Γρίφος ο δεύτερος γύρος

Την οριστική έκλειψη των Σοσιαλιστών και των Ρεπουμπλικάνων επιβεβαίωσε χθες ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών στην Γαλλία.

Ταυτόχρονα ανεδείχθη ως σταθερό ένα νέο τριπολικό πολιτικό τοπίο με πρωταγωνιστές τους Μακρόν, Λεπέν και Μελανσόν.

Η αύξηση του ποσοστού του Μακρόν σε σχέση με το 2017 αποτελεί επιτυχία αν προσμετρηθεί η δύσκολη πενταετής θητεία του.

Επιτυχία σχετική, καθώς η αμείλικτη πραγματικότητα των προσθέσεων των ποσοστών του πρώτου γύρου δείχνει ότι η Λεπέν διαθέτει μεγαλύτερες εφεδρείες για τον δεύτερο γύρο, τους ψηφοφόρους Ζεμούρ και Πεκρές, και μπορεί να επενδύει στην επιλογή της αποχής από ένα μεγάλο τμήμα των ψηφοφόρων του Μελανσόν.

Μια άλλη σημαντική διαπίστωση που προκύπτει από το άθροισμα των ψήφων όλων των υποψηφίων της Αριστεράς είναι ότι αν είχαν στηρίξει την υποψηφιότητα Μελανσόν τότε είναι πολύ πιθανόν ο ηγέτης της Ανυπότακτης Γαλλίας να είχε περάσει στον δεύτερο γύρο.

Τρεις πόλοι λοιπόν στο νέο πολιτικό πεδίο της Γαλλίας, ένας αντισυστημικός της Ακροδεξιάς, ένας αντισυστημικός της Αριστεράς και ένας κεντρώος πόλος συστημικής κανονικότητας.

Το συμπέρασμα είναι προφανές: στη Γαλλία πλειοψηφεί ένα ετερόκλητο αντισυστημικό μέτωπο απέναντι στη συστημική και ευρωπαϊκή κανονικότητα του Μακρόν.

Ο Μελανσόν και δεν θέλει και δεν μπορεί να στηρίξει ρητά ή και σιωπηρά μια συσπείρωση του δημοκρατικού τόξου απέναντι στην Ακροδεξιά, καθώς έτσι θα άφηνε στη Λεπέν το μονοπώλιο απορρόφησης της οργής και του θυμού της κοινωνίας.

Ανεξάρτητα από τον νικητή του δευτέρου γύρου, η αντισυστημική, ετερόκλητη, αλλά βαρύνουσα πλειοψηφία αν δεν εκπροσωπηθεί είτε σε επίπεδο κυβερνητικού προγράμματος είτε στην εναλλακτική πρόταση της αντιπολίτευσης θα οδηγήσει εκτός ελέγχου τις εκρήξεις με εξεγερσιακό χαρακτήρα και βιαιότητα.

Τα «Κίτρινα Γιλέκα» δεν αποτέλεσαν συγκυριακό παροξυσμό, αλλά προειδοποίηση όσων νιώθουν εγκαταλελειμμένοι από τη θεσμική δημοκρατική κανονικότητα με τον ίδιο τρόπο που εκτεταμένες περιοχές των προαστίων των μεγάλων πόλεων αποκαλούνται πλέον χαμένα εδάφη της Δημοκρατίας.

Θα αποφύγει ο Μακρόν τον πειρασμό να επικεντρωθεί στον εκφοβισμό των ψηφοφόρων με το φόβητρο της Ακρας Δεξιάς ή θα συνθέσει μέσα σε δύο εβδομάδες την πειστική θετική ατζέντα που παρέμεινε ζητούμενο στη διάρκεια της σύντομης εκστρατείας του για τον πρώτο γύρο;

Απ’ ό,τι φαίνεται η στασιμότητα της κανονικότητας φοβίζει κάποιους στη Γαλλία εξίσου αν όχι περισσότερο από την πολιτική ορθότητα του δημοκρατικού τόξου, δηλαδή του Μακρόν και της παράταξής του.