«Μίλα», «Σπάσε τη σιωπή», «Πες όχι στη βία», «Μη Φοβάσαι». Γραμματικές φόρμες που δηλώνουν έγκλιση προστακτική, τίποτα άλλο από προσταγή ή παράκληση. Όλες οι καμπάνιες επικοινωνίας φορέων καταπολέμησης της έμφυλης βίας κάνουν ένα κάλεσμα για δράση σε έγκλιση προστακτική. Έρχονται ως δυνάμεις εξωτερικές να υποδηλώσουν στο υποκείμενο (που δεν είναι λίγες οι φορές που σκιαγραφείται ως θύμα, συνεπώς ως αντικείμενο) τί είναι αυτό που πρέπει να κάνει. Προτροπές που έρχονται να του πουν ότι δεν ξέρει (ή ότι ποτέ δεν ήξερε) τί είναι αυτό που πρέπει να κάνει.
#metinsofia αλλάζει το τοπίο και δημιουργείται ένας χώρος που όλες μας χωρά. Το ελληνικό #metoo φτάνει με φόρα και δημιουργεί μια δυναμική ντόμινο, πρωτοφανή για τη φεμινιστική πραγματικότητα της Ελλάδας του σήμερα. Δράσεις που φέρουν αντιδράσεις, λόγος που δε χωράει αντίλογο, γιατί «όποιος ή όποια δεν είναι με τη Σοφία, είναι απέναντί της». Και πράγματι φαίνεται σαν να υπάρχουν δυνάμεις περιφρούρησης του παρεμβατικού λόγου, της γλώσσας που δε σέβεται, μιας κυρίαρχης φωνής που έχει μάθει να μιλά πριν σκεφτεί. Οι χρήστριες και οι χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης νιώθουμε πιο δυνατές και πιο δυνατοί από ποτέ να μην υποπέσουμε στην παγίδα του «Άστον να λέει!». Γιατί φίλε, ή και φίλη δυστυχώς, αν εκφραστείς δημόσια, ετοιμάσου να μπεις στη χώρα των απέναντι.
- Στη δικιά μας χώρα υπάρχουν συμμαχικές φωνές.
- Υπάρχει κόσμος που από καιρό μιλάει για την κουλτούρα του βιασμού.
- Υπάρχει κόσμος που παίρνει πρωτοβουλίες για έναν διαθεματικό διάλογο υπέρ του γυναικείου* βιώματος.
- Υπάρχει κόσμος που χωράει όλες, όλους, όλα, ανεξάρτητα από την καταγωγή, τη γλώσσα, τη θρησκεία, ή τις σεξουαλικές προτιμήσεις.
- Υπάρχει κόσμος που εργάζεται έμπρακτα για την έμφυλη ισότητα και την καταπολέμηση του καθημερινού σεξισμού.
- Υπάρχει κόσμος που κάνει το πάθος του αποστολή για «έναν κόσμο που δε φτιάχτηκε, αλλά είναι στα σκαριά».
- Υπάρχουν οργανώσεις, συλλογικότητες, ατομικότητες για τις οποίες η προστακτική δεν είναι τρόπος να χτίζονται ασφαλείς τόποι συμπερίληψης και εμπιστοσύνης. Με εργαλείο τη φεμινιστική παιδαγωγική το έργο τους διαμορφώνει το έδαφος για αποδοχή και άκουσμα: Κορίτσια* και αγόρια* να μιλούν για τα συναισθήματά τους, αγόρια* και κορίτσια* να πλέουν σε αυτοεκτίμηση, παιδιά να επιβεβαιώνονται από αυτά που σκέφτονται και όχι από αυτά που η κοινωνία τους λέει να σκέφτονται (βλέπε τοξική αρρενωπότητα, μισογυνισμός, δυνάμεις εξουσίας κ.ά.). Όλοι αυτοί και όλες αυτές, από νωρίς στην παιδικότητά τους, συντάσσονται συμμαχικά σε όλες τις φωνές όπου η έκφραση των φύλων μας είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο με τρόπο οριστικό.
Το φαινόμενο ντόμινο που ξεκίνησε η Σοφία Μπεκατώρου με τη δήλωσή της για την εμπειρία βιασμού είναι εφαλτήριο για να κολυμπήσουν στο νέο κύμα και άλλες γυναίκες. Στην αρχή είναι γυναίκες γνωστές μέσα από τα επαγγελματικά τους επιτεύγματα που μιλούν για άντρες γνωστούς. Είναι μόνο η αρχή.
Και κάπου εδώ, απέναντι στην προστακτική όσων φαντάζονται τις γυναίκες θύματα, γεννιέται ένα γίγνεσθαι μεταβατικό. Το «Δεν ξέρω αν το φαντάστηκα» γίνεται «Ξέρω ότι δεν το έβγαλα από το μυαλό μου». Η θέση του «Φοβάμαι την κοινωνική κατακραυγή» γίνεται θέση για «Θα παρακινήσω και άλλες φωνές να μιλήσουν». Σταδιακά γεννιέται μία νέα χώρα, μία χώρα με δρώντα υποκείμενα που σερφάρουν πάνω σε ένα κύμα φεμινισμού που λέει ναι. Καταφάσκει σε φωνές που αρθρώνουν λόγο χωρίς ντροπή ή ακόμα και σε φωνές που επιλέγουν πότε θα σιωπήσουν. Δημιουργείται χώρος για ένα #herstory και η ιστορία της κάθε μίας μπορεί να γίνει σανίδα σωτηρίας για την κάθε άλλη. Έτσι, μία και άλλη, δημιουργούν τη Χώρα των Φωνών, μία ουτοπία που διαφαίνεται ως νέα πραγματικότητα. Μία ουτοπία με γυναίκες που μιλούν σε κατάφαση, έγκλιση οριστική και φωνή ενεργητική.
***Υπεύθυνη Διαχείρισης & Επικοινωνίας Genderhood
**[Ο τίτλος είναι εμπνευσμένος από το ουτοπικό μυθιστόρημα «Η Χώρα των Γυναικών», Gioconda Belli, Νικαράγουα, 2010, όπου μια ομάδα γυναικών κυβερνά τη χώρα και η πολιτική τους επικεντρώνεται στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών, αμφισβητώντας από κάθε άποψη τον κατά παράδοση “macho” τρόπο διακυβέρνησης.]
* όπου κορίτσια* νοούνται όλες οι θηλυκότητες, όπου αγόρια* νοούνται όλες οι αρρενωπότητες
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας