Όλο και περισσότερο μεγαλώνει η απορία μου: γιατί δεν παίρνονται αποτελεσματικά μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας (δημόσια σχολεία, ΜΜΜ, ΕΣΥ, μαζικοί χώροι εργασίας-χειρώνακτες κ.α.); Πέρα από την αρνητική έως απορριπτική στάση της κυβέρνησης για κάθε δημόσιο φορέα και την ολοφάνερη πρόθεσή της να υπηρετεί την οικονομική ελίτ, υπάρχει και κάτι άλλο;
Πρόσφατα διάβασα ότι στις προνεωτερικές κοινωνίες, όπου τα κοινωνικά σύνολα ήταν αυστηρά οριοθετημένα, οι άνθρωποι κάθε συνόλου σκέφτονταν διαφορετικά και είχαν διαφορετικά συναισθήματα. Σε κάθε σύνολο ίσχυε η ομοιότητα μεταξύ των μελών του. Πράγμα που δεν ίσχυε μεταξύ ατόμων που ανήκαν σε διαφορετικά σύνολα. Μεταξύ των μελών κάθε συνόλου ξεχωριστά υπήρχαν κατανόηση, συμπόνια, αλληλεγγύη. Υπήρχαν συναισθήματα. Παραέξω αυτά τα συναισθήματα δεν έφταναν. Οι άνθρωποι κάθε συνόλου θεωρούσαν τους ανθρώπους των άλλων συνόλων διαφορετικούς. Άλλους. Η έννοια του ανθρώπινου γένους δεν υφίστατο. Συμπόνια μεταξύ των ανθρώπων διαφορετικών συνόλων δεν υπήρχε. Οι οδύνες του ενός κοινωνικού συνόλου δεν άγγιζαν τους ανθρώπους του άλλου. Αυτό, κυρίως, ίσχυε για τα προνομιούχα κοινωνικά σύνολα. Οι πολλοί, οι κυριαρχούμενοι, οι καθημερινά υποφέροντες δεν θα μπορούσαν να ξέρουν τις όποιες οδύνες των λίγων προνομιούχων. Ενσυναίσθηση από τους προνομιούχους προς τους μη προνομιούχους δεν υπήρχε, όχι γιατί ήταν κακοί άνθρωποι, αλλά γιατί αυτή ήταν η κουλτούρα της εποχής.
Τι παρατηρούμε σήμερα; Δεκάδες θάνατοι την ημέρα -ξεπέρασαν τις 22.000 συνολικά-, δεκάδες χιλιάδες κρούσματα, νοσοκομεία υπερπλήρη, μεγάλη οικονομική δυσπραγία και η οδύνη να διαπερνά μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Ταυτόχρονα οι μαθητές ανά σχολική τάξη αυξήθηκαν, τα ΜΜΜ είναι υπερπλήρη, τα αξιόπιστα τεστ ακριβά, το ΕΣΥ δεν ενισχύεται, στους χώρους εργασίας κάνει ό,τι θέλει ο εργοδότης. Και παρ' όλα αυτά κανείς δεν παραιτείται.
Είναι προφανές ότι η ενσυναίσθηση και η συμπόνια δεν χαρακτηρίζουν τους κυβερνώντες. Είναι σαν να ανήκουν σε άλλα κοινωνικά σύνολα, όπως παλιά. Το πόπολο που υποφέρει αποτελείται από άτομα που δεν είναι όμοιά τους. Έτσι νομίζουν. Οι άνθρωποι συμπονούν, κυρίως, τους ομοίους τους. Οι κυβερνώντες πιστεύουν πως οι ίδιοι δεν θα δυστυχήσουν ποτέ. Έτσι δείχνει η όλη τους συμπεριφορά. Ο πρωθυπουργός ως πορφυρογέννητος δεν φαίνεται να εμφορείται από τις αρετές της συμπόνιας και της κατανόησης. Αδυνατεί να κατανοήσει τον πόνο του καθημερινού ανθρώπου. Βρίσκεται πολύ μακριά. Επιπλέον, ως νεοφιλελεύθερο-υπερμοντέρνο τον διακρίνουν η εξατομίκευση και η απάθεια. Η δε ακροδεξιά πτέρυγα του κόμματός του, που τον περιστοιχίζει, θέλει να αφήσει κάθε αδύναμο στη μοίρα του. Ο αντιουμανισμός της είναι επιθετικός και άγριος.
Η κυβερνητική αυτή πορεία κάθε άλλο από αισιόδοξη είναι…
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας