Να είναι επιτέλους αυτό το τελευταίο λοκντάουν

Εχουμε ασφαλή και αποτελεσματικά εμβόλια και χρειαζόμαστε κάποιο χρόνο (λίγους μήνες) για να αφήσουμε πίσω μας την πανδημία της Covid-19 και τις τραγικές συνέπειές της. Απαραίτητη βέβαια προϋπόθεση, η εξασφάλιση συνεπούς και επαρκούς ροής εμβολίων.

Η ολοκλήρωση του εμβολιασμού θα σημάνει την επάνοδο στην καθημερινότητα και θα πρέπει να φτάσουμε σ’ αυτήν με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες. Δεν πρέπει όμως να φτάσουμε ούτε με γενικό απαγορευτικό, ούτε να ανοίξουμε για να ξανακλείσουμε. Και οι δύο αυτές εκδοχές θα είναι δυσβάσταχτες. Τόσο το άνοιγμα της κοινωνίας όσο και το εγχείρημα του εμβολιασμού έχουν δυσκολίες και πρέπει να τύχουν στήριξης από όλους χωρίς μεμψιμοιρίες. Ετσι, εμείς ως πολίτες συνεχίζουμε να φοράμε μάσκα παντού και σωστά και να κρατάμε μεταξύ μας απόσταση.

Η Πολιτεία, δε, οφείλει να παίρνει μέτρα που να μπορεί να υποστηρίξει την τήρησή τους και να στέλνει μηνύματα κατανοητά, συμβατά με τον στόχο και όχι αντιφατικά μεταξύ τους. Στην εξυπηρέτηση αυτού του στόχου θα προσπαθήσω να προτείνω κάποιο τρόπο λειτουργίας μερικών πολυσυζητημένων τομέων με τη λογική και όχι ως ειδήμων, που δεν είμαι.

Α. Σχολεία: Τα παιδιά κοντεύουν να μην είναι παιδιά. Η ζωντανή εκπαιδευτική διαδικασία δεν μπορεί να συγκριθεί και να υποκατασταθεί από την τηλεκπαίδευση. Είναι ένα αναγκαίο κακό. Στην προσπάθεια να λειτουργήσουν τα σχολεία και να μείνουν ανοιχτά είναι πολιτικά απαραίτητο και χρήσιμο να παρθούν κάποια μέτρα πρόληψης και προφύλαξης, πέραν της μάσκας και του ανοιχτού παράθυρου. Ετσι, προτείνω:

1. Κάθε σχολική μονάδα να γίνει ένα μικρό κέντρο παρακολούθησης, συντονισμού και ιχνηλάτησης των μαθητών της και των οικογενειών τους, με αμφίδρομη σχέση. Το εύρος και ο βαθμός επέκτασης του θεσμού εξαρτώνται απ’ τον βαθμό οργάνωσης και εκπαίδευσης του προσωπικού κάθε σχολείου. Σχολείο υπάρχει και στο πιο απομονωμένο σημείο της χώρας. Εκεί μάλιστα ο θεσμός μακροπρόθεσμα θα είναι πιο χρήσιμος και στην μετά Covid εποχή.

2. Οι μαθητές των τμημάτων να είναι έως είκοσι (20). Οταν είναι περισσότεροι, το τμήμα να μικραίνει. Τα τμήματα αυτά εάν υπάρχει χώρος λειτουργούν πρωί, διαφορετικά σε 2η βάρδια. Είναι πολλαπλά διαβλητός ο αριθμός 25-30 μαθητές.

3. Υπερωριακή απασχόληση των διδασκόντων και νέες προσλήψεις για έξι (6) μήνες ανάλογα με τις ανάγκες.

4. α. Λελογισμένη ευελιξία για τον ακριβή τρόπο και χρόνο λειτουργίας του κάθε σχολείου (π.χ. +/- 1 ώρα λειτουργίας σύμφωνα με τις ανάγκες της κοινότητας), με αναβάθμιση του ρόλου και των αρμοδιοτήτων του διευθυντού και β. Ολιγόωρες άδειες ειδικού σκοπού, όπου και όταν χρειάζεται, με προσαρμοστικότητα, ευελιξία και καλόπιστη συνεννόηση εργοδότη-εργαζόμενου-Πολιτείας.

5. Υποχρεωτική θερμομέτρηση όλων κάθε πρωί.
6. Εμβολιασμός των εκπαιδευτικών (π.χ. με το AstraZeneca).
7. Επανασύσταση του θεσμού του σχολιάτρου.

Β. Συγκοινωνίες: Είναι από τις πλέον επικίνδυνες εστίες μετάδοσης. Ας αρχίσουμε απ’ τα εύκολα, αυτονόητα και ανέξοδα που είναι η ενεργοποίηση της λειτουργίας των λεωφορειόδρομων. Τουλάχιστον τις ώρες αιχμής. Αυτό το μέτρο από μόνο του διπλασιάζει τα δρομολόγια. Είναι δηλαδή σαν να διπλασιάζουμε τα λεωφορεία.

Σ’ αυτά τα υπάρχοντα λεωφορεία, με μικρή τεχνολογική αναβάθμιση, θα γίνει εφικτή η διαρκής παρακολούθηση του αριθμού των επιβατών, ώστε όταν συμπληρώνεται ο ανώτερος αριθμός τους και όσο διαρκεί, δεν θα σταματά να πάρει επιβάτες. Θα ορίζεται αριθμός επιβατών για κάθε τύπο οχήματος και όχι ποσοστό, γιατί ελέγχεται καλύτερα.

Η λειτουργία των επιχειρήσεων και τα ωράρια εργασίας των εργαζομένων να έχουν την απαιτούμενη ευελιξία, για να μη σκοτώνεται κάποιος να μπει σε γεμάτο λεωφορείο, και βέβαια ανοιχτά παράθυρα και μάσκα διπλή όλοι. Η χρησιμοποίησή τους είναι αναγκαστική έως υποχρεωτική γι’ αυτούς που τα χρησιμοποιούν. Δεν είναι πάρτι. Γι’ αυτό η υποχρέωση της Πολιτείας για ασφαλή ΜΜM είναι επιτακτική.

Γ. Η πολύπαθη εστίαση: Αξίζει να δοκιμαστεί το άνοιγμά της με όλους τους υγειονομικούς κανόνες (εξωτερικοί χώροι, ανοιχτά παράθυρα, μάσκα όσο πρέπει, αποστάσεις, χωρίς μπάρα και ορθίους). Η λειτουργία τους να περιοριστεί μέχρι τις 6 ή 7 το απόγευμα με ελαφρά και ποιοτική μουσική. Αποφεύγουμε το βράδυ που είναι πιο επικίνδυνο και βοηθάμε τις επιχειρήσεις να λειτουργούν, έστω κατά το ήμισυ, αλλά και σταθερά. Οι ακραίες παραβάσεις να αντιμετωπίζονται άμεσα και παραδειγματικά.

Δ. Εμβολιασμός: Λέμε ανεπιφύλακτα «ναι» και εθελοντικά, αλλά μέχρι εκεί που εξυπηρετείται ο στόχος της επίτευξης της ανοσίας-ασπίδας και δεν βλάπτεται ο διπλανός μας. Να βρούμε τρόπους να επιταχυνθούν οι εμβολιασμοί.

Το εμβόλιο (εν μέσω πανδημίας) είναι ένα παγκόσμιο δημόσιο αγαθό και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται. Αξίζει επίσης να διερευνήσουμε τη δυνατότητα διεύρυνσης του χρονικού διαστήματος μεταξύ 1ης και 2ης δόσης, καθώς και τη δυνατότητα συνδυαστικής χορήγησης εμβολίων διαφορετικών εταιρειών, για να εμβολιάσουμε περισσότερους σε συντομότερο χρόνο. Τέλος, να μην καλλιεργούμε υπερβάλλουσες προσδοκίες. Να λέμε λιγότερα και να κάνουμε περισσότερα.

* Ιατρός, γενικός γραμματέας Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, τέως πρόεδρος ΕΙΝΑΠ, τέως πρόεδρος ΟΕΝΓΕ