Θα συναντηθεί -παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις- ο Μπάιντεν με τον Πούτιν στο περιθώριο της συνόδου κορυφής της Ομάδας των G-20 στο Μπαλί της Ινδονησίας; Το παραπάνω ερώτημα επισκιάζεται ήδη από ένα άλλο: Ποια μηνύματα θα εκπέμψει ο Μπάιντεν προς συμμάχους και αντιπάλους λίγες μέρες μετά την προεξοφλημένη ήττα των Δημοκρατικών στις ενδιάμεσες εκλογές της 8.11;
Πώς μπορούν οι συνομιλητές της Ουάσινγκτον να αναζητήσουν διατλαντική αλληλεγγύη και συνοχή, πώς μπορεί η Δύση να δεσμευτεί ότι στηρίζει την ανάσχεση της Ρωσίας και της Κίνας με συνομιλητή έναν ένοικο του Λευκού Οίκου που όχι μόνον δεν θα μπορεί να διαμορφώσει συναίνεση με το Κογκρέσο, αλλά θα έχει απέναντί του ένα ρεβανσιστικό αντίπαλο στρατόπεδο που δεν θα έχει κανένα λόγο να στηρίξει μια εσωτερική πολιτική την οποία δεν πιστεύει;
Είναι σαφές δηλαδή πως η παρουσία Μπάιντεν στο Μπαλί, τα όσα θα δηλώσει δημόσια αλλά και αυτά που θα πει με όσους ηγέτες συναντηθεί κατ’ ιδίαν, θα είναι μια πρώτη ευκαιρία διερεύνησης της όποιας επίδρασης μπορεί να έχει στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ η αναμενόμενη ήττα των Δημοκρατικών στις ενδιάμεσες εκλογές.
Για παράδειγμα, τι κίνητρο θα έχει το Ιράν να συναινέσει στην αναβίωση της συμφωνίας του Ιουλίου του 2015, που διασφάλιζε τον διεθνή έλεγχο των πυρηνικών του εγκαταστάσεων, όταν μετά τον Νοέμβριο του 2024 η Ουάσινγκτον μπορεί να αποχωρήσει εκ νέου από τη συμφωνία, όπως έκανε ο Τραμπ το 2018;
Και όχι μόνο, καθώς όλοι θυμόμαστε ότι δύο φορές, το 2018 και το 2019, ο Τραμπ, προ των απειλών του Ερντογάν ότι θα εισβάλλει στη Βόρεια Συρία για να πλήξει τους Κούρδους συμμάχους των ΗΠΑ, είχε σπεύσει να ανακοινώσει την εσπευσμένη αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από την περιοχή, μια δέσμευση που τη βραχυκύκλωσε η ηγεσία του Πενταγώνου.
Αν από την έναρξη της θητείας Μπάιντεν καταγράφεται η αποφασιστικότητα των ΗΠΑ απέναντι στη Μόσχα και στο Πεκίνο, μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν σενάρια και προβληματισμοί για την κρίσιμη διετία 2022-24 όπου θα επικρατεί εμφυλιοπολεμική αντιπαράθεση ανάμεσα στην εκτελεστική και τη νομοθετική εξουσία.
Το 1920 η Γερουσία των ΗΠΑ απέρριψε τη Συνθήκη των Βερσαλιών και η χώρα για τα επόμενα 21 χρόνια επέστρεψε στον απομονωτισμό.
Σήμερα η απειλή είναι πολλαπλάσια, καθώς για τα δύο επόμενα χρόνια τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένο για την αμερικανική εξωτερική πολιτική.
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας