Εδώ και χρόνια, στο πλαίσιο των δημοκρατικών αντιπροσωπευτικών πολιτευμάτων, τα πολιτικά κόμματα ως εκφραστές κοινωνικών τάξεων και ομάδων, αντικρουόμενων συμφερόντων και ιδεολογιών, εξελίχτηκαν και κατέληξαν «καθεστωτικά», «συστημικά» κόμματα, οιονεί παραρτήματα της κρατικής εξουσίας, ήτοι, συρρίκνωση της πολιτικής στον κυβερνητισμό. Αυτή η διαπίστωση είναι ένα από τα κεκτημένα της πολιτικής επιστήμης. Ωστόσο, εκείνο που διαφοροποιούσε και διέκρινε τα αριστερά ριζοσπαστικά κόμματα ήταν ακριβώς η σταθερή παρέκκλισή τους από αυτή την «καθεστωτική» εξέλιξη και κατάληξη – ακόμα και όταν, βάσει λαϊκής εντολής, διεκδικούσαν κυβερνητικές ευθύνες.
Πέραν της ποσοτικής θριαμβολογίας προσέλευσης στις κομματικές κάλπες, το 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. σφράγισε τη διάρρηξη, την οριστική ακύρωση αυτής της παρέκκλισης, αυτής της διαχωριστικής γραμμής. Το «κόμμα εν κινήσει» έφτασε στον προορισμό του, το κόμμα της «τομής μέσα στην συνέχεια», του «ριζοσπαστικού ρεαλισμού», «ωρίμασε», έγινε επίσημα πια, καταστατικά, ένα «κανονικό κόμμα», ένα προσωποπαγές κόμμα εναλλακτικής κρατικής διαχείρισης των κρίσεων του συστήματος – διαχείρισης με «προοδευτικό και κοινωνικό πρόσημο», όπως είθισται να λέγεται. Οι συμβουλές των «ειδικών» της «πολιτικής τεχνολογίας» που στεγάζονται στα προσκείμενα στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. think tanks εισακούστηκαν: το κόμμα οφείλει να υιοθετήσει μια «εναλλακτική νοηματοδότηση του επιτελικού κράτους, ενός "έξυπνου κράτους", μιας "έξυπνης επιτελικής κυβέρνησης" ως υπόδειγμα της προοδευτικής διακυβέρνησης». Το ανεύθυνο και ανίκανο «επιτελικό κράτος» της Δεξιάς θα παραχωρήσει τη θέση του στο «έξυπνο» και αποτελεσματικό επιτελικό κράτος της «Κεντροαριστεράς». Οι υπερβάσεις ανήκουν στο… 3%!
Τη νύφη την πλήρωσε και την πληρώνει η «Ομπρέλα». Μην τολμώντας να θέσει επί τάπητος, ακόμα και την τελευταία στιγμή, τους πολιτικούς και οργανωτικούς όρους της αμφιλεγόμενης «διεύρυνσης» και «ανασυγκρότησης», υπέκυψε στην πλήρη πολιτική και οργανωτική ΠΑΣΟΚοποίηση του κόμματος και στη συνακόλουθη αρχηγοκεντρική του δόμηση. Και τελικά, πιεζόμενη από ένα συνέδριο που είχε λήξει πριν ακόμα αρχίσει, συμμετείχε και στη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. σε έναν καθαρά εκλογικό μηχανισμό κατ’ εικόνα και ομοίωση των αστικών κοινοβουλευτικών κομμάτων.
Η αποθαρρυντική απόδοση της «Ομπρέλας» στις εκλογές της νέας Κ.Ε. ήταν η τελευταία πράξη ενός φιλοτεχνημένου δράματος (με στοιχεία ψυχοδράματος) που εξελίσσεται από τα μέσα του 2019. Σήμερα, τα ριζοσπαστικά στοιχεία του «αριστερού ρεύματος ιδεών» καλούνται να πιουν «το πικρόν ποτήριον τούτο» ώς τον πάτο. Αν όχι έκδηλα, υποβόσκει, δικαιολογημένα, αίσθημα ταπείνωσης. Παρά τις προσπάθειες αρθρογράφων τους να «στρογγυλέψουν» την κατάσταση, υπερισχύει η «νομιμοφροσύνη» – αν όχι η υποταγή. Ας το γνωρίζουν: οι ΠΑΣΟΚογενείς δεν θα αφήσουν περιθώρια κινήσεων. Η τυχόν προσφυγή στον πρόεδρο προς σεβασμό «ισορροπιών» θα αποβεί άδοξη και ακόμα πιο ταπεινωτική. Βήμα προς βήμα αυτοεγκλωβίστηκαν, χωρίς παράθυρο διαφυγής.
Ωστόσο, αναμφίβολα, εκείνο που επείγει για τα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται βάναυσα από τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα είναι να πέσει και να φύγει τούτη η φρικαλέα κυβέρνηση της Δεξιάς. Και αυτή η σπουδή, αυτή η απόλυτα δικαιολογημένη επιταγή παρέχουν βέβαια άλλοθι, άνεση και συναίνεση στους μηχανισμούς ανάθεσης και κατά συνέπεια, στον εξοστρακισμό της εσωκομματικής διαβούλευσης και αντιπαράθεσης θέσεων και απόψεων όσον αφορά την ταυτότητα, τον ρόλο, τους μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους του κόμματος. Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι η όποια αναφορά σε τέτοια θέματα καταγγέλλεται και καταδικάζεται ανεπιστρεπτί ως «εσωστρέφεια». Κάτι τέτοιο ωστόσο συνιστά, για την Αριστερά, αυτοκατάργηση του κόμματος.
Βέβαια, για όλα αυτά αδιαφορεί πλήρως και δικαίως ο κόσμος. Τα κόμματα όμως έχουν τη δική τους ιστορία και η απαξίωσή τους στις μέρες μας δεν προοιωνίζεται τίποτα το θετικό ως προς τις επικείμενες καταστροφικές επιπτώσεις των κρίσεων του ύστερου καπιταλισμού απέναντι στις οποίες οι κοινωνίες θα βρεθούν τελικά παντελώς απαράσκευες και άοπλες.
* καθηγητής Πολιτικής Κοινωνιολογίας, Βρυξέλλες
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας