Πριν λίγα χρόνια, εκεί που μετέφραζα ένα βιβλίο, έπεσα πάνω στη συνάντηση του Τσόρτσιλ και του Ρούζβελτ στο καταδρομικό Augusta ανοιχτά του Νιουφάουντλαντ τον Αύγουστο του 1941. Θέλησα να βρω στο ίντερνετ έναν χάρτη που να δείχνει πού ακριβώς πέφτει το Νιουφάουντλαντ, η Νέα Γη, και την προσοχή μου τράβηξε ένα λινκ για τους σκύλους της Νέας Γης. Να μη μάθω πώς είναι αυτά τα σκυλάκια, να τα αναγνωρίζω αν τυχόν δω κανένα απ’ αυτά στον δρόμο;
Διαβάζω για τα χαρακτηριστικά των σκύλων Νέας Γης και σκαλοπάτι-σκαλοπάτι πέφτω πάνω στον λόρδο Μπάιρον που είχε έναν τέτοιο σκύλο, τον Boatswain (Μπότ-σεν), που τον φρόντιζε, τον λάτρευε και όταν το ζωάκι πέθανε του έστησε ένα μνημείο που είναι μεγαλύτερο από το μνημείο του ίδιου του ποιητή. Μάλιστα, για τον Μπότσεν έγραψε ένα όμορφο ποίημα που είναι χαραγμένο στο μνημείο. Βρήκα την ελληνική μετάφραση του ποιήματος, βρήκα και το αγγλικό πρωτότυπο κι εκεί που έψαχνα στο Υοu Tube μήπως ακούσω κάποιον να το απαγγέλλει, με βομβάρδισαν βίντεο με τον Νόαμ Τσόμσκι αλλά και με συνταγές μαγειρικής: οι «μελιτζάνες του πατέρα Παρθένιου» και η «μακαρονόπιτα της Γκόλφως».
Υπέκυψα στον πειρασμό να μάθω το μυστικό της Γκόλφως, προσπέρασα τον κύριο Τσόμσκι (με την υπόσχεση να τον επισκεφθώ μια άλλη φορά) κι έτσι εγκατέλειψα τον λόρδο Μπάιρον, όπως και την ιστορική συνάντηση των δύο ηγετών. Τουλάχιστον πρόλαβα να δω στον χάρτη πού πέφτει η Νέα Γη. Πριν από μερικές δεκαετίες, θα το μάθαινα μέσα σε λίγα λεπτά ανοίγοντας μια εγκυκλοπαίδεια τυπωμένη στο χαρτί, όμως σήμερα κάτι τέτοιο μοιάζει με επιστροφή στην εποχή των σπηλαίων. Η ευθεία οδός έχει εγκαταλειφθεί για χάρη μιας τεθλασμένης που επεκτείνεται στο άπειρο.
Αυτά παθαίνει κανείς όταν αφήνεται να τον παρασύρουν τα κύματα του ίντερνετ, από αλλού ξεκινά και αλλού καταλήγει ενώ αντί να γλιτώνεις χρόνο, ξοδεύεις χρόνο. Τι να πω, μια μεταμοντέρνα σαλάτα; Θραύσματα πληροφοριών, πλίνθοι, κέραμοι, ατάκτως ερριμμένα; Ξέρω ότι είναι λάθος το να γίνεσαι ρακοσυλλέκτης πληροφοριών από τον άπατο ιντερνετικό κάδο, όμως φοβάμαι πως το ίδιο λάθος θα ξανακάνω.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας