατανόησης του κόσμου, τα καθιστά ευάλωτα στο να πιστεύουν ότι κάτι που υφίσταται στον δικό τους μικρόκοσμο, είναι και το φυσιολογικό. Είναι δύσκολο να καταλάβουν ότι “κάτι” που τους κάνει ο γονιός τους, ο οικογενειακός φίλος ή ο δάσκαλος τους, είναι παράνομο.
Και αυτές τις αδυναμίες, οι θύτες τις ξέρουν πολύ καλά, και συχνά τις εκμεταλλεύονται για χρόνια.
Το παρόν των παιδιών στην Ελλάδα το τελευταίο διάστημα, μοιάζει δυστοπικό. Ένας κυκεώνας ειδήσεων, που φτάνουν από παιδοβιασμούς και παιδική πορνογραφία, μέχρι δολοφονίες, κι από την σοκαριστική ολιγωρία αρχών σε αινιγματικές υποθέσεις μέχρι και σοκαριστικές αποκαλύψεις για ιδρύματα που θεωρούνταν καταφύγιο τους.
Οι καταγγελίες για την Κιβωτό του Κόσμου, μια οργάνωση που αγκαλιάστηκε όσο λίγες, τόσο από τον κόσμο, όσο και από τις κρατικές επιχορηγήσεις, φαίνεται να είναι η σταγόνα σε ένα ποτήρι γεμάτο βρώμικο νερό, που έχει πια ξεχειλίσει. Και μαζί ξεχειλίζουν ερωτήματα για το τι συμβαίνει τέλος πάντων με τα παιδιά στη χώρα μας. Στην πράξη, τι γίνεται; Πως προστατεύονται ουσιαστικά τα παιδιά; Υπάρχει κράτος να μεριμνήσει; Είναι οι προβλεπόμενες διαδικασίες αποτελεσματικές; Η απάντηση δεν φαίνεται να είναι θετική…
Αν κάνουμε μια μικρή αναδρομή μόνο σε κάποια από τα σοκαριστικά γεγονότα της φετινής χρονιάς μόνο, πέρα από συναισθήματα, γεννιούνται ακόμα περισσότερες ερωτήσεις.
Τρία παιδιά στην Πάτρα, που πέρασαν από αρκετά νοσοκομεία και υπηρεσίες, υπάρχουν ενδείξεις ότι δολοφονήθηκαν σε -ουσιαστικά- κοινή θέα από την μητέρα τους.
Γιατί χρειάστηκε να πεθάνουν τρία, όχι ένα, ούτε δύο, αλλά τρία παιδιά, για να ξεκινήσει σοβαρή έρευνα για την υπόθεση; Πώς γίνεται να πέρασαν από τόσα χέρια ανθρώπων αλλά και υπηρεσιών, και η κατάληξη να είναι αυτή; Σε ποιά τύχη βρίσκονται παιδιά που η υγεία τους τα καθιστά ακόμα πιο ευάλωτα;
12χρονη στον Κολωνό πέφτει θύμα βιασμού κατ’ εξακολούθηση από παιδοβιαστή-μαστροπό, ενώ υπάρχουν και αναρίθμητοι επίδοξοι και μη “πελάτες". Ο δράστης ήταν επιφανές μέλος της τοπικής κοινωνίας.
Σε τι χέρια πέφτουν τα παιδιά οικογενειών που δεν μπορούν να τα φροντίσουν επαρκώς; Ποια μέριμνα υπάρχει για αυτά; Πώς ελέγχεται η ποιότητα ζωής τους; Και από ποιούς; Πώς δρούσε αυτή η βρώμικη επιχείρηση τόσο ανοιχτά, με τόσο μεγάλο πελατολόγιο καθημερινών ανθρώπων, ώστε να μαζευτεί τριψήφιος αριθμός μέσα σε λίγο διάστημα; Πώς γίνεται ένα 12χρονο παιδί να έκανε “μεροκάματα” σε μαγαζί εξαρχής;
Τα οστά του μικρού Ανδρέα, δολοφονημένου από το 2017, βρίσκονται πέντε χρόνια μετά, στην εργαλειοθήκη του πατριού του, ο οποίος πριν τον δολοφονήσει, τον κακοποιούσε καθημερινά. Η μοίρα του νεκρού παιδιού αφέθηκε στην τύχη, παρά το ότι το άλλο παιδί της οικογένειας, απομακρύνθηκε ένα χρόνο μετά από την οικογένεια, επειδή το σχολείο εντόπισε μελανιές στο σώμα της.
