Εξ αρχής δηλώνω τη θεωρητικο-πολιτική θέση μου: Ανάμεσα στα δύο σύγχρονα εθνικά κράτη, δηλαδή την Ελλάδα και την Τουρκία, δεν υπάρχουν διαφορές που θα μπορούσαν να οδηγήσουν αυτές τις δύο οντότητες σε πολεμική σύγκρουση. Βρισκόμαστε στον εικοστό πρώτο αιώνα και μολονότι δύο πολιτικές κοινωνίες σκέπτονται με τους όρους του εθνικισμού των δύο προηγούμενων αιώνων, υπάρχει διέξοδος.
Η Ανατολική Μεσόγειος ως γεωπολιτική συνθήκη, όπως εξάλλου συμβαίνει και με τα Δυτικά Βαλκάνια, βρίσκεται σε μια ιστορική φάση επαναπροσδιορισμού της. Ο επαναπροσδιορισμός όμως αυτός δεν θα γίνει με τους εθνοτικούς όρους του παρελθόντος, αλλά θα ενταχθεί στη γεωπολιτική δυναμική του παρόντος.
Οπως έχουν εξοβελιστεί από τη διεθνή ορθολογική επιχειρηματολογία τα ιδεολογικά συστήματα του παρελθόντος, έτσι και στην περίπτωση της αντιπαράθεσης «Αθήνα - Αγκυρα» επιβάλλεται και από τις δύο πλευρές να απαλλαγούν από τον εθνικισμό και από οποιαδήποτε άλλη ιδεολογική συνισταμένη.
Στη σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη κοινωνία μας είναι τουλάχιστον «φαιδρό» η Αθήνα από τη μια και η Αγκυρα από την άλλη να «διαφωνούν» για πράγματα που δεν υπάρχουν. Αυτά τα πράγματα έχουν «κατασκευαστεί» στα μυαλά των δύο λαών από τις πολιτικές ηγεσίες τους, οι οποίες σκέπτονται ακόμη με τους συνειδησιακούς όρους του παρελθόντος.
Η λύση στη διαμάχη «Αθήνα - Αγκυρα» είναι μόνον μία και μοναδική σε ένα μεταβατικό στάδιο συνεργασίας των δύο λαών. Αυτή η λύση ονομάζεται «μεταεθνική συνθήκη» σε επιμέρους προβλήματα, όπως π.χ. είναι ο τουρισμός, οι επιχειρηματικές δραστηριότητες, οι πρόσφυγες κ.λπ.
Αυτή η πολιτική λύση του «μετα-εθνικισμού» έχει δύο μείζονα πλεονεκτήματα: Πρώτον, θα απαλλάξει τις δύο κοινωνίες από το φορτίο του εθνικισμού. Αυτό το φορτίο το κουβαλάμε όλοι μας και Ελληνες και Τούρκοι από γενιά σε γενιά. Και το δεύτερο επίτευγμα της «μεταεθνικής συνθήκης» έγκειται στο εξής: αυτές οι δύο εθνοτικές κοινότητες, που ως κρατικά υποκείμενα οργανώνονται ως πολεμικές μηχανές, θα μετατραπούν σε συνεργαζόμενες κοινωνικές δυνάμεις για να αντληθεί ο υποθαλάσσιος πλούτος των υδρογονανθράκων. Αυτό θα γίνει προς όφελος και των δύο λαών και των δύο κοινωνιών, οι οποίες δεν θα συγκρούονται πολεμικά, αλλά θα συνεργάζονται οικονομικά.
Η αντιπαλότητα ανάμεσα στην Αθήνα και την Αγκυρα είναι απαρχαιωμένη στα μάτια της Δύσης, αλλά και στο πνεύμα της Ανατολής. Οι δύο λαοί, οι δύο κοινωνίες (ελληνική και τουρκική) περιμένουν να πληροφορηθούν πότε θα αρχίσει η πολεμική σύγκρουση! Αυτό το λέω ειρωνικά. Αντιθέτως όλοι μας αναμένουμε πώς και πότε Αθήνα και Αγκυρα θα καθίσουν στο ίδιο τραπέζι για να συνομιλήσουν για τα προβλήματα των δύο κοινωνιών χωρίς το εθνοτικό φορτίο του παρελθόντος.
* καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας