Εδώ και σχεδόν τρεις δεκαετίες, όποτε επιχειρείται η εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, διαπιστώνεται ταυτόχρονα η αδυναμία διαμόρφωσης κοινής ευρωπαϊκής στάσης σε μέτωπα κρίσεων και συγκρούσεων.
Σήμερα έχουμε από τη μια μεριά τη γαλλογερμανική σύγκλιση για το Ταμείο Ανάκαμψης, που έχει καταγραφεί σαν προαναγγελία συνολικής επανεκκίνησης, και από την άλλη την ηχηρή απουσία της Ε.Ε. από τις εξελίξεις στη Λιβύη που αφορούν ζωτικά συμφέροντα της γηραιάς ηπείρου.
Τον Ιούνιο του 1991, όταν ξέσπασε η σύγκρουση στη Γιουγκοσλαβία με τη μονομερή απόσχιση της Κροατίας και της Σλοβενίας, οι διαπραγματεύσεις για την επιτάχυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης βρίσκονταν σε αποφασιστική καμπή, με ορίζοντα τη σύνοδο κορυφής του Μάαστριχτ στα τέλη του χρόνου.
Αντί τα παραπάνω να οδηγήσουν σε ενιαία στάση απέναντι στη σύγκρουση στη Γιουγκοσλαβία έφεραν τη Γερμανία, λίγους μήνες μετά την ενοποίησή της, σε αντιπαράθεση με τη Βρετανία και τη Γαλλία.
Στη Βόννη βιάζονταν να επισημοποιηθεί το τέλος της Γιουγκοσλαβίας ενώ στο Λονδίνο και στο Παρίσι ήθελαν να σωθεί η ενότητα της χώρας, έστω και με τη μορφή χαλαρής συνομοσπονδίας.
Επόμενος σταθμός, μία και πλέον δεκαετία μετά, στις αρχές του 2003.
Ενώ Γαλλία και Γερμανία έχουν καταλήξει σε συνολικό συμβιβασμό για τη θεσμική μεταρρύθμιση της Ε.Ε., η Ευρώπη των 15, η οποία μόλις είχε υποδεχτεί δέκα νέα μέλη, στη σύνοδο κορυφής της Κοπεγχάγης τον Δεκέμβριο του 2002 διασπάται απέναντι στην απόφαση των ΗΠΑ να εισβάλουν στο Ιράκ.
Ετσι το Μάαστριχτ, η Συνταγματική Συνθήκη και το Ταμείο Ανάκαμψης, μια δύσκολη αλλά συνεχής πορεία εμβάθυνσης, έχουν δίπλα τους την καταγραφή της διάσπασης της Ε.Ε. σε μείζονες διεθνείς και περιφερειακές κρίσεις, από τη Γιουγκοσλαβία και το Ιράκ μέχρι και τη Λιβύη.
Λίγο πριν οι εξελίξεις στη Λιβύη επιβεβαιώσουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Μόσχας και της Αγκυρας και την ταυτόχρονη απουσία της Ευρώπης είχαν φωτιστεί ανάγλυφα οι αποκλίνουσες προσεγγίσεις Γαλλίας και Γερμανίας, με το Παρίσι να μη συμμερίζεται τον ζήλο του Βερολίνου για την ενίσχυση της ενταξιακής προοπτικής των Δυτικών Βαλκανίων.
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας