Το ΝΑΤΟϊκό «αλάθητο» του Πάπα

Ο Αργεντινός Πάπας Φραγκίσκος συνιστά για την Καθολική Εκκλησία ένα απρόβλεπτο μάλλον φαινόμενο καθώς δείχνει να μην κατανοεί εσχάτως τη «λογική» της Δύσης. Ενδεχομένως δε, να μη θέλει ο ίδιος να ταυτιστεί με επιλογές τής -όποια κι αν είναι αυτή- Δύσης, η οποία ήθελε να φέρει άρδην την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ. Το ασύνηθες εν προκειμένω έγκειται στο ότι ο προκαθήμενος της Εκκλησίας της Δύσης εκστόμισε «φωναχτά» εκείνο που είχε μέσα στο μυαλό του.

Προκαλώντας έτσι όχι μόνο τον θυμό των ΝΑΤΟϊκών αλλά και μια πρωτοφανή σύγχυση στους κόλπους των Καθολικών της Ευρώπης. Τούτο διότι για εκείνους, δογματικά, ο Ποντίφιξ διαθέτει το «αλάθητο» και δη ως εκπρόσωπος του Θεού επί της γης.

Η απρόσμενη τοποθέτηση του Πάπα Φραγκίσκου δεν υπήρξε μια απλή δήλωση καθότι τεκμηριώθηκε με το σκεπτικό πως δεν μπορείς να βάλεις κάποιον «να γαβγίζει έξω από την πόρτα της Ρωσίας» κι εκείνη να μένει απαθής. Το ίδιο περίπου επικαλούνταν άλλωστε κι όλοι εκείνοι που δεν έβλεπαν με καλό μάτι τη νέα διεύρυνση προς Ανατολάς του ΝΑΤΟ.

Διότι κι αν ακόμη δεχθούμε το επιχείρημα της «ανεξάρτητης χώρας» που αποφασίζει μόνη για «το δικό της μέλλον», με τούτο δεν μπορεί να παραγνωρίζονται οι κίνδυνοι για την ασφάλεια της Ευρώπης σήμερα. Η οποία υπήρξε δεδομένη στο πλαίσιο πολλαπλών συνεργασιών της Ε.Ε. με τη Ρωσία. Αυτές διαταράσσονταν βεβαίως κατά καιρούς ευκαιριακά μέσω επιβολής κυρώσεων, οι οποίες όμως έβλαπταν κύρια δυτικές επιχειρήσεις κι εξαγωγείς παρά την ίδια τη Ρωσία.

Ο Λατινοαμερικανός προκαθήμενος των Καθολικών, συνάμα και αρχηγός του κράτους του Βατικανού, αποφασίζοντας να παρέμβει στην κρίση του καταστροφικού ρωσο-ουκρανικού πολέμου είχε προφανώς ζυγίσει τις προθέσεις και των δύο πλευρών, Ρωσίας και ΝΑΤΟ. Τούτο αναφορικά με τις γεωπολιτικές τους βλέψεις όσο και τη μεταξύ τους αντιπαράθεση σε διεθνές επίπεδο. Είναι δε αδιανόητο σήμερα να έχουμε ένα πλήρες ναυάγιο της διεθνούς πολιτικής, λόγω γεωπολιτικών διεκδικήσεων, οι οποίες ουδέποτε θα πάψουν να υφίστανται.

Οι ΝΑΤΟϊκές παροτρύνσεις στην ουκρανική ηγεσία για άμεση ένταξη δεν εκκινούσαν άλλωστε από φιλανθρωπικά ή φιλελεύθερα ελατήρια. Υπήρξαν προφανώς ανομολόγητες στοχεύσεις συμφερόντων του δυτικού στρατοπέδου, οι οποίες χρειάζονταν τις ανάλογες ουκρανικές υποδομές. Παρέλκει μάλλον το ερώτημα αν αυτά ήταν σε γνώση του αρχιδαίμονα Βλαντίμιρ Πούτιν.

Εάν δεχθούμε λοιπόν την εκδοχή ότι και ο σημερινός Πάπας ήταν ενήμερος των δυτικών αυτών σχεδίων, τότε μεθερμηνεύεται πρωτίστως διεθνοπολιτικά και όχι τόσο θεολογικά η παρέμβασή του στο Ουκρανικό. Εν προκειμένω δεν χωρούν επιχειρήματα της θείας πρόνοιας ούτε περί των «ελεύθερων» κοινωνιών, διότι οι ανταγωνισμοί στα πεδία πρώτων υλών και πολεμικών υλικών δεν ορρωδούν προ ουδενός και ισοπεδώνουν τα πάντα: αξίες, ανθρώπινες ζωές, κοινωνίες, πόλεις, σχολεία, νοσοκομεία κ.ο.κ. Αναμφίβολα δε, ο Πάπας θα είχε διαβουλευθεί με τους συμβούλους του επί των σημείων της συνέντευξης, οι οποίοι ίσως γνωρίζουν ήδη το δρομολόγιο που οδηγεί προς Μόσχα και Κίεβο. Κι αν τυχόν του «βγει», του αγίου πατρός, να σταματήσει αυτόν τον πόλεμο, τότε να δείτε «δάκρυα» και κλαυθμώνες…

Η σταθερά ψυχροπολεμική γερμανική Bild, που πρωτοστατεί ανέκαθεν σε αντιρωσική υστερία, ανέλαβε ωστόσο να συνετίσει τον Πάπα, συμβουλεύοντάς τον μέσω κύριου άρθρου να μην ανακατεύεται στα πολιτικά πράγματα. «Το αλάθητό σας, αγαπητέ Πάπα, δεν ισχύει και για την πολιτική», σημειώνεται εμφατικά. «Ο ρόλος σας δεν συμπλέει με δηλώσεις για διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς Ανατολάς», προστίθεται, «κι εσείς θα πρέπει μόνο να προσεύχεστε...». Αν είχε καταδικάσει τη ρωσική εισβολή, ως είχε ήδη πράξει ο Ποντίφιξ, τότε δεν θα υπήρχε φυσικά μάλλον κανένα ζήτημα για την Bild, την πολυ-εφημερίδα των πέντε «Β» (για όσους δεν τα γνωρίζουν).

Το τραγελαφικό της υπόθεσης με την Bild παρουσιάζεται όμως στο σχετικό ρεπορτάζ, όπου αναφέρεται ότι ζητήθηκε από αρκετούς Γερμανούς επισκόπους να σχολιάσουν τη θέση του Ποντίφικος, γνωρίζοντας ήδη πως τούτο θα ήταν αδιανόητο. Κι εδώ ακριβώς είναι που διασταυρώνονται το πολιτικό με το θεολογικό, η κυνική υποκρισία με το ακλόνητο καθολικό δόγμα. Οι επίσκοποι στους οποίους απευθύνθηκαν οι ρεπόρτερ της Bild δεν τους έδωσαν ασφαλώς καμία απάντηση. Απάντησαν δηλαδή με τη σιωπή τους και μόνο. Κι όμως, κατά την Bild, η σιωπή τους εκφράζει τη διαφωνία των επισκόπων με την άποψη του Πάπα, υπονοώντας ότι οι ίδιοι αμφισβητούν το «αλάθητο» του Αργεντινού Ποντίφικος!

Δεν αποκλείεται, κατά ορισμένους «παροικούντες», να ανακαλύψει η Bild ένα τουπαμαρικό παρελθόν του Πάπα ή ακόμη έναν και θεολογικά αυτονόητο θαυμασμό του για τον θρυλικό Τσε. Εδώ είμαστε και βλέπουμε...

Η επιστολή δημοσιεύτηκε στο φύλλο της «Εφ.Συν.» τη Δευτέρα 16/05/2022.