Ελπίζω κάποιοι στον χώρο της κυβέρνησης να μη θεωρήσουν ότι η επομένη των μνημονίων θα είναι ανέφελη. Η νέα εποχή (κυριολεκτώ) θα είναι πολιτικά άκρως ανταγωνιστική και δεν αποκλείονται ισχυρές αναταράξεις στην οικονομία, η οποία δεν έχει απαλλαγεί από τις παθογένειες που την οδήγησαν στην προ οκταετίας καταστροφική κρίση.
Την ίδια ώρα, δεν έχει τελειώσει, παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα, η κρίση της Ε.Ε., αν και αρχικά το Brexit έδειχνε να λειτουργεί αναζωογονητικά, όπως και η εκλογή Μακρόν με φιλοευρωπαϊκή ατζέντα.
Οσο, λοιπόν, η κρίση αυτή διαρκεί με τον ευρωσκεπτικισμό σε έξαρση, η οικονομική σταθερότητα των χωρών-μελών δεν είναι δεδομένη, πολύ περισσότερο που οι διεθνείς οικονομικοί ανταγωνισμοί εντείνονται. Ακόμα και η τουρκική κρίση μπορεί να λειτουργήσει αποσταθεροποιητικά για την ευρωπαϊκή και την ελληνική οικονομία.
Αρα, η μεταμνημονιακή Ελλάδα οφείλει να γρηγορεί. Εκτός απροόπτου, η σημερινή κυβέρνηση έχει έναν χρόνο μπροστά της να αποδείξει τι σημαίνει αριστερή πολιτική χωρίς τις μνημονιακές δεσμεύσεις.
Οσοι, λοιπόν, ισχυρίζονται ότι το τρίτο μνημόνιο ήδη συνοδεύεται από τέταρτο δεν αντιλαμβάνονται ότι προσφέρουν άλλοθι στην κυβέρνηση στην περίπτωση που δεν επιδιώξει την εκπόνηση και εφαρμογή άλλων πολιτικών.
Εχω την πεποίθηση ότι οι βουλευτικές εκλογές του 2019 θα κριθούν από το εάν και κατά πόσο η σημερινή κυβέρνηση θα δώσει δείγματα γραφής για το πώς εννοεί τη διακυβέρνηση ελεύθερη από μνημόνια.
Τον Σεπτέμβρη του 2015, ο λαός ανανέωσε την εμπιστοσύνη του στον Αλέξη Τσίπρα, αναγνωρίζοντας την ειλικρινή προσπάθεια της κυβέρνησής του να αποφύγει το τρίτο μνημόνιο. Στο εξής, δεν θα του αναγνωρίσει ελαφρυντικά.
Ζητούνται ρήξεις στη μεταμνημονιακή εποχή. Η πρώτη είναι η απομάκρυνση από το σημερινό μοντέλο ανάπτυξης, τις συνέπειες του οποίου έζησε δύο φορές η Αττική μέσα σ' έναν χρόνο, στη Μάνδρα και στο Μάτι.
Δεν νοείται ανάπτυξη εις βάρος του ανθρώπου και της φύσης.
Δεύτερο πεδίο ρήξεων, η οργάνωση του κράτους, η μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης. Το 2004, ο Κώστας Καραμανλής είχε διαγνώσει το πρόβλημα, υποσχόμενος την «επανίδρυση του κράτους», χωρίς όμως να την επιχειρήσει.
Τρίτο πεδίο, που συνδέεται με το δεύτερο, είναι η συνέχιση της μάχης κατά της διαφθοράς και της διαπλοκής.
Τέλος, πεδίο δράσης για αριστερές πολιτικές είναι και η εξωτερική πολιτική, με κορυφαίο παράδειγμα τη Συμφωνία των Πρεσπών, της οποίας προέκταση αποτελεί αυτό που ο πρωθυπουργός ονόμασε Βαλκανική Συνανάπτυξη.
Το ταξίδι στην Ιθάκη μόλις άρχισε.
μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας