Η αξιοπιστία μιας απειλής

Μπορεί σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης και μάλιστα στη σκιά των οικονομικών παρενεργειών της πανδημίας να επιβληθούν σε μια χώρα συντριπτικές οικονομικές κυρώσεις χωρίς σοβαρό κόστος γι’ αυτούς που τις αποφασίζουν;

Το θέμα είχε συζητηθεί πριν από μερικούς μήνες, όταν είχε ανάψει η συζήτηση στις ΗΠΑ και στη Δύση αν οι σκληρές οικονομικές κυρώσεις προστιθέμενες στην οριακή κατάσταση της τουρκικής οικονομίας είναι ο μοχλός που είτε θα σωφρονίσει είτε θα ανατρέψει τον Ερντογάν.

Επρόκειτο για απειλές χωρίς αντίκρισμα καθώς μια αγορά ογδόντα και πλέον εκατομμυρίων κατοίκων είναι βέβαιο ότι σε περίπτωση χρεοκοπίας θα προκαλέσει οδυνηρές επιπτώσεις και παρενέργειες στους δανειστές και τους επενδυτές.

Αν τα παραπάνω ισχύουν για την Τουρκία ισχύουν κατά μείζονα λόγο και για τη Ρωσία, στην οποία αν επιβληθούν κυρώσεις του τύπου «σοκ και δέος», όπως απειλούν ΗΠΑ και Ε.Ε., τότε θα πρόκειται για βόμβα μεγατόνων στη διεθνή οικονομική σταθερότητα και προβλεψιμότητα.

Οταν το καλοκαίρι του 1998 κατεγράφη το κραχ στο ρωσικό χρηματιστήριο, οριακά μπόρεσε να ελεγχθεί ένα παγκόσμιο ντόμινο αποσταθεροποίησης.

Λίγους μήνες πριν από την αναζωπύρωση της κρίσης στην Ουκρανία, όταν οι ΗΠΑ προσπαθούσαν να συσπειρώσουν τους συμμάχους τους απέναντι στην Κίνα, προκάλεσαν την προληπτική εναντίωση της Γερμανίας που δεν μπορεί να διανοηθεί την απώλεια της κινεζικής αγοράς ούτε καν ως υπόθεση εργασίας.

Γρήγορα ο Μπάιντεν και οι συνεργάτες του ανακάλυψαν ότι η ατμομηχανή της παγκόσμιας οικονομίας, η Κίνα δηλαδή, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί όπως αντιμετωπίστηκε η καθημαγμένη από τον πόλεμο ΕΣΣΔ μετά την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου το 1947.

Τότε η προσχώρηση στο στρατόπεδο των ΗΠΑ συνοδευόταν από πλουσιοπάροχα οικονομικά μπόνους με κυριότερο το σχέδιο Μάρσαλ.

Εχουν σήμερα οι ΗΠΑ τη δυνατότητα αλλά και τη βούληση να χρηματοδοτήσουν τις ζημιές που θα υποστούν κυρίως οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί τους από μια ομοβροντία κυρώσεων χωρίς προηγούμενο που θα στοχεύουν να πλήξουν συντριπτικά την οικονομία της Ρωσίας;

Οι κυρώσεις αν ποτέ επιβληθούν θα έχουν επιλεκτική μορφή με στόχο μια επικοινωνιακή επίδειξη αποφασιστικότητας καθώς οι ΗΠΑ δεν θα διαβούν εύκολα τον Ρουβίκωνα απέναντι στη Ρωσία.

Η τρομολαγνεία των βαριών κυρώσεων θυμίζει τον Σαμψών που την ώρα που γκρεμίζει τους κίονες του ναού αναφωνεί «Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων».