Εχοντας διαμείνει στο Λονδίνο ως φοιτητής και εργαζόμενος περίπου μία δεκαετία, διατηρώ ισχυρό συναισθηματικό δεσμό με τον λαό και τη χώρα. Δεν μου είναι καθόλου ευχάριστο ότι το Brexit τρώει μια γυναίκα πρωθυπουργό, την Τερέζα Μέι, όσο και αν δεν μου είναι συμπαθής πολιτικά.
Ομως, μου είναι συμπαθής στο ανθρώπινο επίπεδο, κυρίως διότι φορτώθηκε τις αμαρτίες ενός άνδρα, του προκατόχου της στην Ντάουνινγκ Στριτ, Ντέιβιντ Κάμερον, ο οποίος δείλιασε μπροστά στο αποτέλεσμα των ευρωεκλογών του 2014 και υποσχέθηκε δημοψήφισμα για τη θέση της Βρετανίας στην Ε.Ε.
Υπενθυμίζω ότι οι Τόρις είχαν χάσει τις εν λόγω εκλογές από το εθνικιστικό Κόμμα της Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου, με επικεφαλής τον Νάιτζελ Φάρατζ. Στη συνέχεια, ο Κάμερον έχασε και το δημοψήφισμα, παρότι ο ίδιος υποστήριξε το «όχι» στο Brexit, αλλά μεγάλη μερίδα του κόμματός του υποστήριξε το «ναι».
Αντιθέτως, το Εργατικό Κόμμα και ο ηγέτης του Τζέρεμι Κόρμπιν υιοθέτησαν το σύνθημα «Remain and Reform», που σημαίνει «να παραμείνουμε στην Ε.Ε. και να την αλλάξουμε». Με άλλα λόγια, η βρετανική Αριστερά απέφυγε την παγίδα που είχαν στήσει οι εθνικιστές, χωρίς ωστόσο να εξασφαλιστεί και η δική της συνοχή στη θέση που προανέφερα, υπό την πίεση αριστερίστικων ομάδων εντός και εκτός του Εργατικού Κόμματος.
Κάποιοι από τους Ελληνες αριστερούς οπαδούς του Brexit, θεώρησαν την απόφαση του βρετανικού λαού «ριζοσπαστική» ή και «αντιιμπεριαλιστική», ιδιαίτερα όσοι θεωρούν ότι η Ε.Ε. εξελίσσεται σε νέο ιμπεριαλιστικό κέντρο, σύμμαχο και όχι αντίπαλο των ΗΠΑ. Ελπίζω τώρα να μη νιώθουν αλληλέγγυοι με τους συντηρητικούς και την Τερέζα Μέι, που παλεύουν να κάνουν πράξη την απόφαση του δημοψηφίσματος.
Προσθέτω ότι ορισμένοι από τους εγχώριους οπαδούς του Brexit ισχυρίστηκαν ότι το «ναι» του βρετανικού λαού οφειλόταν στην αγανάκτησή του κατά της Ε.Ε., άποψη εντελώς επιπόλαιη, δεδομένου ότι οι κυβερνήσεις της Βρετανίας επί δεκαετίες δεν εφάρμοσαν πολλές από τις κοινές ευρωπαϊκές πολιτικές, ενώ η χώρα δεν είναι μέλος της ευρωζώνης για να ριχθεί ο «λίθος του αναθέματος» στο ευρώ. Αντιθέτως, η Βρετανία λειτούργησε σταθερά ως τροχοπέδη στην πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης, σύμφωνα με το δόγμα Θάτσερ «θέλουμε μια μεγάλη ελεύθερη αγορά και τίποτε άλλο».
Νιώθουμε αλληλέγγυοι με τους Βρετανούς εργαζόμενους και το Εργατικό Κόμμα, ευχόμενοι το Brexit να μη συνοδευτεί από φαινόμενα κατακερματισμού της ίδιας της χώρας. Οσο για το μέλλον της Ε.Ε., θα έλεγα ουδέν κακόν αμιγές καλού!
* μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας