Η αποθέωση

Την ημέρα που επέστρεψε στο καφενείο, αποθεώθηκε απ’ τους υπόλοιπους θαμώνες.

Χρειάστηκε να νοσηλευτεί για μερικές ημέρες κι όλων ο νους πήγε στο κακό εκείνο το πρωί που απόμεινε η καρέκλα του αδειανή· τον τελευταίο καιρό άλλωστε δεν ήτανε και λίγες οι περιπτώσεις πελατών που μπήκαν στο νοσοκομείο και δεν ξαναβγήκανε ποτέ. Κι εντάξει, όσο να πεις σ’ αυτή την ηλικία ήτανε σχεδόν αναμενόμενο όλο και κάποιος να φεύγει απ’ την ομήγυρη για να συνεχίσει την κολτσίνα και το κουμ καν του στον άλλο κόσμο, μα τα τελευταία δύο χρόνια αυτές οι αναχωρήσεις σαν να είχανε παραπυκνώσει.

Δεν ήταν δα και κανένας σποραδικός θαμώνας, για να περάσει η απουσία του απαρατήρητη· κατηφόριζε καθημερινά κι απαραιτήτως στην κεντρική πλατεία κι αφού αγόραζε την εφημερίδα του, έπιανε ευθύς το στασίδι του στον καφενέ, έτοιμος για ζωηρή συζήτηση και για χαρτομαχία – κι ήτανε περιζήτητος και στα δυο.

Καιρού επιτρέποντος, ποτέ του δεν καθότανε στο σπίτι -εκτός φυσικά από την εποχή που είχαν κλείσει οι Αρχές τα καφενεία, οπότε κλειδαμπαρώθηκε κι αυτός αναγκαστικά-, κι ας είχε υποκείμενα νοσήματα. «Αν κάτσω σπίτι, θα πεθάνω» ήτανε το μότο του από χρόνια, πριν ακόμη εμφανιστεί ετούτος ο καινούργιος ο ιός, και καλά τον είχε πορέψει ώς σήμερα· πέρα απ’ την ιατρική επιστήμη, που τον είχε σώσει κάμποσες φορές ώς τα τώρα, ήταν αυτή η επαφή με τους ανθρώπους που τόνε κράταγε ψυχολογικά ζωηρό και σε μια κάπως αξιοπρεπή γενικότερη κατάσταση.

Κι ετούτη ακριβώς η επαφή ήταν που του 'λειψε τις μέρες που πέρασε κλινήρης. Δεν ήτανε η πρώτη του φορά που χρειάστηκε να κάνει εισαγωγή, είχε περάσει και πολύ χειρότερα παλιότερα, μα κάτι η μαυρίλα της εποχής, κάτι ο ζόφος που συνάντησε μες στο νοσοκομείο όπου εξαντλημένοι γιατροί και νοσηλευτές προσπαθούσανε να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα, του δημιουργήσανε ένα δυσβάσταχτο βάρος, πέρα απ’ τη δική του ασθένεια. Μα τα κατάφερε εντέλει κι ετούτη τη φορά να βγει περπατηχτός από το νοσηλευτικό ίδρυμα, χωρίς μάλιστα να κολλήσει και κορονοϊό. Εμεινε στο σπίτι τρεις-τέσσερις ημέρες μέχρι να συνεφέρει εντελώς, και μόλις στυλώθηκε, πήρε ταυτότητες και πιστοποιητικά εμβολιασμού και κατηφόρισε ξανά στο καφενείο.

Επιασε νικητής το γνωστό του στασίδι κι αποθεώθηκε απ’ τους υπόλοιπους θαμώνες, που πήρανε τα πάνω τους με την επιστροφή του.

● Το βιβλίο του Λευτέρη Κουγιουμουτζή με τίτλο «Ημερολόγιο Εγκλεισμού» μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κέδρος