Ιδανική σκεπή δικτατορίας

Η κατάθεση του νομοσχεδίου στη Βουλή από την κυβέρνηση, με τις χουντικές διατάξεις που στραγγαλίζουν τις διαδηλώσεις από τα ζωτικά σημεία των ελληνικών πόλεων, δεν είναι κάτι απρόσμενο. Προεκλογικά η Νέα Δημοκρατία είχε δεσμευτεί για τις ολοκληρωτικές επιλογές που θα προωθήσει σε βάρος των πολιτικών ελευθεριών, των εργαζομένων και της δημοκρατίας, όταν στελέχη της δήλωναν πιστοί του αιμοσταγούς Χιλιανού δικτάτορα Πινοσέτ.

Το κράτος Πινοσέτ με τα βασανιστήρια των αγωνιστών για ελευθερία και δημοκρατία, τους εξαφανισμένους ανθρώπους, τη σκληρή ταξική νεοφιλελεύθερη πολιτική με τους πεινασμένους και τους ανέργους, που εφαρμόστηκε μαζικά, αποτελεί κεντρική πολιτική πρακτική της Νέας Δημοκρατίας ως κυβέρνησης, σε όλα τα επίπεδα. Η χουντικής έμπνευσης περιστολή των διαδηλώσεων είναι ένας σημαντικός κόμβος της μεταμοντέρνας νεοφιλελεύθερης δικτατορίας με την ευλογία των ΜΜΕ.

Από τους κτηνώδεις, ροπαλοφόρους βασανιστές, με μπόλικο ρατσισμό, αθώων πολιτών του «νόμος και τάξη» του θλιβερού υπουργού κ. Χρυσοχοΐδη, που ισοπεδώνουν το ανθρώπινο πρόσωπο ως πολιτισμική σταθερά της Δημοκρατίας, με ακροδεξιά πρακτική έως τις καθαρές ιδεολογικές επιλογές των μηχανισμών του κράτους, υπάρχει μια οργανική συστηματικότητα εναντίον της Ελευθερίας, της Ισότητας και της Δικαιοσύνης, που αποτελούν τους κορυφαίους δημοκρατικούς πυλώνες.

Η απαξίωση από την υπουργό Πολιτισμού κ. Μενδώνη των καλλιτεχνών με χοντροκομμένο τρόπο, με κορυφαία περίπτωση τον πολυσήμαντο δημιουργό Σταύρο Ξαρχάκο, κατέδειξε πως η κυβέρνηση με τις νεοφιλελεύθερες μεταμοντέρνες πρακτικές δεν χρειάζεται τον πολιτισμό και τους δημιουργούς του, αλλά κονσέρβες φτηνής προπαγάνδας με χαμηλό αισθητικό κριτήριο.

Οι καλλιτέχνες είναι φορείς καθολικών αξιών, κριτικής αμφισβήτησης της εξουσίας και καλλιέργειας ενός ήθους ανυψωτικού για το φρόνημα των πολιτών και τις αξιακές τους διεκδικήσεις. Το μεταμοντέρνο, όμως, δεν θέλει αξίες, χρειάζεται αποστειρωμένες πληροφορίες και ποσοτικά δεδομένα. Οι οικουμενικές αξίες ελευθερία, δικαιοσύνη, ισότητα, φιλία, αδερφοσύνη, έρωτας, ειρήνη κ.λπ., οικοδομούν υψηλή κοινωνική συλλογική συνείδηση για την υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος και της δημοκρατίας. Το μεταμοντέρνο και ο νεοφιλελευθερισμός θέλουν άβουλα άτομα, υποταγμένα στις εντολές της εξουσίας.

Το ίδιο συμβαίνει και στην εκπαίδευση – η κ. Κεραμέως αφαίρεσε τα καλλιτεχνικά μαθήματα και την κοινωνιολογία που συμβάλλουν στη συγκρότηση ανεξάρτητων ηθικοπνευματικά προσωπικοτήτων και πολλαπλασιάζει την ύλη των πληροφοριών, δηλαδή το Μη Νόημα και τη Μη Σκέψη. Η δυστυχία και η βία στο κατώφλι μας. Στους εργασιακούς χώρους συμπληρώνεται ο ολοκληρωτισμός με την κατάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων, έτσι που το χουντικό νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις να αποτελεί την ιδανική σκεπή του δικτατορικού οικοδομήματος.