Παλινόρθωση ή εκτροχιασμός;

Παλινόρθωση με τον Μπάιντεν ή εκτροχιασμός με τον Τραμπ μοιάζει να είναι το δίλημμα για τις ΗΠΑ, που θα απαντηθεί καλώς εχόντων των πραγμάτων αύριο, τις πρώτες πρωινές ώρες της Τετάρτης.

Ως εκτροχιασμό μπορούμε να προσδιορίσουμε την προσπάθεια του Τραμπ στη δεύτερη τετραετία του να ελέγξει τους θεσμούς και τους μηχανισμούς που προσπάθησαν να τον χειραγωγήσουν, να τον βραχυκυκλώσουν και να τον αποπέμψουν από τον Λευκό Οίκο.

Με τον ίδιο τον Τραμπ να έχει πιθανολογήσει τον έλεγχο της Γερουσίας από τους Δημοκρατικούς, η σύγκρουση του Λευκού Οίκου με το Κογκρέσο προβλέπεται θυελλώδης.

Ο όρος παλινόρθωση γεννήθηκε με την επιστροφή των Βουρβόνων στη Γαλλία το 1815 μετά την ήττα του Ναπολέοντα Βοναπάρτη στο Βατερλό.

Εγινε συνώνυμη της αδυναμίας προσαρμογής στα νέα δεδομένα με τον Ταλεϊράνδο να απαξιώνει τον Λουδοβίκο τον 18ο και την Αυλή του με τη φράση «δεν κατάλαβαν τίποτα, δεν έμαθαν τίποτα».

Θα απαξιώσουν οι ιστορικοί του μέλλοντος τον Μπάιντεν όπως ο Ταλεϊράνδος τους Βουρβόνους;

Ενα είναι βέβαιο: ο υποψήφιος των Δημοκρατικών αντιμετωπίζει τη νίκη του Τραμπ το 2016 ως ατύχημα, ως τετραετή παρένθεση στη δεδομένη και αδιαμφισβήτητη κανονικότητα της πολιτικής ορθότητας.

Επίσης βέβαιο είναι ότι όποιος από τους δύο μονομάχους περάσει το κατώφλι του Λευκού Οίκου στις 21.1.2021 η κρίση που έχει διχάσει τις ΗΠΑ και έχει βραχυκυκλώσει το πολιτικό τους σύστημα θα συνεχιστεί.

Το 2016 αποδοκιμάστηκε η Χίλαρι ως επιτομή της διαφθοράς και της διαπλοκής και έτσι ο Τραμπ εισήλθε στον Λευκό Οίκο. Σήμερα πολύ μικρό ποσοστό ψηφοφόρων θα επιλέξει θετική ψήφο υπέρ του Μπάιντεν ή του Τραμπ.

Η πλειοψηφία θα αποδοκιμάσει είτε τον κίνδυνο διολίσθησης σε έναν συγκρουσιακό εκτροχιασμό ψηφίζοντας Μπάιντεν, είτε την παλινόρθωση μιας απαξιωμένης και άνευ κοινωνικού αντικρίσματος κανονικότητας με την ψήφο υπέρ του Τραμπ.