Ολες αυτές τις εβδομάδες του Μαρτίου και του Απριλίου, μέχρι σήμερα που γράφω αυτές τις γραμμές, τις εκμεταλλεύτηκα κατά τέτοιο τρόπο ώστε να διαβάσω κάποια κείμενα που δυσκολευόμουν να το κάνω λόγω έλλειψης χρόνου και να δω κάποια τηλεοπτικά προγράμματα, κυρίως σε κανάλια συνδρομητικά (σε αντίθεση με πολλούς συναδέλφους μου, εγώ και έχω και βλέπω τηλεόραση). Ανάμεσα σε άλλα, είδα για περίπου μία εβδομάδα συνεχόμενα ένα πρόγραμμα αφιερωμένο στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο από την έναρξή του το ’39 μέχρι το ’45 που έληξε. Το υλικό της σειράς ήταν καταπληκτικό. Συνοδευόταν από αφηγήσεις και σχόλια όσο το δυνατόν αντικειμενικά. Και το λέω, διότι δεν υπήρχε από την πλευρά των σχολιαστών ούτε δαιμονοποίηση των ηττημένων ούτε αγιοποίηση των νικητών.
Η εικόνα μόνη της αποδείκνυε και με το παραπάνω ότι στον πόλεμο δεν υπάρχει καμία ηθική διάσταση. Τα δικαιώματα και οι ευαισθησίες πάνε περίπατο! Υπάρχει ο θάνατος, οι τραυματισμοί, οι υλικές καταστροφές, η καταβαράθρωση της οικονομίας και πάνω απ’ όλα η απαξίωση της ανθρώπινης ζωής. Ολα αυτά τα αναφέρω διότι τελευταία ακούστηκε πολύ ότι αυτό που ζούμε αυτές τις εβδομάδες είναι πόλεμος. Οχι. Δεν είναι. Είναι σίγουρα μια δοκιμασία της παγκόσμιας οικονομίας και της προσωπικής μας αντοχής σε περιορισμούς επιβεβλημένους, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι πόλεμος. Η υπερβολή αυτή ίσως βοηθά τις κυβερνήσεις όλων των χωρών προκειμένου να επιβάλουν τα μέτρα και κυρίως το «κλίμα» μέσα στο οποίο πρέπει να κινηθούμε για να πετύχουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Ενδεχομένως να βολεύει και πολλούς από εμάς, που έχουμε την τάση να μεγαλοποιούμε τις καταστάσεις για να έχουμε κάτι να εξιστορούμε στους νεότερους μετά από πολλά χρόνια. Μην ξεχνάμε ότι η Ευρώπη έχει να δει πόλεμο πάνω από 75 χρόνια. Τώρα ζει με το υποκατάστατο. Η μεγάλη ελπίδα είναι αυτή που γεννιέται από την προσδοκία για το μέλλον. Οπως οι γενιές του πολέμου προσέβλεπαν σε ένα μέλλον καλύτερο, έτσι κι εμείς πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι για την «επόμενη μέρα». Οχι μόνο για την οικονομική ανάπτυξη, που θα ’ρθει έτσι κι αλλιώς. Κυρίως για την ανάσταση που θα αισθανθούμε εσωτερικά μετά τη μεγαλοβδομαδιάτικη περιπέτεια που ζήσαμε όλοι μας. Καλό είναι να μη μας διαφεύγει ότι η λέξη επανάσταση εμπεριέχει την ανάσταση. Είναι απαραίτητη προϋπόθεση, φίλοι μου προοδευτικοί. Χρόνια πολλά σε όλους.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας