Από τη Σουηδία στη Βορειοανατολική Συρία

Ο Ερντογάν ανάγκασε τη Σουηδία και τη Φινλανδία να καταπατήσουν μια πολιτική ορθότητα δεκαετιών και να αποδεχτούν ότι οι ένοπλες κουρδικές οργανώσεις εντός και εκτός τουρκικών συνόρων είναι τρομοκράτες.

Τι αλλάζει η παραπάνω εξέλιξη στο κουρδικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Τουρκία από την «Καταιγίδα της Ερήμου», την άνοιξη του 1991, μέχρι σήμερα;

Η απάντηση είναι ότι στον βαθμό που οι ΗΠΑ απαγορεύουν στον Ερντογάν να προχωρήσει σε εισβολή ευρείας κλίμακας στη Συρία, όχι και πολλά πράγματα.

Το πρόβλημα της Αγκυρας δεν είναι η ανοχή της Βόρειας Ευρώπης σε πολιτικές δραστηριότητες των Κούρδων προσφύγων, αλλά η στρατηγική συμμαχία των ΗΠΑ με το συριακό παρακλάδι του ΡΚΚ, PYD-YPG.

Θα σταματήσουν οι ΗΠΑ, για να κατευνάσουν τον Ερντογάν, να χρηματοδοτούν, να εξοπλίζουν και να εκπαιδεύουν τους Κούρδους της Συρίας;

Σε καμία περίπτωση, καθώς η επένδυση των ΗΠΑ στο Κουρδικό αφορά συνολικά τη Μέση Ανατολή από το Βόρειο Ιράκ και τη Βορειοανατολική Συρία μέχρι το Ιρανικό Κουρδιστάν και σε βάθος χρόνου τη Νοτιοανατολική Συρία.

Με τη στρατηγική επένδυση στο Κουρδικό οι ΗΠΑ μπορούν ταυτόχρονα να οριοθετούν την παρουσία του Ιράν και των συμμάχων του στη Μέση Ανατολή, να ελέγχουν τα αραβικά καθεστώτα στην ίδια περιοχή και να εξισορροπούν την παρουσία της Ρωσίας στη Συρία.

Παρόμοια θεώρηση έχει και το Ισραήλ που βλέπει τη δυναμική εθνικής χειραφέτησης των Κούρδων σαν πρόσθετη εγγύηση της εθνικής του ασφάλειας.

Η μάχη του Ερντογάν κατά των Κούρδων στη Σουηδία έχει όλα τα χαρακτηριστικά επικοινωνιακού πυροτεχνήματος μέχρι αποδείξεως του εναντίου, δηλαδή της άρσης του βέτο των ΗΠΑ σε μια νέα μεγάλης κλίμακας εισβολή των τουρκικών δυνάμεων και των συμμάχων τους στη Βόρεια Συρία.

Η κρίση στις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας για το Κουρδικό προϋπήρχε του Ερντογάν και θα συνεχιστεί και μετά την αποχώρησή του από την εξουσία.

Η Αγκυρα, που δεν μπορεί να εξαλείψει το Κουρδικό Κίνημα, ή θα συγκρουστεί μετωπικά με τις ΗΠΑ ή θα πιέσει την Ουάσινγκτον να εγγυηθεί ότι το de facto κράτος στη Βορειοανατολική Συρία του συριακού παρακλαδιού του ΡΚΚ δεν θα γίνει βάση επιδρομών στη Νοτιοανατολική Τουρκία όπως είναι εδώ και δεκαετίες η κοιλάδα Καντίλ στο Βόρειο Ιράκ.