Ελεγχόμενη (δύσκολα) κρίση

Τα όσα εκτυλίσσονται μεταξύ Ουάσινγκτον και Μόσχας από την ανάληψη των καθηκόντων του Μπάιντεν και μετά φωτίζουν την εγγενή δυσκολία της οριοθέτησης μιας κρίσης ως ελεγχόμενης.

Τον αντιφατικό χαρακτήρα της πολιτικής του Λευκού Οίκου απέναντι στο Κρεμλίνο αναδεικνύει η πρωτοβουλία Μπάιντεν να προτείνει συνάντηση κορυφής με τον Πούτιν σε τρίτη χώρα στους επόμενους μήνες, δύο μέρες πριν ανακοινώσει νέες κυρώσεις κατά της Ρωσίας, μια κίνηση που εκ των πραγμάτων καθιστά μονόδρομο την απόρριψη επί του παρόντος της συνάντησης.

Πού τελειώνει η ψυχροπολεμική αντιπαράθεση και πού αρχίζει η επικίνδυνη διολίσθηση στη γενικευμένη σύγκρουση δι’ αντιπροσώπων;

Από ό,τι φαίνεται, στην Ουάσινγκτον έχουν ξεχάσει το θερμό καλοκαίρι του 2008 στη Γεωργία, όταν ο πρόεδρος της χώρας Σακασβίλι θεώρησε ότι η ρητορική αλληλεγγύης των ΗΠΑ τού επέτρεπε να διακινδυνεύσει την ανάκτηση ελέγχου της στηριζόμενης από τη Μόσχα αποσχισθείσας περιοχής της Νότιας Οσετίας, με αποτέλεσμα να ηττηθεί σκληρά στο πεδίο της μάχης.

Σε ό,τι αφορά την Ουκρανία είναι πλέον σαφές ότι στο Κίεβο πίστεψαν σε μερικό ξεπάγωμα της παγωμένης από το 2014 σύγκρουσης στην Ανατολική Ουκρανία με έναν τοπικό πόλεμο φθοράς που θα καθιστούσε βαρύ το διεθνές πολιτικό κόστος για τη Μόσχα.

Το μήνυμα της Μόσχας με δηλώσεις αξιωματούχων, μετακινήσεις στρατευμάτων και στρατιωτικές ασκήσεις δεν μπορούσε να είναι πιο σαφές και ευκρινές, ότι δηλαδή δεν υπάρχει σενάριο ελεγχόμενης ένοπλης αντιπαράθεσης καθώς η ρωσική πλευρά θα κλιμακώσει την εμπλοκή σε γενικευμένη σύγκρουση.

Τα όσα κατεγράφησαν στη Μαύρη Θάλασσα είναι αποκαλυπτικά.

Οι ΗΠΑ πληροφορούν την Τουρκία ότι δύο πολεμικά πλοία του Εκτου Στόλου θα περάσουν από τα Στενά κατευθυνόμενα στον Εύξεινο Πόντο.

Ακολουθεί τηλεφωνική επικοινωνία Πούτιν-Ερντογάν, με τον Ρώσο πρόεδρο να εκφράζει τη δυσαρέσκεια για την ανοχή της Τουρκίας.

Ταυτόχρονα κινητοποιείται το σύνολο του ρωσικού στόλου της Μαύρης Θάλασσας αλλά και μοίρας του στόλου της Κασπίας σε μη προγραμματισμένες ασκήσεις.

Ακολουθεί την Τετάρτη 14.4, μία μέρα δηλαδή μετά το τηλεφώνημα του Μπάιντεν στον Πούτιν, η ματαίωση της εισόδου στη Μαύρη Θάλασσα των δύο αμερικανικών πολεμικών πλοίων.

Από τα σχετικά ανακοινωθέντα του Κρεμλίνου και του Λευκού Οίκου προκύπτει ότι ο Μπάιντεν θεωρεί τη διαχείριση της κλιματικής αλλαγής, τον έλεγχο των πυρηνικών εξοπλισμών, το Ιράν και το Αφγανιστάν πεδία όπου οι δύο χώρες μπορούν να διευρύνουν και να εμβαθύνουν ταυτόχρονα τη συνεργασία τους.

Πώς μπορεί να υπάρξει διαπραγμάτευση για το παραπάνω ευρύ φάσμα συνεργασίας ταυτόχρονα με μια χαμηλής έντασης σύγκρουση στην Ουκρανία και μια συνεχή συσσώρευση κυρώσεων;

Το προηγούμενο της περιόδου 2014-15, όπου ταυτόχρονα με την πολεμική σύγκρουση δι’ αντιπροσώπων στην Ουκρανία, ΗΠΑ και Ρωσία βρέθηκαν σε μια ντε φάκτο συμμαχία στη Συρία απέναντι στους τζιχαντιστές του «Ισλαμικού κράτους», ήταν αποτέλεσμα μιας ιδιαίτερης συγκυρίας και δεν προσφέρεται ως μοντέλο μιας διμερούς υβριδικής συγκρουσιακής και α λα καρτ ρεαλιστικής συνεργασίας.

Αργά ή γρήγορα η Ουάσινγκτον θα αναγκαστεί να ξεκαθαρίσει την πολιτική της απέναντι στη Ρωσία και να διαχειριστεί την κατά περίπτωση συναίνεση και την εναντίωση των εταίρων της στην Ατλαντική Συμμαχία.