Ενα κοριτσάκι στον Κολωνό

Ενα κοριτσάκι με τα μακριά του μαλλάκια, την αθωότητα στο πρόσωπο, το βλέμμα στραμμένο κάτω. Απέναντί της ένας άντρας, την παρατηρεί με τα χέρια στις τσέπες. Γύρω τους θερμοσίφωνες, γκρεμίδια, τέντες, πιλοτές, καμινάδες, μπαλκόνια, γραμμές τρένου, ακάλυπτοι. Εδώ και μερικούς μήνες η ομορφιά μιας μικρούλας αναμετριέται με το αφόρητο αθηναϊκό αστικό τοπίο κάπου στη Λένορμαν. Ο ΙΝΟ, ένας εικαστικός καλλιτέχνης, παγκοσμίως γνωστός για τις τοιχογραφίες μεγάλης κλίμακας, έκανε πάλι το θαύμα του.

Το κοριτσάκι του, που μαγνητίζει και τον πλέον ανυποψίαστο περαστικό στο πλάι μιας πολυκατοικίας στον Κολωνό, είναι ακόμα ένα εντυπωσιακό δημιούργημά του με τίτλο «Taken Over» και φτιάχτηκε για το Σώμα Ελληνικού Οδηγισμού με αφορμή τα 90 χρόνια προσφοράς στην κοινωνία - σε συνεργασία με τον Δήμο Αθηναίων. Σύμφωνα με τον καλλιτέχνη, η μικρούλα είναι δυναμική κι εστιάζει το βλέμμα σ’ έναν ενήλικα σαν να θέλει να του πει: «Το μέλλον είμαι εγώ, δείξε μου ό,τι ξέρεις κι άσε με να αναλάβω τα ηνία, νιώθω δυνατή!».

Στη γειτονιά του Κολωνού, που πρωταγωνιστεί πια στα δελτία ως τόπος-κολαστήριο για τη ζωή μιας 12χρονης, ένα κοριτσάκι στη συμβολή δύο λεωφόρων «διαβεβαιώνει» -όπως λέει κι ο τίτλος του έργου- ότι παίρνει τον έλεγχο, ότι κρατά τα ηνία. Περίεργη που είναι καμιά φορά η ζωή κι οι συμβολισμοί που γεννιούνται από τις συμπτώσεις.

Φως κι αισιοδοξία στις τοιχογραφίες, σκοτάδι και κακοποίηση στα γύρω στενά. Εξιδανίκευση στη ζωγραφική, οδύνη στην αληθινή ζωή.

Αλλά έτσι είναι η τέχνη στον δημόσιο χώρο. Δημιουργεί συνειρμούς κι απομακρύνεται από την πηγή έμπνευσης. Παίζει κρυφτό με το θυμικό μας. Μας αποκαλύπτεται ξαφνικά και από τα πιο απρόσμενα σημεία. Γρατζουνάει πάντα εκεί που πονάς περισσότερο. Μάλλον έτσι είναι η τέχνη γενικώς...