Εθνική εορτή πλησιάζει και δεν πρέπει να ξεχνάμε αυτούς που δεν έχουν την ίδια πατρίδα με όλους τους υπόλοιπους.
Αυτούς που επιμένουν να κάνουν πολέμους συνέχεια, για να πωλούν όπλα ή να υπερασπίζονται εξουσίες και συμφέροντα οικονομικά και πολιτικά, αφήνοντας πίσω εκατομμύρια θύματα (για τα οποία κλαίνε υποκριτικά μετά).
Αυτούς που επιβάλλουν την ανάπτυξη του πορτοφολιού τους, αφήνοντας πίσω αστέγους, ανέργους, φτωχούς.
Αυτούς που ασκούν πολιτική σε όλα τα επίπεδα, υποστηρίζοντας τα συμφέροντα των αφεντικών τους ή μια μίζα που θα τους κάνει να ξεχνούν την αξιοπρέπεια για ένα καλύτερο και καταναλωτικό σήμερα.
Αυτούς που ψηφίζουν για ένα προσωπικό συμφέρον, ξεχνώντας ότι ζουν μαζί με άλλους και όχι εναντίον τους.
Αυτούς που αποκρύβουν ή διαστρεβλώνουν μια είδηση, δολοφονούν ή αγιοποιούν χαρακτήρες για ένα μεροκάματο.
Αυτούς που παρα-μορφώνουν, γιατί η σκέψη και η κριτική δεν αποδίδει οικονομικά όσο μια στείρα αναπαραγωγή του κατεστημένου.
Αυτούς που αρέσκονται στον έτοιμο και μασημένο λόγο, γιατί «πού να μπλέξουμε τώρα».
Ολοι αυτοί και άλλοι αμύνονται περί πάρτης, εχθροί μιας πατρίδας όταν αυτή ξεφεύγει από τα όρια μιας τσέπης ή ενός «εγώ». Μπορεί να φωνασκούν με πατριδοκάπηλες κορόνες, αλλά γνωρίζεις ότι την ίδια στιγμή ψάχνουν τον πρώτο αγοραστή για να ξεπουλήσουν τα δήθεν «ιερά και όσιά τους» όσο όσο.
Στον αντίποδα όλοι αυτοί που εκφράζονται από το ποίημα του Παλαιστίνιου Μαχμούντ Νταρουίς «Να σκέφτεσαι τους άλλους»:
Καθώς ετοιμάζεις το πρωινό σου, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μην ξεχνάς να ταΐζεις τα περιστέρια.
Οταν πολέμους ξεκινάς, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μην ξεχνάς όσους λαχταρούν την ειρήνη.
Οταν πληρώνεις το νερό, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που μόνο τα σύννεφα έχουν να τους θηλάσουν.
Οταν γυρνάς στο σπιτικό σου, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μην ξεχνάς όσους ζουν σε αντίσκηνα.
Οταν τ’ αστέρια μετράς πριν κοιμηθείς, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που δεν έχουνε πού να πλαγιάσουν.
Οταν ελεύθερα μιλάς, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που δεν τους αφήνουν να μιλήσουν.
Και καθώς σκέφτεσαι εκείνους, τους άλλους,
Στον εαυτό σου γύρισε και πες:
«Αχ και να ήμουν ένα κερί στο σκοτάδι».
Σε αυτούς και η ψυχή των δικών μας ανθρώπων, αυτών που η πατρίδα έχει δίπλα της τη λέξη θυσία, στον παππού μου και τον θείο μου, που η χούντα και οι ναζί, αντίστοιχα, δεν άφησαν να τους γνωρίσω, οι οποίοι τέτοιες μέρες πριν από 80 χρόνια συνυπέγραφαν το αίτημα να σταλούν από τις φυλακές του φασίστα Μεταξά στην πρώτη γραμμή.
* Καθηγητής Πανεπιστημίου Αιγαίου, περιφερειακός σύμβουλος Βορείου Αιγαίου
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας