Εχω εναποθέσει τις τελευταίες μου ελπίδες στα «έξυπνα» φαρμακεία. Μήπως και προμηθευτούν το φάρμακο που μου συστήνει εδώ και μέρες η σοφή φίλη, όταν της λέω ότι ο Αύγουστος στην Αθήνα με μελαγχολεί. Ποιο είναι το φάρμακο; Το «τόπο στη χαρά». Εχω ψάξει σε όλα τα φαρμακεία αλλά κι αυτό, όπως και τόσα άλλα, είναι σε έλλειψη.
Επομένως, συνεχίζω να μελαγχολώ. Γιατί η Αθήνα τον Αύγουστο δεν είναι ωραία. Eιδικά αν πρέπει να διασχίζεις κάθε μέρα το κέντρο για τις ανάγκες της εργασίας. Εκτός κι αν κάποιος γοητεύεται με τους ανοιχτούς κάδους που ζέχνουν και δεν ενοχλείται από τις παγίδες των κατεστραμμένων πεζοδρομίων που παραμονεύουν σε κάθε βήμα μας για ένα στραμπούληγμα, ένα διάστρεμμα. Και καλά να χτυπήσεις μόνο το πόδι. Δύο έχουμε, θα μείνουμε με το ένα. Αν, όμως, πέσεις μπρούμυτα γιατί δεν είδες εγκαίρως την ανασηκωμένη τσιμεντόπλακα, τι κάνεις; Να λοιπόν ένας σοβαρός λόγος για να μην αφαιρείστε με τον καταγάλανο αθηναϊκό ουρανό όταν βαδίζετε και να κοιτάτε μόνο κάτω. Χαμηλά. Οσο πιο χαμηλά γίνεται.
Θα πείτε, μα Αθήνα δεν είναι μόνο το κέντρο. Βεβαίως, είναι και η Αχαρνών, η Ομόνοια και οι πέριξ δρόμοι, όπως π.χ. η Σατωβριάνδου που, αν την επισκεφτείς για χ λόγους, νομίζεις ότι αναβιώνουν οι «Αθλιοι» του Ουγκό σε νέα έκδοση. Ναι, είναι και το Κολωνάκι, η Βουκουρεστίου, τα Εξάρχεια, το Κουκάκι, ο Νέος Κόσμος, το Παγκράτι. Και σε όλες αυτές τις γειτονιές υπάρχουν και οι όμορφες πινελιές. Ενας θερινός κινηματογράφος, μια υπαίθρια μουσικός στην Αρεοπαγίτου το σούρουπο που αραιώνουν οι ορδές των τουριστών. Πινελιές σκόρπιες, αποσπασματικές, μεμονωμένες που δεν μεταβάλλουν τη μεγάλη, γκρίζα εικόνα.
Οχι, δεν είναι υπερβολικό το συμπέρασμα του Economist που ανέδειξε την Αθήνα ως την πλέον αβίωτη πρωτεύουσα της δυτικής Ευρώπης.
Ισως γι’ αυτό τον λόγο ο νέος δήμαρχος, ο κ. Δούκας, κατάλαβε εγκαίρως κι έβαλε πλώρη για τη μεγάλη πολιτική σκηνή. Τι κι αν του εναπόθεσαν τις ελπίδες τους οι απογοητευμένοι Αθηναίοι; Τι κι αν πίστεψαν ότι είναι διαφορετικός; Κι έπειτα μου λέει η Ουρανία ότι, αν πάρω το φάρμακο, θα τα δω αλλιώς. Μα όταν ακόμη κι ο νέος δήμαρχος τα βλέπει αλλιώς, τι μπορεί να μου κάνει το «τόπο στη χαρά»;
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας