Πού τελειώνει η μικρής κλίμακας καταδρομή και πού αρχίζει η εισβολή;
Μια κυβερνοεπίθεση μεγάλης κλίμακας μπορεί να θεωρηθεί εισβολή;
Ποια οπλικά συστήματα θεωρούνται αμυντικά και ποια επιθετικά;
Ολα τα παραπάνω ερωτήματα προκύπτουν από τις εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων στην κρίση Ουκρανίας - Ρωσίας και έχουν ως πρώτη και άμεση παρενέργεια τη δημιουργία μιας επικίνδυνης σύγχυσης για το πού βρίσκονται οι κόκκινες γραμμές της Δύσης.
Ενα είναι βέβαιο: οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις που βρίσκονται κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία καθώς και αυτές που θα αναπτυχθούν για τις στρατιωτικές ασκήσεις στη Λευκορωσία δεν πρόκειται να αποσυρθούν αν δεν υπάρξει αποτέλεσμα στις διμερείς διαπραγματεύσεις ΗΠΑ - Ρωσίας που να θεωρηθεί από τη Μόσχα ότι κατοχυρώνει την ασφάλειά της.
Το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι: Στην περίπτωση που η ελεγχόμενη κρίση στα σύνορα Ουκρανίας - Ρωσίας γίνει ανεξέλεγκτη, ποιες παρενέργειες θα μπορούσε να έχει στη διαπραγμάτευση Λευκού Οίκου - Κρεμλίνου;
Η ρωσική διπλωματία έχει μεγάλη εμπειρία στον έλεγχο επί του πεδίου κρίσεων και συγκρούσεων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ναυάγιο την αναζήτηση πολιτικής συμβιβαστικής λύσης.
Τον Φεβρουάριο του 1994, μετά τον βομβαρδισμό της υπαίθριας αγοράς στο Σεράγεβο από τις σερβοβοσνιακές δυνάμεις, το ΝΑΤΟ εξέδωσε τελεσίγραφο για την απόσυρση των βαρέων όπλων που είχαν αναπτυχθεί γύρω από την πρωτεύουσα της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης.
Οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ είχαν προεξοφληθεί, όταν, με μια αιφνιδιαστική κίνηση, ο υφυπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας μετέβη στην έδρα των Σερβοβοσνίων και εξασφάλισε τη συμμόρφωσή τους στο αίτημα της απόσυρσης των βαρέων όπλων…
Με δυο λόγια, αν ο Μπάιντεν και ο Πούτιν είναι αποφασισμένοι να αναζητήσουν μια νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας στην Ευρώπη, που θα επιβεβαιώνει τον ηγετικό ρόλο των ΗΠΑ στη διατλαντική σχέση χωρίς να απειλεί την ασφάλεια της Ρωσίας αλλά και χωρίς να την παρακάμπτει, έχουν τη δυνατότητα και τα μέσα να αποτρέψουν ένα ντόμινο ανεξέλεγκτης κλιμάκωσης.
Ο Ψυχρός Πόλεμος στην περίοδο 1947-1991 επιβεβαιώνει ότι οι δυο υπερδυνάμεις, αν έχουν τη βούληση να μη συγκρουσθούν, έχουν τη δυνατότητα να ελέγξουν τις εντάσεις και τις κρίσεις.
Η διαχείριση της Κρίσης της Κούβας το 1962, αλλά και των διαδοχικών κρίσεων στο Βερολίνο το 1948, το 1958 και το 1961 το επιβεβαιώνουν.
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας