Επαρκώς λυπηρό!

Το μεγαλείο... της ΕΡΤ και πάλι στα τάρταρα. Αμνοί και ερίφια το προσωπικό και οι ιθύνοντες αντιγράφουν το κακέκτυπο του παρελθόντος. Οι αξιολογήσεις γίνονται με τη γνωστή συνταγή των δημοσίων σχέσεων. Προσβάλλουν βάναυσα τον ίδιο τον οργανισμό και καταφεύγουν στον καλύτερο φίλο ή γνωστό. Ρουσφέτι και από τους άριστους, λοιπόν. Το επιτελικό κράτος δίνει τη χειρότερη εντύπωση στην κοινωνία και η διοίκηση της ΕΡΤ ταυτίζεται με το ρουσφέτι και τον παλαιοκομματισμό.

Ετσι, αλλού επιλέγει ως προϊσταμένους τους έχοντες το προσόν της γνωριμίας ή της εντοπιότητας του γνωστού και του φίλου. Αλλού προκηρύσσει θέσεις, αλλού ερωτά, αλλού παρακάμπτει το προσωπικό και το απαξιώνει. Κινείται εσκεμμένα σε πολλά επίπεδα. Αυτό αποδεικνύεται από τις πρόσφατες αποφάσεις για τις νέες θέσεις ευθύνης. Χωρίς διάλογο, χωρίς καμία αξιολόγηση. Λογική παρωχημένη που παραπέμπει στο δόγμα «τα δικά μας παιδιά».

Το... επιτελικό κράτος διέπεται από κομματική λογική και αυτοακυρώνεται. Ακολουθεί, ώς ένα βαθμό, τη θλιβερή τακτική της προηγούμενης κυβέρνησης με τους αρεστούς να επιλέγονται, αφού πρώτα το συνδικαλιστικό κατεστημένο έδινε το πράσινο φως και είχε καθοριστικό ρόλο των αλλαγών. Τώρα η λογική υποκρύπτει κουτοπονηριά, βάζοντας από το κομματικό... παράθυρο τους... άριστους, απαξιώνοντας το υφιστάμενο προσωπικό που έστησε τη νέα ΕΡΤ μετά το βαθύ σκοτάδι που επέβαλε η συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου.

Το χειρότερο όλων είναι ότι οι... άριστοι κατέληξαν σήμερα να είναι κακοί αντιγραφείς των προηγούμενων, με το... Ιστάν –τότε– να κόβει και να ράβει. Ουδεμία διαφορά, ή μάλλον πολύ χειρότερο, καθώς η επαναφορά των κομματικών παραγόντων, σε θέσεις ευθύνης, καταδεικνύει πώς η σημερινή κυβέρνηση –το θέμα είναι πολιτικό– επιστρέφει στη λογική του ακραίου κομματισμού. Δυστυχώς, έχουμε μια άριστη κατάντια, που δεν ταιριάζει στη Μεγάλη ΕΡΤ.

*(ΕΡΤ Ιωαννίνων)