Πώς γίνεται να μην έγιναν ενδελεχείς έρευνες για το δολοφονημένο παιδί από την πρώτη στιγμή που έπαψε να κινείται στον κόσμο; Γιατί δεν αναζητήθηκαν τα ίχνη του, ενώ το περιβάλλον επιβεβαιωμένα ήταν προβληματικό; Μπορεί, δηλαδή, ο καθένας να δολοφονεί το παιδί του ή να το εξαφανίσει, και να μην γίνεται τίποτα;
Η υπόθεση Λιγνάδη συνεχίζει να συγκλονίζει, και πέρα από τα θύματα που προχώρησαν στις επίσημες καταγγελίες, δεν υπάρχει ακόμα διαλεύκανση των όσων είχαν ακουστεί και για εμπλοκή ΜΚΟ, με προσφυγόπουλα που έστελναν στο σπίτι του για “μαθήματα θεάτρου”, τα οποία μετά από τα μαθήματα αυτά, αρνούνταν να ξαναπάνε.
Σε ποιο πλαίσιο επιτρέπονταν κατ’ οίκον επισκέψεις σε ανήλικους; Πως ελέγχονται και εγκρίνονται οι δραστηριότητες που αφορούν παιδιά σε ΜΚΟ;
Γνωστός συγγραφέας παιδικών βιβλίων, συλλαμβάνεται για κατοχή παιδικής πορνογραφίας.
Πόσοι τέτοιοι άνθρωποι επιλέγουν επαγγέλματα που τους επιτρέπουν συχνή συναναστροφή με παιδιά; Πόσο γρήγορα εντοπίζονται;
Παιδιά στα Πετράλωνα μηνύουν τους γονείς τους για κακοποίηση, καταγγέλλοντας πως ο πατέρας τους οργάνωνε πάρτι βιασμών, όπου ο ίδιος, ο θείος και άλλοι συγγενείς και φίλοι, βίαζαν το ένα, ανήλικο τότε, αγόρι.
Πόσο ανίκανο θεωρούν οι δράστες ένα κράτος ώστε να οργανώνουν πάρτι βιασμών; Πόση εμπιστοσύνη υπάρχει στους ελεγκτικούς μηχανισμούς, ώστε να υπάρχουν παιδιά που βιάζονται ομαδικά για χρόνια από μικρούς κύκλους και να μην γίνεται τίποτα; Πόσο έχουν αποθρασυνθεί οι θύτες από την κρατική αδράνεια;
Είναι προφανές ότι τα παιδιά είναι παντελώς απροστάτευτα. Ούτε ο βιολογικός δεσμός, ούτε τα λεγόμενα γονεϊκά ένστικτα, ούτε η καλοσύνη των ξένων, ούτε τίποτα τέτοιο δεν είναι ικανό να διασφαλίσει την ασφάλεια ενός παιδιού. Έχουμε καταλάβει -ή τουλάχιστον θα έπρεπε-, ότι δεν μπορούμε να αφήνουμε την ασφάλεια τους, έρμαιο συναισθηματικών στερεοτύπων που εκπληρώνουν τις ωραιοποιημένες φαντασιώσεις μας για άτομα, ρόλους και θεσμούς. Δεν υπάρχει μόνο η στοργική μάνουλα. Υπάρχει και η μανούλα που κακοποιεί. Δεν υπάρχει μόνο ο καλός Σαμαρείτης που μοχθεί για τα ορφανά παιδιά. Υπάρχει και ο θύτης που φοράει τη μάσκα του σαμαρείτη ώστε να δρα χωρίς υποψίες.
Ζούμε σε μια χώρα που καθήκοντα για την προστασία ανηλίκων “ξεφορτώνονται” από το κράτος, σε οργανώσεις που σηκώνουν ένα δυσανάλογο βάρος -το οποίο για πολλούς λόγους δεν θα έπρεπε να σηκώνουν. Που υπάρχουν καταγγελίες για ιδρύματα για μήνες, και η μόνη ελπίδα για δράση, φαίνεται να είναι η δημοσιοποίησή τους στα ΜΜΕ και η κατακραυγή που ακολουθεί. Που ο έλεγχος ποιότητας ζωής παιδιών μη προνομιούχων, φαίνεται να απουσιάζει πλήρως. Που η ασφάλεια τους, είναι στον αυτόματο πιλότο. Υπάρχει κάποιος να δώσει εξηγήσεις για το πώς καταλήξαμε σε μια ρουτίνα καθημερινών φρικιαστικών ειδήσεων; Που να μπορεί να απαντήσει υπεύθυνα για το τι συμβαίνει με τα παιδιά στην Ελλάδα, τέλος πάντων;
*πολιτικός επιστήμονας
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας