15 Μάη 2011. Δεκατρία χρόνια πέρασαν από τότε που ξεκίνησαν οι πρώτες διαδηλώσεις των αγανακτισμένων στις πλατείες της Ισπανίας και που λίγο μετά... μεταλαμπαδεύτηκαν και στην Ελλάδα. Μας το θύμισε χθες η ισπανική ιστοσελίδα El Diario. Ελλάδα και Ισπανία τότε διήγαν περίπου παράλληλους βίους. Η Ελλάδα έκλεινε έναν χρόνο με μνημόνια. Η Ισπανία δεν μπήκε ποτέ επίσημα σε μνημόνια, αλλά βίωνε μια σοβαρή οικονομική και κοινωνική κρίση. Ξεσηκωμός, ελπίδα, κινητοποίηση, διάψευση, απογοήτευση, προσπάθεια ανασυγκρότησης... Πολύ νερό έχει κυλήσει στο αυλάκι μέσα σε αυτά τα 13 χρόνια που τα ζήσαμε όλα ή σχεδόν. Το τι συνέβη στην Ελλάδα είναι γνωστό.
Η Ισπανία, αφού πέρασε από σαράντα κύματα, σήμερα έχει μια προοδευτική κυβέρνηση που με τα υπέρ και τα κατά της τοποθετείται αρκετά έως πολύ άνω του μέσου ευρωπαϊκού όρου. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει πως και σήμερα οι νέοι δεν έχουν λόγους για να αγανακτούν. Για παράδειγμα, όπως επισημαίνει η El Diario, το 65% των Ισπανών ηλικίας 18-34 ετών ζει με τους γονείς του γιατί δεν βγαίνει να νοικιάσει ή να αγοράσει σπίτι. Κι ενώ η Ισπανία έχει αυξήσει σημαντικά τον κατώτατο μισθό, έχει βελτιώσει τα εργασιακά κι έχει παγώσει διά νόμου τις περισσότερες εξώσεις που μέχρι πριν από λίγα χρόνια αποτελούσαν ένα από τα μεγαλύτερα κοινωνικά δράματα της χώρας.
Σήμερα, οι νέοι της Ισπανίας δεν ξεσηκώνονται μόνο για πράγματα που αφορούν τους ίδιους, αλλά και για το δίκιο του άλλου. Σε πολλά πανεπιστήμια της χώρας διαδηλώνουν και κάνουν καταλήψεις για τη Γάζα. Εμείς εδώ; Υπάρχουν σίγουρα κατά καιρούς κινητοποιήσεις, ιδίως από τη νεολαία, αλλά όταν φτάνει η ώρα της κάλπης δείχνουμε ότι μάθαμε να αγαπάμε τους δυνάστες μας. Δεν ξέρω αν φταίει η παρακμή και η δεξιά στροφή της λεγόμενης ριζοσπαστικής Αριστεράς, η απουσία ουσιαστικών εναλλακτικών, ο παρτακισμός μας ή όλα μαζί. Γεγονός είναι ότι ενώ υπάρχουν ένα σωρό λόγοι για αγανάκτηση, απουσιάζουν οι αγανακτισμένοι. Και πραγματικά φοβάμαι μήπως η βουβή αγανάκτηση εκφραστεί μεν στην κάλπη των ευρωεκλογών, αλλά με τον εντελώς λάθος τρόπο...
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας