Θα μου επιτρέψετε να επικαλεστώ προσωπικό παράδειγμα για να τοποθετηθώ σε ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας. Ο πατέρας μου, βαριά ασθενής με ΧΑΠ, όντας πλέον και μεγάλος σε ηλικία, μπαινοβγαίνει στα νοσοκομεία εδώ και χρόνια και ακόμη πιο έντονα τους τελευταίους πολλούς μήνες. Φέτος συνέπεσε και ο πεθερός μου να αντιμετωπίζει επίσης σοβαρό πρόβλημα και έτσι πολύ από τον χρόνο μας οικογενειακώς τον μοιράσαμε μεταξύ νοσοκομείων Λάρισας και Θεσσαλονίκης.
Χωρίς να το επιδιώξω για επαγγελματικούς λόγους, έχω κάνει, με αυτοψία, ρεπορτάζ για την κατάσταση του συστήματος της δημόσιας υγείας και μπορώ να επιβεβαιώσω μερικές από τις καταγγελίες που γίνονται αυτές τις μέρες που ο Αδωνις Γεωργιάδης βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη. Διάβασα, για παράδειγμα, δηλώσεις του προέδρου της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλη Γιαννάκου σχετικά με την υποστελέχωση των νοσοκομείων και τη λειτουργία των Κέντρων Υγείας, «Διακομίζουν περιστατικά για ψύλλου πήδημα με μεγάλο κίνδυνο και ταλαιπωρία για τους ασθενείς. Τα Κέντρα Υγείας δεν είναι σε θέση να κάνουν μία ακτινογραφία θώρακα, μία γενική αίματος...», είπε μεταξύ άλλων και έχει απόλυτο δίκιο.
Το πατρικό μου, στους Γόννους Λάρισας, βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το Κέντρο Υγείας. Κτιριακά θα μπορούσε να λειτουργεί σαν μικρό νοσοκομείο, επί της ουσίας, όμως, κάνει απλά τη δουλειά ενός απλού αγροτικού ιατρείου, έχοντας μάλιστα κλίνες που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί ποτέ. Και δεν φταίνε ούτε οι γιατροί ούτε οι νοσηλευτές εκεί.
Το σύστημα υγείας είναι λάθος στημένο, τα Κέντρα Υγείας είχαν στηθεί κυρίως ως ένα σύστημα συλλογής ψήφων και ας μην παριστάνει τώρα ο κ. Γεωργιάδης τον εξυγιαντή: πασαλείμματα, χωρίς καμία διάθεση να γίνουν τομές και να δοθούν πραγματικά λύσεις. Βάζω και έναν προβληματισμό ως τροφή για σκέψη: αν τα χρήματα που έχουν δοθεί για τόσα κέντρα υγείας περιφερειακά της Λάρισας (εσείς βάλτε κάποια άλλη περιοχή της χώρας στο μυαλό σας), είχαν χρησιμοποιηθεί για να δημιουργηθεί ένα νοσοκομείο ΚΑΤ στα Τέμπη, πόσες ζωές στ’ αλήθεια θα μπορούσαν να είχαν σωθεί μετά από τροχαία;
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας