Η Αίγυπτος θέτει ως προαπαιτούμενο για την εξομάλυνση των διμερών σχέσεων με την Αγκυρα την αποχώρηση των τουρκικών δυνάμεων από τη Λιβύη.
Ετσι οριοθετείται η «ωραία ατμόσφαιρα» της επανόδου στην κανονικότητα των διμερών σχέσεων της Τουρκίας με τα Εμιράτα, τη Σαουδική Αραβία και με το Ισραήλ καθώς οι παραπάνω χώρες δίνουν υψηλή προτεραιότητα στις σχέσεις τους με το Κάιρο.
Μια Λιβύη υπό τον έλεγχο του Ερντογάν είναι στρατηγική απειλή για την Αίγυπτο του Σίσι καθώς αν διολισθήσει στον έλεγχο της Μουσουλμανικής Αδελφότητας θα αποτελεί μαζί με τη Γάζα όπου κυβερνά η Χαμάς βάση υποστήριξης των ισλαμιστών κάθε κοπής.
Ομως ο ανταγωνισμός της Αιγύπτου με την Τουρκία έχει ιστορικό βάθος δύο και πλέον αιώνων.
Ο Μοχαμέτ Αλι, Αλβανός από την Καβάλα, αντιβασιλιάς της Αιγύπτου, μαζί με τον γιο του Ιμπραήμ Πασά έκαναν τα πρώτα χρόνια του 19ου αιώνα τη χώρα ντε φάκτο ανεξάρτητη, παρά το ότι παρέμενε υποτελής στον σουλτάνο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Στη δεκαετία του 1830 οι στρατιές του Ιμπραήμ έφτασαν στη Συρία και ήταν έτοιμες διασχίζοντας τη Μικρά Ασία να πολιορκήσουν την Κωνσταντινούπολη όταν η Βρετανία επέβαλε αναδίπλωση και υποχώρηση στις αιγυπτιακές δυνάμεις.
Η κατάληψη της Αιγύπτου από τη Βρετανία το 1882 είναι βέβαιο ότι απέτρεψε την έκρηξη ενός νέου πολέμου ανάμεσα στην Αίγυπτο και την Οθωμανική Αυτοκρατορία που ήταν βαθιά λαβωμένη από τη σκληρή ήττα της στον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο του 1877-78.
Μετά το πραξικόπημα των Ελεύθερων Αξιωματικών, υπό την ηγεσία του Νάσερ, που τον Ιούλιο του 1952 ανέτρεψε τον βασιλιά της Αιγύπτου Φαρούκ, Τουρκία και Αίγυπτος βρέθηκαν για μια ακόμη φορά απέναντι καθώς η Αγκυρα ήταν το προωθημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ στο μαλακό υπογάστριο της ΕΣΣΔ, ενώ το Κάιρο ήταν η Μέκκα του κινήματος των Αδεσμεύτων που ιδρύθηκε το 1955 στο Μπαντούνγκ της Ινδονησίας.
Το 1958 ο Νάσερ εξανάγκασε τη Συρία να ενωθεί με την Αίγυπτο για να συναποτελέσουν την Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία και έτσι προέκυψε τουρκοαιγυπτιακή μεθόριος με την ΗΑΔ να αμφισβητεί την προσάρτηση της μέχρι τότε συριακής επαρχίας της Αλεξανδρέττας από την Τουρκία το 1938.
Με εκατέρωθεν απειλές για προσφυγή στα όπλα η ένταση ΗΑΔ-Τουρκίας παρέμεινε σταθερή μέχρι το 1961 που η Δαμασκός επανήλθε στην πλήρη ανεξαρτησία.
Χωρίς την Αίγυπτο δεν μπορεί να υπάρξει συνολική εξομάλυνση των σχέσεων της Τουρκίας με τα αραβικά σουνιτικά κράτη της ευρύτερης Μέσης Ανατολής.
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας