Ατύχημα σε αναμονή

Στη σκιά της κρίσης στην Ουκρανία κατά κύριο λόγο και της επίσκεψης Σολτς στο Παρίσι κατά δεύτερο την Παρασκευή 10/12 η Βουλή της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας ξεκίνησε τη διαδικασία απόσχισης από τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη.

Δεν πρόκειται για υστερόγραφο των συγκρούσεων της δεκαετίας του ’90 στην πρώην Γιουγκοσλαβία αλλά για πρελούδιο μιας ενδεχόμενης συνολικής ευρωπαϊκής κρίσης.

Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι η όποια κρίση ξεσπάσει δεν πρόκειται να λυθεί, ή έστω να αποκλιμακωθεί, με τη διαιτησία της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ και πολύ περισσότερο με ευρωατλαντική στρατιωτική επέμβαση.

Η Ρωσία του 2021, ανεξάρτητα από τη μέχρι τότε εκτόνωση ή επιδείνωση της αντιπαράθεσης με την Ουκρανία, θα έχει στόχο το μέλλον της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης να συζητηθεί στο πλαίσιο του ΟΗΕ και του ΟΑΣΕ, των δύο δηλαδή διεθνών οργανισμών στους οποίους συμμετέχει ισότιμα.

Η όποια αναζωπύρωση των εθνικιστικών συγκρούσεων στην πρώην Γιουγκοσλαβία θα συμπέσει με μια κρίσιμη καμπή της διατλαντικής σχέσης και της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Ενα σκηνικό που παραπέμπει στο 1991, όταν η τότε Ε.Ε. των 12 ήταν απορροφημένη από τη διαπραγμάτευση που οδήγησε στο τέλος του χρόνου στη Συμφωνία του Μάαστριχτ.

Μπορεί η απόφαση της Βουλής στην Μπάνια Λούκα να υποβαθμιστεί ως εθνικιστικό πυροτέχνημα για εσωτερική κατανάλωση;

Μια ματιά στην Ιστορία των Βαλκανίων από το Συνέδριο της Βιέννης το 1815 μέχρι και την έκρηξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου το 1914 μας θυμίζει ότι όταν κορυφωνόταν η ένταση μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων καταγραφόταν μια αναζωπύρωση των παγωμένων εθνικιστικών συγκρούσεων στην περιοχή.

Το καθεστώς του Ντέιτον, που επέβαλε πριν από 26 χρόνια ο Χόλμπρουκ στους τρεις αντιμαχόμενους εθνικισμούς της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, φάνηκε από την αρχή ότι de facto νομιμοποιούσε τη διαίρεση της χώρας με περιτύλιγμα μια προσχηματική de jure χαλαρή συνομοσπονδία.

Η Ρωσία του Πούτιν αλλά και η Τουρκία του Ερντογάν και γιατί όχι και η Κίνα του Σι Τζινπίνγκ θα αμφισβητήσουν σε διαφορετικό βαθμό και με διαφορετικά κίνητρα η καθεμία την όποια προσπάθεια της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ να θεωρήσουν τη διαχείριση μιας νέας βαλκανικής κρίσης ως εσωτερική ευρωατλαντική υπόθεση.

Τέλος, η όποια αποσταθεροποίηση στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη θα δημιουργήσει ένα ντόμινο αποσταθεροποίησης στις εστίες έντασης της πρώην Γιουγκοσλαβίας με επόμενο σταθμό τη Βόρεια Μακεδονία και μεθεπόμενο το Κόσσοβο.