Εντεκα χρόνια μετά, ξανά εθελοντής

Δεν είναι πρωτόγνωρη η συμφορά που βρήκε την Ανατολική Αττική στις 23 Ιουλίου 2018. Παρόμοια τραγωδία είχε ζήσει η Ηλεία τον Αύγουστο του 2007, όταν μέσα σε 80 ώρες ολόκληρος ο νομός έγινε παρανάλωμα του πυρός και 45 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, ενώ τις ίδιες μέρες νεκροί από πυρκαγιές υπήρξαν στη Λακωνία και την Εύβοια, ανεβάζοντας τις απώλειες ανθρώπινων ζωών στις 63.

Η διαφορά του ολοκαυτώματος της Ηλείας με το τωρινό της Αττικής είναι ότι στο πρώτο είχαμε νεκρούς σε διάφορα χωριά της περιοχής, ενώ στο δεύτερο, τις δεκάδες νεκρών μετρά μόνο ένας οικισμός, το Μάτι. Στην περίπτωση του «πύρινου πολέμου» της Ηλείας, τις μεγαλύτερες απώλειες είχαν δύο χωριά, η Αρτέμιδα και η Μάκιστος, όπου χάθηκαν 25 ζωές στην απέλπιδα προσπάθεια κάποιων εκ των χωριανών-παραθεριστών να σπάσουν τον πύρινο κλοιό φεύγοντας προς τη Ζαχάρω. Στην προσπάθεια αυτή πολλά αυτοκίνητα ακινητοποιήθηκαν, μεταξύ των οποίων και εκείνο της μαρτυρικής μάνας Αθανασίας Παρασκευοπούλου-Κάρτα, που βρέθηκε νεκρή, αγκαλιασμένη με τα τέσσερα παιδιά της.

Στο «μπλόκο» της Αρτέμιδας, το 2007, γράφτηκε και μια μεγαλειώδης ιστορία ανθρώπινης αλληλεγγύης, με πρωταγωνιστή έναν Αλβανό μετανάστη, τον Σπύρο Κιόσα, που εργαζόταν στην περιοχή της Ζαχάρως. Ο Σπύρος είχε σπεύσει στην Αρτέμιδα μαζί με τον αντιδήμαρχο Ζαχάρως, Αντώνη Κρέσπη, με στόχο να σώσει συνανθρώπους με κίνδυνο της ζωής του. Εγκλωβίστηκαν και οι δύο, αλλά τελικά επέζησαν.

Ο επινοητικός μετανάστης επέλεξε να σκάψει τη γη για να καλυφθεί από χώματα χαμηλής θερμοκρασίας, ενώ το ίδιο προσπάθησε για τον αντιδήμαρχο. Με βαρύτατα εγκαύματα μεταφέρθηκαν και οι δύο σε νοσοκομεία, όπου μόνο ο Σπύρος στάθηκε τυχερός, ανακάμπτοντας από τα εγκαύματά του, ενώ ο Αντώνης Κρέσπης υπέκυψε.

Τραυματιοφορέας σήμερα στο «Ερρίκος Ντυνάν», ο Σπύρος Κιόσα συγκλονίστηκε από την τωρινή εθνική μας τραγωδία και τηλεφώνησε για να δηλώσει εθελοντής για την αντιμετώπιση των συνεπειών της. Αραγε, τι λένε γι’ αυτό όσοι, υποτίθεται «εθνικόφρονες», κραυγάζουν «Αλβανέ-Αλβανέ, δεν θα γίνεις Ελληνας ποτέ». Προσθέτω ότι μεγάλος αριθμός μεταναστών έσπευσαν στα νοσοκομεία για να δώσουν αίμα για τους πυρόπληκτους, ενώ μεταξύ των πρώτων από το εξωτερικό που αποφάσισαν εκστρατεία αλληλεγγύης είναι οι Τουρκοκύπριοι.

Με άλλα λόγια, η ανθρώπινη αλληλεγγύη δεν περιορίζεται από εθνικές καταγωγές ούτε από σύνορα και όταν τη δεχόμαστε, οφείλουμε να την ανταποδίδουμε, κάτι που ισχύει και για κληρικούς που κηρύττουν το Ευαγγέλιο.

*κατάγεται από τον Νομό Ηλείας