Η «Ευδαίμων Αραβία» στα χρόνια της χολέρας

Mόνο σαν ευφημισμός ηχεί σήμερα στα αυτιά μας η «Αrabia Felix», η Ευδαίμων Αραβία όπως είχαν ονομάσει παλιά τη σημερινή Υεμένη. Ευλογημένο τόπο θα τη λέγαμε σήμερα αν τα παιδιά της δεν πέθαιναν από την ασιτία ή τους βομβαρδισμούς, αν δεν υπήρχαν τα βουνά των σκουπιδιών, η πείνα, η χολέρα, το αιματηρό παρόν και το αβέβαιο μέλλον.

Την εύφορη γη της Υεμένης θαύμαζε από το κατάστρωμα ο Πασπαρτού, ο υπηρέτης του Φιλέα Φογκ, καθώς το υπερωκεάνιο «Μογγολία» διέσχιζε την Ερυθρά Θάλασσα. Στο «Γύρο του κόσμου σε 80 ημέρες» ο Ιούλιος Βερν μιλά για τη Μόκα και τις άλλες μικρές γραφικές παραθαλάσσιες πόλεις της περιοχής, για τις χουρμαδιές και τα καφεόδενδρα, για τα πνιγμένα στη βλάστηση βουνά και για το πολύβουο λιμάνι, το Άντεν, που στους δρόμους του έβλεπες «ένα ετερόκλητο πλήθος από Σομαλούς, Πέρσες, Εβραίους, Άραβες, Ευρωπαίους ενώ τα περίτεχνα οχυρωματικά έργα «είχαν μετατρέψει αυτή την πόλη σε Γιβραλτάρ του Ινδικού ωκεανού».

Το θρυλικό αυτό βιβλίο κυκλοφόρησε το 1872, τρία μόλις χρόνια μετά τα εγκαίνια της Διώρυγας του Σουέζ. Ήταν η εποχή της αισιοδοξίας, της πίστης στην πρόοδο, στην ανάπτυξη, στην αγαθοποιό δύναμη του ατμού.

Στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή για την πώληση βλημάτων στη Σαουδική Αραβία, φυσικά δεν είχε θέση ο Ιούλιος Βερν και το «οριενταλιστικό», όπως θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε, βλέμμα του. Δεν είχε θέση ούτε ο εξωφρενικός ισχυρισμός του Τραμπ για τα «όμορφα όπλα» – που όμορφα σκοτώνουν, θα μπορούσαμε να προσθέσουμε.

Το εγκώμιο της βιομηχανίας όπλων έπλεξε ο Τραμπ στη διάρκεια της επίσκεψής του στη Σαουδική Αραβία φέτος τον Μάιο. «Ένα από τα πράγματα που θα συζητήσουμε είναι η αγορά μεγάλης ποσότητας όμορφου στρατιωτικού εξοπλισμού (the purchase of lots of beautiful military equipment) επειδή κανείς δεν παράγει τόσο όμορφα όπλα όσο οι Ηνωμένες Πολιτείες», είπε σε μια συνάντησή του με τον εμίρη του Κατάρ. «Και για μας αυτό σημαίνει θέσεις εργασίας και μεγαλύτερη ασφάλεια στην πατρίδα μας…»

Όμορφες βόμβες, όμορφα όπλα, όμορφα βλήματα, όμορφα πτώματα. Κάποτε κάποιοι μιλούσαν για τη «φαντασία στην εξουσία». Σήμερα αντικρίζουμε τον παραλογισμό, τον κυνισμό στην εξουσία – και δεν αναφέρομαι μόνο στην υπερδύναμη.

Η μικρή Ελλάδα, από αιώνιος αγοραστής στρατιωτικού εξοπλισμού, επέλεξε να παίξει το ρόλο του πωλητή, προσθέτοντας και αυτή το λιθαράκι της στο σφαγείο στο οποίο έχει μετατραπεί τα τελευταία δυόμισι χρόνια η Ευδαίμων Αραβία. Ακόμα και αν η πώληση τελικά ματαιωθεί, κάτι που είναι πολύ πιθανό, ο Πασπαρτού δεν θα μας το συγχωρέσει.